Rozdział 5 - Zagrożenie pożarowe i zagrożenie wybuchem - Szczegółowe wymagania dotyczące prowadzenia ruchu zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.812

Akt obowiązujący
Wersja od: 23 czerwca 2014 r.

Rozdział  5

Zagrożenie pożarowe i zagrożenie wybuchem

§  149.
1.
Przy wykonywaniu robót wiertniczych i prowadzeniu eksploatacji otworami wiertniczymi wymagane jest posiadanie:
1)
odpowiednich urządzeń przeciwpożarowych;
2)
odpowiedniego sprzętu do kontroli atmosfery wybuchowej mogącej wystąpić w rejonie otworów wiertniczych, maszyn i urządzeń.
2.
Wymagania przeciwpożarowe dla obiektów i urządzeń zakładu górniczego otworowego lub zakładu określają instrukcje technologiczne, techniczno-eksploatacyjne lub remontowe.
3.
Kierownik ruchu zakładu górniczego otworowego lub kierownik ruchu zakładu organizuje służbę przeciwpożarową do:
1)
sprawowania nadzoru prewencyjnego, w szczególności w zakresie:
a)
ustalania podstawowych kierunków i metod profilaktyki przeciwpożarowej,
b)
kontroli stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektów i urządzeń, zgodnie z harmonogramem kontroli,
c)
opracowania analizy stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego zakładu górniczego otworowego;
2)
wykonywania zadań operacyjno-technicznych, w szczególności:
a)
ustalania programów i zasad prowadzenia szkoleń przeciwpożarowych wraz z nadzorem nad ich realizacją,
b)
współdziałania z terenowymi komendami straży pożarnych w zakresie zabezpieczenia operacyjnego zakładu górniczego otworowego,
c)
opiniowania programów modernizacyjno-rozwojowych zakładu górniczego otworowego, w zakresie ich zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, oraz uczestniczenia w komisjach odbioru technicznego nowych lub modernizowanych obiektów i urządzeń;
3)
sprawowania nadzoru nad stanem bezpieczeństwa pożarowego terenu, obiektów i urządzeń, w szczególności poprzez:
a)
uczestniczenie w postępowaniach wyjaśniających okoliczności i przyczyny powstania oraz rozprzestrzeniania się pożarów, a także w zakresie opracowania wniosków zmierzających do poprawy bezpieczeństwa pożarowego,
b)
ustalanie potrzeb i zasad zabezpieczenia obiektów, maszyn i urządzeń w sprzęt i instalacje przeciwpożarowe wraz z opracowaniem analiz tego zabezpieczenia.
4.
Jeżeli dokument bezpieczeństwa tego wymaga, instaluje się przyrządy mierzące stężenia gazów w sposób automatyczny i ciągły, a także automatyczne urządzenia alarmujące oraz urządzenia automatycznie odcinające prąd w instalacjach elektrycznych i silnikach spalinowych. Wyniki pomiarów automatycznych rejestruje się i przechowuje zgodnie z wymaganiami dokumentu bezpieczeństwa.
§  150.
1.
Strefy zagrożenia wybuchem i zagrożenia pożarowego określa kierownik ruchu zakładu górniczego otworowego, zgodnie z zasadami techniki górniczej oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
2.
Strefy, o których mowa w ust. 1, odpowiednio się oznakowuje.
3.
Kierownik ruchu zakładu górniczego otworowego ustala miejsca, rodzaj i ilość urządzeń przeciwpożarowych oraz gaśnic znajdujących się przy granicy stref, o których mowa w ust. 1.
4.
Gaśnice:
1)
oznakowuje się w sposób umożliwiający ich identyfikację;
2)
poddaje się przeglądom technicznym oraz czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
5.
Daty przeprowadzonych przeglądów oraz czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 2, wpisuje się w sposób czytelny na gaśnicach.
§  151.
1.
Przygotowując zakład górniczy otworowy lub jego część do prowadzenia robót budowlanych na terenie zakładu, w szczególności:
1)
ustala się na czas budowy strefy zagrożenia wybuchem i zagrożenia pożarowego;
2)
zapewnia podstawowy sprzęt przeciwpożarowy.
2.
Sposób prowadzenia robót budowlanych, związanych z usuwaniem skutków uszkodzeń obiektów zakładu górniczego otworowego, ustala kierownik ruchu tego zakładu.
§  152.
1.
Pracowników zatrudnionych w ruchu zakładu górniczego otworowego poucza się o sposobach zapobiegania pożarom i ich zwalczania, odpowiednio do miejsca pracy, występujących zagrożeń oraz posiadanych środków gaśniczych.
2.
Na terenie zakładu górniczego otworowego, w widocznych miejscach, umieszcza się instrukcje o sposobach alarmowania i powiadamiania straży pożarnej, innych jednostek interwencyjnych oraz osób dozoru ruchu tego zakładu.
§  153.
Niedopuszczalne jest palenie tytoniu na terenie zakładu górniczego otworowego poza miejscami lub pomieszczeniami do tego wyznaczonymi.
§  154.
Niedopuszczalne jest:
1)
prowadzenie w kierunku budynków z otwartym ogniem rowów lub koryt, przez które mogłaby ściekać ropa naftowa lub inne produkty palne z otworów wiertniczych, zbiorników lub magazynów;
2)
wznoszenie obiektów nad:
a)
wyciekami ropy naftowej,
b)
wyciekami gazu ziemnego,
c)
odwiertami,
d)
rurociągami naftowymi oraz gazowymi.
§  155.
1.
W jednostce terenowej lub oddziale zakładu górniczego otworowego, gdzie występują strefy zagrożenia wybuchem, znajdują się materiały, urządzenia i inne środki, za pomocą których można zapobiec powstaniu i zapłonowi mieszaniny wybuchowej, a w przypadku zaistnienia wybuchu ograniczyć jego skutki.
2.
Pomieszczenia zagrożone wybuchem przewietrza się i zabezpiecza w sposób uniemożliwiający przedostanie się mieszaniny wybuchowej do pomieszczeń sąsiednich.
3.
Powietrze doprowadzane do pomieszczeń nie może być pobierane ze stref zagrożonych wybuchem.
4.
W strefach zagrożonych wybuchem jest niedopuszczalne gromadzenie materiałów, które mogą sprzyjać powstawaniu lub rozprzestrzenianiu się pożarów.
5.
Miejsca pracy wyposaża się w odpowiednie gaśnice, a jeśli to konieczne - w urządzenia wykrywające ogień i systemy alarmowe.
6.
Nieautomatyczny sprzęt przeciwpożarowy jest łatwo dostępny i prosty w użyciu oraz, w miarę potrzeby, chroniony przed zniszczeniem.
§  156.
Podgrzewanie zbiorników, cystern i przewodów rurowych odbywa się z użyciem wody, pary wodnej lub w inny bezpieczny sposób, ustalony przez kierownika ruchu zakładu górniczego otworowego.
§  157.
W przestrzeniach zagrożonych wybuchem stosuje się pasy przenoszące napęd, wykonane z materiałów niepalnych i antyelektrostatycznych.
§  158.
1.
W budynkach gazoliniarni, tłoczni ropnych i gazowych oraz w innych pomieszczeniach, w których mogą powstać mieszaniny wybuchowe lub nagromadzić się gazy toksyczne, znajdują się stale otwarte, w najwyższej części pomieszczenia, górne otwory wentylacyjne, o powierzchni nie mniejszej niż 1% powierzchni posadzki tego pomieszczenia. W pomieszczeniach tych wykonuje się także otwory wentylacyjne z żaluzjami na poziomie posadzki.
2.
W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, instaluje się automatyczne urządzenia gazometryczne, przekazujące sygnały o przekroczeniu dopuszczalnych stężeń mieszanin wybuchowych lub gazów toksycznych do miejsc ze stałą obsługą.
3.
Kierownik ruchu zakładu górniczego otworowego, w przypadkach uzasadnionych warunkami techniczno-ruchowymi, może zezwolić na odstąpienie od wymogów, o których mowa w ust. 2, i nakazać wykonywanie okresowych pomiarów stężenia gazów, zawiadamiając o tym właściwy organ nadzoru górniczego.
§  159.
Pomieszczenia obudowy czół zbiorników zawierających gaz przewietrza się w sposób ciągły.
§  160.
Rurociągi, zbiorniki, w których są przechowywane płyny łatwopalne i wybuchowe, uziemia się i łączy ze sobą przewodem metalowym. Dysze nalewaków i otwory wypływowe tych pojemników się uziemia.
§  161.
1.
Odległość obiektów i urządzeń związanych z wydobywaniem ropy naftowej i gazu ziemnego oraz z podziemnym bezzbiornikowym magazynowaniem węglowodorów płynnych na lądzie, w szczególności odwiertów, gazoliniarni, urządzeń i instalacji do osuszania i odsiarczania gazu ziemnego, tłoczni ropy naftowej i gazu ziemnego, nie może być mniejsza niż 50 m - od dróg publicznych, linii kolejowych, budynków administracyjnych i mieszkalnych oraz od innych obiektów z otwartym ogniem niezwiązanych z ruchem zakładu górniczego otworowego.
2.
Odległość stacji gazowych od obiektów i miejsc z otwartym ogniem, o których mowa w ust. 1, nie może być mniejsza niż 20 m.
3.
Kierownik ruchu zakładu górniczego otworowego może wyrazić zgodę na zmniejszenie odległości, o których mowa w ust. 1 i 2, po uzgodnieniu z właściwym organem nadzoru górniczego.
§  162.
Przy pracach wykonywanych w miejscach, w których występuje mieszanina wybuchowa, jest niedopuszczalne używanie narzędzi, sprzętu i innych przedmiotów oraz obuwia i odzieży, mogących powodować iskrzenie.
§  163.
1.
Materiały pędne, oleje i smary magazynuje się poza obszarem zabudowy urządzenia wiertniczego, w miejscach należycie przewietrzanych, i zabezpiecza przed zapaleniem.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zbiorników roboczych i technologicznych.
§  164.
Rury wydmuchowe silników spalinowych wyprowadza się na zewnątrz zabudowy i wyposaża w urządzenia przeciwdziałające przenoszeniu się iskier.