Szczegółowe warunki i tryb korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.147.1549

Akt utracił moc
Wersja od: 28 czerwca 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 7 czerwca 2004 r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy

Na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z pomocy w zakresie:
1)
przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy;
2)
przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodków szkolenia, w których następuje przekwalifikowanie zawodowe lub przyuczenie do zawodu, albo miejsca odbywania praktyk zawodowych;
3)
zakwaterowania w okresie szkolenia lub przyuczenia do zawodu, albo miejsca odbywania praktyk zawodowych.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
ustawa - ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;
2)
pomoc rekonwersyjna - ogół przedsięwzięć podejmowanych wobec żołnierzy zwalnianych i zwolnionych z zawodowej służby wojskowej w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego, odbywania praktyk zawodowych oraz pośrednictwa pracy, mających na celu przygotowanie tych żołnierzy do podjęcia zatrudnienia;
3)
Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej - Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej do Spraw Rekonwersji Kadr - dyrektora komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw pomocy rekonwersyjnej;
4)
pełnomocnik: dowódcę rodzaju sił zbrojnych, dowódcę okręgu wojskowego, dowódcę korpusu, komendanta szkoły, szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego, dowódcę garnizonu - pełnomocnika: dowódcy rodzaju sił zbrojnych, dowódcy okręgu wojskowego, dowódcy korpusu, komendanta szkoły, szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego oraz dowódcy garnizonu - do spraw rekonwersji kadr;
5)
dyrektor Wojskowego Centrum Aktywizacji Zawodowej - organ wykonawczy Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej;
6)
kierownik ośrodka aktywizacji zawodowej - organ wykonawczy dowódcy okręgu wojskowego.
1.
Organami wojskowymi właściwymi w zakresie udzielania pomocy rekonwersyjnej są: Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej, dowódcy rodzajów sił zbrojnych, dowódcy okręgów wojskowych, dowódcy korpusów, komendanci szkół, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, dowódcy garnizonów i wojskowi komendanci uzupełnień.
2.
Dowódcy oraz szefowie, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem wojskowych komendantów uzupełnień, udzielają pomocy rekonwersyjnej za pośrednictwem swoich pełnomocników.
Żołnierze zawodowi, o których mowa w art. 120 ust. 3 ustawy, zwani dalej "żołnierzami zawodowymi", i byli żołnierze zawodowi, o których mowa w art. 120 ust. 1 ustawy, zwani dalej "byłymi żołnierzami zawodowymi", mogą korzystać z następujących form pomocy rekonwersyjnej udzielanej przez organy wojskowe:
1)
doradztwa zawodowego;
2)
przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania zawodowego;
3)
praktyk zawodowych;
4)
pośrednictwa pracy.
1.
Przed planowanym terminem zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej z przyczyn, o których mowa w art. 111 pkt 3, 8, 9 lit. b i pkt 10 oraz art. 112 pkt 3-5 ustawy, dowódca jednostki wojskowej kieruje tego żołnierza w ramach doradztwa zawodowego na zajęcia grupowe w terminie ustalonym z żołnierzem.
2.
Żołnierz zawodowy może zrezygnować z udziału w zajęciach grupowych, składając na tę okoliczność pisemne oświadczenie, które dołącza się do akt personalnych tego żołnierza.
3.
Zajęcia grupowe realizowane są przez Wojskowe Centrum Aktywizacji Zawodowej lub ośrodki aktywizacji zawodowej w wymiarze dwóch lub trzech dni.
4.
Były żołnierz zawodowy korzysta z doradztwa zawodowego w trybie indywidualnym.
1.
Żołnierz zawodowy i były żołnierz zawodowy może korzystać z przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania zawodowego, realizowanego w ośrodkach szkolenia oraz w instytucjach uprawnionych do prowadzenia kształcenia i szkoleń.
2.
Koszty za korzystanie z przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania zawodowego pokrywa się w całości lub w części do wysokości określanej corocznie w odrębnych przepisach.
1.
Żołnierzowi zawodowemu pomoc rekonwersyjna, o której mowa w § 6, udzielana jest na podstawie wniosku złożonego do Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej, za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni służbę.
2.
Dowódca jednostki wojskowej o przesłanym wniosku powiadamia właściwego pełnomocnika dowódcy rodzaju sił zbrojnych albo okręgu wojskowego, korpusu lub szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego oraz zainteresowanego żołnierza o sposobie rozpatrzenia wniosku.
Byłemu żołnierzowi zawodowemu pomoc rekonwersyjna, o której mowa w § 6, udzielana jest na podstawie wniosku złożonego do Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej, za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tego żołnierza.
Wniosek, o którym mowa w § 7 i 8, powinien zawierać:
1)
stopień wojskowy, imię i nazwisko, adres, numer telefonu kontaktowego żołnierza zawodowego lub byłego żołnierza zawodowego;
2)
formę pomocy rekonwersyjnej, z której chciałby skorzystać żołnierz zawodowy lub były żołnierz zawodowy, w tym pełną nazwę szkolenia i kierunek szkolenia;
3)
instytucję organizującą szkolenie;
4)
termin szkolenia;
5)
koszt szkolenia;
6)
uzasadnienie wyboru formy pomocy rekonwersyjnej.
Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej udziela zgody żołnierzowi zawodowemu i byłemu żołnierzowi zawodowemu na świadczenie pomocy rekonwersyjnej, o której mowa w § 6, w formie decyzji.
Żołnierzowi zawodowemu i byłemu żołnierzowi zawodowemu, posiadającemu zgodę, o której mowa w § 10, właściwy dla jego miejsca zamieszkania szef wojewódzkiego sztabu wojskowego pokrywa część lub całość kosztów szkolenia przez:
1)
przekazanie należności za szkolenie żołnierza na konto bankowe instytucji realizującej szkolenie, na podstawie faktury lub rachunku wystawionego przez tę instytucję;
2)
wypłatę żołnierzowi należności za szkolenie - po przedstawieniu przez tego żołnierza oryginału rachunku potwierdzającego opłacenie kosztów szkolenia oraz zaświadczenia o uczestnictwie w szkoleniu.
1.
Żołnierz zawodowy może zostać skierowany, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni służbę, decyzją Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej, na praktykę zawodową, jeżeli jest to niezbędne do uzyskania zatrudnienia.
2.
Praktyka zawodowa może trwać do 6 miesięcy, pod warunkiem jej zakończenia przed dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.
3.
Przepisy § 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Organy wojskowe, o których mowa w § 3, prowadzą pośrednictwo pracy dla byłych żołnierzy zawodowych przez swoich pełnomocników, dyrektora Wojskowego Centrum Aktywizacji Zawodowej i kierowników ośrodków aktywizacji zawodowej.
1.
Były żołnierz zawodowy ubiegający się o zatrudnienie składa do organu wojskowego, o którym mowa w § 13, wniosek o zatrudnienie, z tym że na stanowiska pracy związane z obronnością kraju - wyłącznie do właściwego terytorialnie szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego.
2.
Organ wojskowy, na wniosek byłego żołnierza zawodowego, przedstawia mu, w miarę możliwości, oferty pracy na wolnych stanowiskach pracy w rejonie miejsca zamieszkania, uwzględniając potrzeby żołnierza i posiadane przez niego kwalifikacje oraz wymagania związane z zatrudnieniem na konkretnym stanowisku pracy.
3.
Organ wojskowy, w porozumieniu z innymi organami wojskowymi prowadzącymi pośrednictwo pracy, przedstawia byłemu żołnierzowi, w miarę możliwości, oferty pracy w innych rejonach wskazanych przez żołnierza, jeżeli brak jest ofert pracy w miejscu zamieszkania żołnierza.
1.
Żołnierzowi zawodowemu oraz byłemu żołnierzowi zawodowemu zakwalifikowanemu na szkolenie w ramach przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania realizowanego w ramach pomocy rekonwersyjnej poza miejscem zamieszkania żołnierza pokrywa się koszty przejazdów i zakwaterowania z miejsca zamieszkania żołnierza do ośrodka szkolenia i z powrotem, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej 50 kilometrów w jedną stronę.
2.
Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na podstawie złożonego przez zainteresowanego oświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych kosztów, potwierdzonych oryginałami rachunków i biletów.
3.
W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż środkami publicznego transportu zbiorowego wykonywanym przez przewoźników kolejowych, zainteresowanemu pokrywa się koszty tego przejazdu w wysokości równej cenie biletu za przejazd drugą klasą pociągu osobowego, z uwzględnieniem przysługujących ulg.
4.
Pokrycia kosztów dokonuje:
1)
dla żołnierza zawodowego - właściwy dowódca jednostki wojskowej,
2)
dla byłego żołnierza zawodowego - właściwy terytorialnie szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, poprzez wojskowego komendanta uzupełnień właściwego dla miejsca zamieszkania tego żołnierza.
5.
Koszty przejazdu, noclegu oraz szkolenia pokrywa się do wysokości limitów określonych corocznie w odrębnych przepisach.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r. 1
1 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 czerwca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, doradztwa zawodowego, odbywania praktyk zawodowych oraz pośrednictwa pracy, realizowanych przez wyspecjalizowane organy wojskowe, a także szczegółowych zasad i warunków korzystania z pomocy w tym zakresie przez żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 63, poz. 398 oraz z 2002 r. Nr 73, poz. 669), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.