§ 4. - Szczegółowe zasady i warunki użycia oddziałów i pododdziałów Policji oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie zagrożenia bezpieczeństwa lub niebezpiecznego zakłócenia porządku publicznego oraz zasady użycia broni palnej przez te jednostki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.26.104

Akt utracił moc

Wersja od: 13 stycznia 2005 r.

§  4.

1. Oddziały Policji mają prawo użyć broni palnej w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy, jeżeli zastosowane środki przymusu bezpośredniego okazały się niewystarczające.

2. Rozkaz użycia broni palnej przez oddział Policji wydaje dowódca oddziału, po otrzymaniu polecenia komendanta wojewódzkiego Policji.

3. Polecenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego.

4. Dowódca oddziału Policji, przed wydaniem rozkazu użycia broni palnej do określonego celu, jest obowiązany:

1) ponowić wezwanie do zachowania zgodnego z prawem,

2) zagrozić użyciem broni palnej,

3) wydać rozkaz oddania strzałów ostrzegawczych (salw) w górę.

5. Przepisu ust. 4, z wyjątkiem pkt 3, nie stosuje się w sytuacji, o której mowa w ust. 3.