Szczegółowe zasady i tryb prowadzenia ewidencji osób nie pracujących i nie pobierających nauki w szkole.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.45.304

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1982 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH

z dnia 30 grudnia 1982 r.

w sprawie szczegółowych zasad i trybu prowadzenia ewidencji osób nie pracujących i nie pobierających nauki w szkole.

Na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy (Dz. U. Nr 35, poz. 229) zarządza się, co następuje:

§ 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) "ustawa" - ustawę z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy (Dz. U. Nr 35, poz. 229),

2) "organ administracji" - terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego,

3) "ewidencja" - ewidencję mężczyzn, którzy ukończyli 18 lat, a nie ukończyli 45 lat, pozostają bez pracy lub nie pobierają nauki w szkole przez okres dłuższy niż 3 miesiące i nie są zarejestrowani jako poszukujący pracy w trybie pośrednictwa pracy,

4) "wykaz" - wykaz osób uporczywie uchylających się od pracy i nauki, o którym mowa w art. 7 ustawy.

§  2.

1. Organ administracji prowadzi ewidencję osób, o których mowa w art. 1 ustawy, w formie kart ewidencyjnych zakładanych dla każdej osoby oddzielnie.

2. Jeżeli organ administracji odroczy wpisanie do ewidencji osoby, o której mowa w art. 1 ustawy, do terminarza spraw odroczonych wpisuje się datę zgłoszenia się tej osoby do organu administracji, treść złożonego wyjaśnienia oraz wyznaczony termin ponownego zgłoszenia się.

§  3.

1. W karcie ewidencyjnej organ administracji zamieszcza następujące dane dotyczące osoby, o której mowa w art. 1 ustawy:

1) imię i nazwisko,

2) nazwisko rodowe,

3) imiona rodziców,

4) datę i miejsce urodzenia,

5) miejsce pobytu stałego lub czasowego,

6) stosunek do służby wojskowej,

7) posiadane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe,

8) ostatnie miejsce pracy lub nauki,

9) datę rozwiązania umowy o pracę lub datę ukończenia nauki,

10) treść złożonego wyjaśnienia o przyczynach pozostawania bez pracy lub nauki, potwierdzonego własnoręcznym podpisem osoby składającej wyjaśnienie, oraz

11) datę wpisania do ewidencji.

2. Jeżeli wpisanie do ewidencji nastąpiło, na podstawie prawomocnego orzeczenia o ukaraniu za niedopełnienie obowiązku zgłoszenia się do organu administracji, do karty ewidencyjnej należy dołączyć odpis tego orzeczenia.

§ 4. Organ administracji na wniosek osób wpisanych do ewidencji wydaje zaświadczenia o wpisaniu do ewidencji lub o odroczeniu dokonania wpisu.

§ 5. Osobie wpisanej do ewidencji organ administracji udziela informacji o celu ustawy i o skutkach uchylania się od podjęcia pracy lub nauki w szkole oraz poucza o treści art. 41 Kodeksu postępowania administracyjnego.

§  6.

1. Organ administracji zamieszcza w karcie ewidencyjnej również informacje o czynnościach podjętych w stosunku do osoby wpisanej do ewidencji oraz o udzielonej jej pomocy, a w szczególności o:

1) dacie wszczęcia postępowania w celu wyjaśnienia przyczyn pozostawania bez pracy lub niepobierania nauki oraz o ustaleniach dokonanych w toku postępowania,

2) przedstawionych propozycjach pracy lub nauki przyjętych i nie przyjętych przez osobę wpisaną do ewidencji, z podaniem powodów ich nieprzyjęcia,

3) rodzajach i formach pomocy oraz poradach udzielonych przez organ administracji,

4) terminach wezwań w celu złożenia wyjaśnień co do przyczyn dalszego pozostawania bez pracy lub niepobierania nauki i o treści złożonych wyjaśnień,

5) czynnościach podjętych przez organ administracji w razie niezgłoszenia się osoby wpisanej do ewidencji na wezwanie,

6) treści prawomocnego orzeczenia o ukaraniu za niestawienie się na wezwanie organu administracji.

2. W razie wszczęcia postępowania o wpisanie osoby objętej ewidencją do wykazu, organ administracji odnotowuje tę czynność w karcie ewidencyjnej.

§ 7. Organ administracji w zakresie zatrudniania osób wpisanych do ewidencji współdziała z organem administracji prowadzącym pośrednictwo pracy.

§ 8. Jeżeli osoba wpisana do ewidencji zmieniła miejsce pobytu stałego lub czasowego na okres ponad 2 miesiące, organ administracji - po ustaleniu, że osoba ta zameldowała się w nowym miejscu pobytu - przekazuje kartę ewidencyjną organowi administracji właściwemu ze względu na nowe miejsce pobytu tej osoby.

§  9.

1. Organ administracji prowadzi oddzielnie karty ewidencyjne osób, które - po wpisaniu do ewidencji - podjęły pracę lub naukę albo spełniają jeden z warunków określonych w art. 2 ustawy.

2. Karta ewidencyjna osoby, o której mowa w ust. 1, ulega likwidacji, jeżeli osoba ta przez okres sześciu miesięcy wykonuje pracę lub pobiera naukę albo odpowiada w tym okresie jednemu z warunków określonych w art. 2 ustawy.

3. Kartę ewidencyjną likwiduje się również, jeżeli osoba wpisana do ewidencji odbywa zasadniczą służbę wojskową albo spełnia zastępczo obowiązek służby wojskowej, albo ukończyła 45 rok życia lub zmarła.

4. Kartę ewidencyjną osoby, która na podstawie prawomocnej decyzji organu administracji została uznana za uporczywie uchylającą się od pracy - przenosi się do wykazu.

§  10.

1. O wpisaniu do ewidencji mężczyzny, który w danym roku kalendarzowym kończy nie więcej niż 28 lat życia i podlega obowiązkowi służby wojskowej, organ administracji zawiadamia wojskową komendę uzupełnień właściwą ze względu na miejsce stałego pobytu mężczyzny lub miejsce pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do mężczyzn, którzy odbyli zasadniczą służbę wojskową lub spełnili zastępczo obowiązek tej służby.

§  11.

1. Informacje zawarte w kartach ewidencyjnych po udokumentowaniu potrzeby uzyskania tych informacji mogą być udostępniane organom państwowym.

2. Udostępnianie informacji następuje w formie zapewniającej pełną tajemnicę tych informacji.

§ 12. Terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego na podstawie danych uzyskanych od terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego przesyła Ministrowi Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w terminie 15 dni po zakończeniu każdego kwartału informacje dotyczące liczby osób objętych ewidencją, w tym osób, które podjęły pracę lub naukę, formy udzielonej pomocy, liczby osób nie pracujących z przyczyn usprawiedliwionych oraz informację o liczbie osób, w stosunku do których wszczęto postępowanie o wpisanie do wykazu.

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1983 r.