§ 9. - Szczegółowy sposób wyrobu fermentowanych napojów winiarskich, rodzaje tych napojów, ich dodatkowe znakowanie oraz szczegółowe wymagania, które powinny spełniać te napoje.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.2113

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 października 2022 r.

§  9. 

1. Fermentowane napoje winiarskie, z wyłączeniem miodów pitnych i miodów pitnych jakościowych, dzieli się pod względem:

1) zawartości ditlenku węgla na:

a) spokojne - o ciśnieniu poniżej 1 bara w temperaturze 20° C,

b) półmusujące - o nadciśnieniu nie mniejszym niż 1 bar i poniżej 3 barów w temperaturze 20°C pochodzącym z fermentacji alkoholowej,

c) musujące - o nadciśnieniu nie mniejszym niż 3 bary w temperaturze 20°C pochodzącym z fermentacji alkoholowej,

d) półmusujące gazowane - o nadciśnieniu nie mniejszym niż 1 bar i poniżej 3 barów w temperaturze 20°C pochodzącym w całości lub częściowo z dodanego ditlenku węgla,

e) musujące gazowane - o nadciśnieniu nie mniejszym niż 3 bary w temperaturze 20°C pochodzącym w całości lub częściowo z dodanego ditlenku węgla;

2) poziomu słodkości obliczanego na podstawie zawartości cukrów redukujących po inwersji na:

a) wytrawne - o zawartości cukrów redukujących po inwersji do 15 gramów na litr,

b) półwytrawne - o zawartości cukrów redukujących po inwersji powyżej 15 do 30 gramów na litr,

c) półsłodkie - o zawartości cukrów redukujących po inwersji powyżej 30 do 60 gramów na litr,

d) słodkie - o zawartości cukrów redukujących po inwersji powyżej 60 do 150 gramów na litr,

e) bardzo słodkie - o zawartości cukrów redukujących po inwersji powyżej 150 gramów na litr.

2. W przypadku fermentowanych napojów winiarskich określonych w art. 5 ust. 1 pkt 15-23 ustawy, do których dodano substancje słodzące w rozumieniu pkt 1 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008", poziom słodkości, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien być porównywalny z poziomem słodkości obliczanym na podstawie zawartości cukrów redukujących po inwersji, przy zastosowaniu analizy sensorycznej.