Art. 21. - Turcja-Polska. Konwencja handlowa i nawigacyjna. Ankara.1931.08.29.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.82.753

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 lipca 1977 r.

Artykuł  XXI.

Statki jednej z Wysokich Układających się Stron, zmuszone skutkiem złej pogody lub siły wyższej do szukania schronienia w porcie drugiej Strony, będą miały prawo dokonać naprawy oraz odpłynąć na morze, nie ponosząc wyższych opłat niż te, które należałyby się w takich samych okolicznościach od statków krajowych. W wypadkach, gdy komendant, będącego w reperacji statku, byłby zmuszony rozporządzić częścią ładunku w celu pokrycia kosztów czynności, to podlegać będzie przepisom i taryfom obowiązującym w miejscu, dokąd schronił się statek.

O ile statek pod banderą jednej z Wysokich Układających się Stron uległ katastrofie lub rozbił się u brzegów drugiego Kraju, władze krajowe powinny czuwać, aby udzielić odpowiedniej pomocy i ratunku i obowiązane są przedsięwziąć wszystkie niezbędne kroki, mające na celu ochronę osób i przechowywanie przedmiotów, które udało się uratować.

Interwencja władz lokalnych z powyższego tytułu nie upoważnia do pobierania żadnych opłat z wyjątkiem takich, których potrzeba wynikałaby z działań ratowniczych, zarówno jak i z tytułu przechowywania uratowanych przedmiotów oraz takich, którym podlegałby w podobnym wypadku okręty krajowe.

Statek, lub szczątki, w tem maszyny, aparaty, umeblowanie, przybory wszelkiego rodzaju i dokumenty uratowane od rozbicia, zostaną wręczone właścicielowi lub jego reprezentantowi, należycie upoważnionemu, o ile zostanie zgłoszona petycja w terminie przewidzianym przez prawo krajowe. To samo dotyczy uratowanych towarów. W wypadku sprzedaży, suma otrzymana zostanie przekazana właścicielowi, po odliczeniu kosztów.

Władza konsularna każdej z Wysokich Układających się Stron, której obywatele są właścicielami okrętów, może w braku tychże domagać się oddania uratowanych przedmiotów lub należności za nie w wypadku sprzedaży.

Wszelkie towary i przedmioty, które zostaną uratowane przy rozbiciu, nie będą podlegały żadnym opłatom celnym, pod warunkiem, że nie będą dopuszczone do konsumpcji wewnętrznej.