Rozdział 2 - Ochrona pracowników przed pyłami szkodliwymi dla zdrowia - Szczegółowe wymagania dotyczące prowadzenia ruchu podziemnych zakładów górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1118

Akt obowiązujący

Wersja od: 13 marca 2020 r.

Rozdział  2

Ochrona pracowników przed pyłami szkodliwymi dla zdrowia

§ 225. W zakładzie górniczym, w którym w trakcie procesów technologicznych są wytwarzane pyły szkodliwe dla zdrowia, zwane dalej "pyłami", organizuje się służby w celu rozpoznawania i kontroli zwalczania tego zagrożenia.

§ 226. Niedopuszczalne jest stosowanie maszyn i urządzeń, które w procesach technologicznych wytwarzają pyły i nie są wyposażone w sprawnie działające urządzenia ograniczające zapylenie, oraz niesprawnych urządzeń i środków wykorzystywanych do obniżania stężenia pyłów w powietrzu.

§ 227. Niedopuszczalne jest wykonywanie pracy na stanowiskach, na których występuje przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) pyłów w powietrzu oraz nie ma możliwości zapewnienia skutecznych środków ochrony.

§  228. 

1. W przypadku stwierdzenia na stanowiskach pracy przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) pyłów w powietrzu stosuje się środki techniczne lub dokonuje się zmian technologicznych i organizacyjnych w celu osiągnięcia dopuszczalnych wartości stężeń pyłów w powietrzu.

2. Ocena skuteczności działań profilaktycznych podjętych w celu obniżenia na stanowiskach pracy stężenia pyłów w powietrzu oraz planowanie i realizacja nowych przedsięwzięć w tym zakresie, jest dokonywana okresowo przez kierownika ruchu zakładu górniczego na podstawie porównania wyników pomiarów stężenia pyłów w powietrzu wykonanych przed rozpoczęciem tych działań i w terminie do 7 dni po ich zakończeniu.

§ 229. Pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występuje zagrożenie pyłami:

1) wyposaża się w odpowiednie środki ochrony indywidualnej dróg oddechowych dostosowane do wielkości występującego zagrożenia i spełniające wymagania w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. poz. 542, 1228 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 1089);

2) szkoli się w zakresie zasad stosowania środków, o których mowa w pkt 1.

§ 230. W zależności od stopnia zagrożenia pyłami, częstości narażenia na to zagrożenie, cech stanowiska pracy pracownika i skuteczności działania środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych, pracodawca określa warunki stosowania tych środków, a w szczególności czas i przypadki, w których są używane.

§ 231. System prawidłowego doboru oraz zaopatrzenia pracowników w środki ochrony indywidualnej dróg oddechowych jest organizowany przez kierownika ruchu zakładu górniczego.

§  232. 

1. Doboru środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych dokonuje się dla poszczególnych stanowisk pracy, na podstawie wyników pomiarów stężenia pyłów w powietrzu wykonanych w trakcie części procesu technologicznego, w której jest wytwarzana największa ilość pyłów.

2. Przy doborze środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych uwzględnia się wymaganą klasę ochronną tych środków oraz własności użytkowe decydujące o komforcie pracy w warunkach wzrostu stężenia pyłów w powietrzu i mikroklimatu występujących w zakładzie górniczym.

3. Na podstawie aktualnych wyników pomiarów stężenia pyłów w powietrzu kierownik ruchu zakładu górniczego:

1) dokonuje oceny narażenia pracowników na poszczególnych stanowiskach pracy na działanie pyłów;

2) określa minimalne i obowiązujące klasy ochronne środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych dla poszczególnych stanowisk pracy;

3) określa zasady stosowania środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych.

4. W zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny, prowadzących eksploatację systemami ścianowymi, pracownikom zatrudnionym na stanowiskach pracy na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń NDS pyłów, zapewnia się w obłożonych do eksploatacji ścianach oraz w drążonych wyrobiskach korytarzowych możliwość stosowania półmasek lub masek wielokrotnego użytku skompletowanych z elementami oczyszczającymi - filtrami odpowiedniej klasy ochronnej.

§ 233. Jeżeli na stanowisku pracy stężenie pyłów w powietrzu przekroczy:

1) najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) i nie przekroczy czterokrotności najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) na stanowiskach pracy - stosuje się sprzęt filtrujący klasy nie niższej niż P-1;

2) czterokrotność najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) i nie przekroczy dziesięciokrotności najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) - stosuje się sprzęt filtrujący klasy nie niższej niż P-2;

3) dziesięciokrotność najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) i nie przekroczy dwudziestokrotności najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) - stosuje się sprzęt filtrujący klasy P-3.

§  234. 

1. Pomiarów stężenia pyłów w powietrzu dokonuje się nie później niż w terminie 7 dni po:

1) rozpoczęciu drążenia wyrobiska górniczego w zakresie dotyczącym:

a) stanowisk pracy w jego rejonie,

b) stanowisk pracy, na których mógł wystąpić wzrost stężenia pyłów w powietrzu w związku z jego rozpoczęciem;

2) oddaniu do ruchu nowego obiektu lub urządzenia wytwarzającego pyły;

3) wprowadzeniu zmian technologicznych, które mogą spowodować wzrost wytwarzania pyłów;

4) wystąpieniu zaburzeń lub zmian geologicznych w wyrobisku eksploatacyjnym lub drążonym wyrobisku korytarzowym mogących powodować podczas urabiania lub drążenia większe od dotychczasowego wytwarzanie pyłów lub wzrost procentowej zawartości wolnej krystalicznej krzemionki w pyle;

5) wprowadzeniu nowego lub modernizacji istniejącego rozwiązania technicznego mającego na celu obniżenie stężenia pyłów w powietrzu, w celu dokonania oceny skuteczności prowadzonych działań profilaktycznych.

2. Pomiarów, na podstawie których określa się minimalną klasę ochronną środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych, dokonuje się nie później niż 7 dni po:

1) zakończeniu okresu rozruchu - w przypadku nowo uruchamianych ścian;

2) uzyskaniu 20 m postępu - w przypadku nowo uruchamianych przodków kombajnowych.

3. Pomiarów stężenia pyłów w powietrzu na stanowiskach pracy zlokalizowanych w rejonach ścian oraz drążonych wyrobisk korytarzowych dokonuje się nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy.

4. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2, do czasu dokonania doboru odpowiedniej klasy środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych, na podstawie wyników pomiarów stężenia pyłów w powietrzu, stosuje się środki ochrony indywidualnej układu oddechowego klasy trzeciej.

§ 235. Wyniki pomiarów stężenia pyłów w powietrzu dla stanowisk pracy na zmianie wydobywczej uznaje się za reprezentatywne, jeżeli w trakcie pobierania prób uzyskano:

1) nie mniej niż średni zmianowy postęp - w przypadku stanowisk pracy, na których wzrost stężenia pyłów w powietrzu powstaje w związku z eksploatacją ściany;

2) średni postęp zmianowy - w przypadku stanowisk pracy, na których wzrost stężenia pyłów w powietrzu powstaje w związku z drążeniem przodka.

§  236. 

1. Dane dotyczące pracownika wykonującego pracę w środowisku zagrożonym pyłami rejestruje się i przechowuje. 2. W okresie miesięcznym i rocznym dokonuje się zestawień:

1) liczby dniówek przepracowanych przez pracownika w warunkach przekroczenia najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) pyłów;

2) ilości stwierdzonych i udokumentowanych przypadków niestosowania lub nieprawidłowego stosowania przez pracownika środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych.