Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.82.523

| Akt utracił moc
Wersja od: 24 lipca 1997 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 22 lipca 1997 r.
w sprawie szczegółowych zasad współpracy Policji ze strażami gminnymi (miejskimi) oraz zakresu fachowego nadzoru i pomocy udzielanej tym strażom.

Na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 80, poz. 499) zarządza się, co następuje:
§  1.
1. Policja i straże gminne (miejskie) są obowiązane do współpracy w zakresie ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochrony mienia, zwalczania przestępstw i wykroczeń, a także w wypadkach katastrof i klęsk żywiołowych.
2. Obowiązek współpracy powstaje z dniem wejścia w życie uchwały rady gminy o utworzeniu straży gminnej (miejskiej) i nadania jej statutu.
3. Komendant straży gminnej (miejskiej) przekazuje statut właściwemu terytorialnie komendantowi wojewódzkiemu i rejonowemu Policji.
§  2. Współpraca Policji i straży gminnych (miejskich) polega w szczególności na:
1) stałej wymianie informacji o zagrożeniach występujących na określonym terenie w zakresie bezpieczeństwa ludzi, porządku i bezpieczeństwa publicznego,
2) zorganizowaniu systemu łączności Policji i straży gminnych (miejskich), uwzględniającego lokalne potrzeby i możliwości oraz zapewniającego utrzymanie stałej łączności między jednostkami Policji i straży gminnych (miejskich),
3) koordynowaniu rozmieszczenia służb policyjnych i straży gminnych (miejskich), z uwzględnieniem zagrożeń występujących na danym terenie i możliwości organizacyjnych tych formacji,
4) wspólnym organizowaniu i prowadzeniu działań porządkowych oraz zapewnieniu porządku w miejscach zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, a także w innych miejscach publicznych,
5) współdziałaniu przy zabezpieczaniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń,
6) organizowaniu wspólnych szkoleń oraz ćwiczeń policjantów i funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich).
§  3. Komendant wojewódzki Policji i komendanci straży gminnych (miejskich), działających na terenie województwa, mogą zawierać porozumienia w sprawie szczegółowych form, metod i sposobów współpracy między właściwą jednostką organizacyjną Policji i strażą gminną (miejską).
§  4.
1. Komendant Główny Policji:
1) w zakresie fachowego nadzoru nad strażami gminnymi (miejskimi) może zarządzić kontrolę:
a) wykonywania przez funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich) czynności administracyjno-porządkowych, pod względem ich zgodności z przepisami prawa,
b) znajomości przez funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich) przepisów prawa dotyczących użycia środków przymusu bezpośredniego oraz praktycznych umiejętności ich stosowania,
c) przydziału, przechowywania i ewidencjonowania środków przymusu bezpośredniego,
d) sposobu prowadzenia przez straże gminne (miejskie) sprawozdawczości, o której mowa w pkt 2 lit. b),
2) udziela pomocy strażom gminnym (miejskim) w czynnościach, w których siły straży są niewystarczające, a także:
a) ustala program oraz zasady szkolenia podstawowego dla funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich),
b) określa sposób prowadzenia sprawozdawczości dotyczącej ewidencjonowania straży gminnych (miejskich), ich stanów etatowych oraz danych dotyczących wyników pracy tej formacji.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują także komendantom wojewódzkim Policji, na obszarze ich działania.
3. Zalecenia pokontrolne przekazuje się właściwemu wójtowi, burmistrzowi gminy (prezydentowi miasta).
§  5. Komendant wojewódzki Policji właściwy terytorialnie udziela strażom gminnym (miejskim) następującej pomocy:
1) na wniosek komendanta straży gminnej (miejskiej), zapewni fachową kadrę do przeprowadzenia specjalistycznych szkoleń funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich),
2) na wniosek rady gminy, może przekazać straży gminnej (miejskiej), odpłatnie lub w inny uzgodniony sposób, środki przymusu bezpośredniego, do których stosowania upoważnieni są funkcjonariusze straży gminnych (miejskich).
§  6.
1. Komendanci rejonowi Policji i komendanci straży gminnych (miejskich) realizują współpracę, o której mowa w § 2, w szczególności w formach:
1) okresowych spotkań komendantów w celu dokonywania ocen zagrożenia bezpieczeństwa ludzi oraz porządku i bezpieczeństwa publicznego, a także wytyczania wspólnych zadań,
2) wzajemnych, bieżących konsultacji w zakresie wykonywanych zadań,
3) organizowania odpraw w razie konieczności podjęcia wspólnych działań Policji i straży gminnych (miejskich),
4) wyznaczania policjantów i funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich) do utrzymywania bezpośrednich kontaktów,
5) organizowania bezpośredniego współdziałania policjantów i funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich) przy wykonywaniu czynności służbowych.
2. Komendanci rejonowi Policji oraz komendanci straży gminnych (miejskich), za pośrednictwem komendanta wojewódzkiego Policji, do połowy lutego każdego roku, składają Komendantowi Głównemu Policji wspólne informacje o współpracy między tymi formacjami za rok ubiegły.
§  7.
1. W wypadku powszechnego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, katastrofy lub klęski żywiołowej wójt, burmistrz (prezydent miasta), na wniosek Komendanta Głównego Policji, może, na czas określony, zarządzić użycie straży gminnej (miejskiej) do wspólnych działań z Policją.
2. W wypadku wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, katastrofy lub klęski żywiołowej na obszarze województwa lub gminy, z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, występują odpowiednio komendant wojewódzki lub rejonowy Policji.
3. W sytuacjach, o których mowa w ust. 1 i 2, straże gminne (miejskie) podlegają dowództwu komendanta wojewódzkiego lub rejonowego Policji.
§  8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.