Rozdział 6 - Wydawanie osób i przejęcie ścigania karnego. - Syria-Polska. Umowa o pomocy prawnej w sprawach cywilnych i karnych. Damaszek.1985.02.16.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.37.181

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 kwietnia 1986 r.

Rozdział  VI

Wydawanie osób i przejęcie ścigania karnego.

Obowiązek wydania.

1.
Umawiające się Strony zobowiązują się do wydawania sobie wzajemnie na zasadach i pod warunkami określonymi przez poniższe artykuły osób, które przebywają na terytorium jednego z dwóch państw i są ścigane za przestępstwo lub poszukiwane w celu odbycia kary lub zastosowania innego środka zabezpieczającego przez organy sądowe Strony wzywającej. Wydanie może nastąpić jedynie wówczas, gdy czyn, zarzucany lub za który osoba, której wydania się żąda, została skazana, jest uznany za przestępstwo przez prawo wewnętrzne obu Umawiających się Stron.
2.
Podlegają wydaniu osoby ścigane za czyny, które według prawa obu Umawiających się Stron zagrożone są karą pozbawienia wolności co najmniej jednego roku lub karą surowszą. Jeśli wydania żąda się w celu wykonania kary lub środka zabezpieczającego, następuje ono tylko wówczas, gdy wymierzona kara wynosi co najmniej 6 miesięcy.
3.
Jeżeli wniosek o wydanie wymienia kilka różnych czynów, z których każdy jest karany przez prawo obu Umawiających się Stron, nie wszystkie jednak spełniają warunek dotyczący wysokości sankcji, Strona wezwana zadecyduje, czy wydanie nastąpi również za te czyny.

Odmowa wydania.

Nie podlegają wydaniu:

a)
osoby, które w chwili otrzymania wniosku o wydanie są obywatelami Strony wezwanej,
b)
osoby, które otrzymały prawo azylu na terytorium Strony wezwanej.
1.
Wydanie nie nastąpi w następujących przypadkach:
a)
jeżeli przestępstwo, w związku z którym żąda się wydania, jest uważane przez Stronę wezwaną za przestępstwo o charakterze politycznym,
b)
jeżeli osoba, której wydania żąda się, została prawomocnie osądzona przez Stronę wezwaną za ten sam czyn lub czyny, w związku z którymi żąda się wydania,
c)
jeżeli według prawa bądź Strony wzywającej, bądź Strony wezwanej w chwili otrzymania wniosku o wydanie nastąpiło przedawnienie ścigania lub wykonania kary,
d)
jeżeli przestępstwo, w związku z którym żąda się wydania, zostało popełnione poza terytorium państwa wzywającego, a prawo państwa wezwanego nie zezwala na ściganie takiego przestępstwa popełnionego przez cudzoziemca poza jego terytorium,
e)
jeżeli wyrok skazujący osobę, której wydania się żąda, nie podlega wykonaniu w związku z amnestią,
f)
jeżeli przestępstwo, w związku z którym żąda się wydania, zostało popełnione w całości lub częściowo na terytorium Strony wezwanej.
2.
Wydanie nie nastąpi:
a)
jeżeli Strona wezwana ściga osobę, której wydania się żąda, za ten sam lub te same czyny, w związku z którymi żąda się wydania, lub jeżeli właściwe organy Strony wezwanej wydały decyzję, aby nie wszczynać ścigania lub zaprzestać ścigania, które wszczęła w związku z tym samym lub tymi samymi czynami,
b)
jeżeli według prawa jednej z Umawiających się Stron czyn, w związku z którym żąda się wydania, stanowi przestępstwo, którego ściganie można wszcząć tylko z oskarżenia prywatnego.
3.
Jeżeli czyn, w związku z którym żąda się wydania, jest karany przez prawo Strony wzywającej karą śmierci, a kara taka nie jest przewidziana w tym przypadku przez prawo Strony wezwanej, wydanie może nastąpić jedynie pod warunkiem, że Strona wzywająca złoży zapewnienie uznane za wystarczające przez Stronę wezwaną, że kara śmierci nie zostanie wykonana.
1.
Wydanie może być odroczone, jeżeli przeciwko osobie, której wydania się żąda, prowadzone jest postępowanie karne lub osoba ta odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną przez organ sądowy Strony wezwanej. W razie odroczenia wydanie może nastąpić po zakończeniu postępowania karnego lub, w przypadku wyroku skazującego, po odbyciu kary.
2.
Jeżeli odroczenie wydania mogłoby doprowadzić do przedawnienia ścigania albo do powstania innych poważnych trudności dla ustalenia faktów, osoba, której wydania się żąda, może zostać wydana czasowo, pod wyraźnym warunkiem, że zostanie z powrotem przekazana po dokonaniu czynności, w związku z którymi została wydana.
1.
Osoba wydana nie może być ścigana, sądzona czy więziona w celu wykonania kary lub środka zabezpieczającego ani poddana jakiemukolwiek innemu ograniczeniu wolności osobistej z powodu jakiegokolwiek czynu popełnionego przed wydaniem, innego aniżeli ten, za który została wydana, z wyjątkiem następujących przypadków:
a)
jeżeli Strona wezwana wyraziła na to uprzednio zgodę,
b)
jeżeli, mając taką możliwość, osoba wydana nie opuściła terytorium Strony wzywającej w terminie 30 dni od chwili jej definitywnego zwolnienia lub po opuszczeniu tego terytorium dobrowolnie na nie powróciła; jednakże do terminu tego nie wlicza się czasu, w którym osoba wydana nie mogła opuścić terytorium Strony wzywającej z przyczyn niezależnych od swej woli.
2.
Strona wzywająca może podjąć środki niezbędne bądź to dla ewentualnego wydalenia z terytorium, bądź dla przerwania przedawnienia, zgodnie ze swym prawem, z postępowaniem zaocznym włącznie.
3.
Jeżeli w czasie postępowania zostanie zmieniona podana kwalifikacja zarzucanego czynu, osoba wydana będzie mogła być ścigana lub sądzona tylko wówczas, gdy znamiona przestępstwa nowo kwalifikowanego pozwalają na wydanie.
4.
Z wyjątkiem przypadku przewidzianego w ustępie 1 lit. b) niniejszego artykułu, konieczna jest zgoda Strony wezwanej, ażeby Strona wzywająca mogła wydać państwu trzeciemu osobę, która została jej odesłana, a która poszukiwana jest przez państwo trzecie w związku z przestępstwami popełnionymi przed odesłaniem.

Tryb porozumiewania się.

Wniosek o wydanie oraz odpowiedź na ten wniosek przekazuje się drogą dyplomatyczną. Inne dokumenty dotyczące wydania przesyłać się będzie zgodnie z artykułem 3 niniejszej umowy.

Wniosek o wydanie.

1.
Wniosek o wydanie sporządza się na piśmie i powinien on zawierać:
a)
oryginał lub poświadczoną kopię wyroku skazującego lub nakazu aresztowania bądź innego dokumentu, mającą tę samą moc, wydanego w formie wymaganej przez prawo Strony wzywającej,
b)
opis czynów, w związku z którymi żąda się wydania. Należy określić możliwie najdokładniej czas i miejsce ich popełnienia, ich kwalifikację prawną, odesłanie do tekstu ustawy karnej mającej zastosowanie do tych czynów oraz czas kary, który pozostał do odbycia,
c)
kopię tekstu ustawy karnej mającej zastosowanie do czynu,
d)
możliwie najdokładniejszy rysopis osoby, której wydania się żąda, oraz wszystkie inne informacje pozwalające stwierdzić jej tożsamość i obywatelstwo.
2.
Jeżeli informacje nadesłane przez Stronę wzywającą nie są wystarczające do podjęcia decyzji przez Stronę wezwaną, ta ostatnia może zażądać ich uzupełnienia. Druga Strona powinna udzielić odpowiedzi w terminie nie przekraczającym dwóch miesięcy. W razie uzasadnionych przyczyn, termin ten może zostać jeszcze przedłużony o dwadzieścia dni.
3.
Jeżeli Strona wzywająca nie przedstawi w powyższym terminie koniecznego uzupełnienia informacji, Strona wezwana może zwolnić zatrzymaną osobą.

Tymczasowe aresztowanie w celu wydania.

Jeżeli spełnione zostały warunki formalne wymagane przy wydaniu, Strona wezwana zarządzi niezwłocznie aresztowanie osoby, której wydania zażądano, z wyjątkiem przypadków, w których zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy wydanie nie może nastąpić.

Tymczasowe aresztowanie przed otrzymaniem wniosku o wydanie.

1.
W przypadkach nie cierpiących zwłoki właściwe organy Strony wzywającej mogą wystąpić o tymczasowe aresztowanie osoby poszukiwanej. Wniosek o tymczasowe aresztowanie zawiera wzmiankę o istnieniu jednego z dokumentów przewidzianych w ustępie 1 lit. a) artykułu 37 oraz o zamiarze nadesłania w terminie późniejszym wniosku o wydanie; we wniosku należy wskazać przestępstwo, w związku z którym żąda się wydania, czas i miejsce jego popełnienia oraz, w miarę możliwości, rysopis poszukiwanej osoby.
2.
Wniosek o tymczasowe aresztowanie może zostać przesłany właściwym organom Strony wezwanej bezpośrednio bądź drogą pocztową lub telegraficzną, bądź za pomocą innych środków przekazywania informacji na piśmie. Organ wzywający powinien być niezwłocznie powiadomiony o załatwieniu jego wniosku.
3.
Osobę tymczasowo aresztowaną zwalnia się, jeżeli w terminie miesiąca od jej aresztowania do Strony wezwanej nie wpłynie wniosek o wydanie wraz z dokumentami wymienionymi w artykule 37. Na wniosek Strony wzywającej termin ten może być przedłużony o dwadzieścia dni.
4.
Zwolnienie nie wyklucza ponownego aresztowania i wydania, jeżeli wniosek o wydanie zostanie nadesłany w późniejszym terminie.

Przekazanie osoby wydanej.

1.
Strona wezwana powiadomi Stronę wzywającą o swej decyzji w przedmiocie wydania. W przypadku odrzucenia wniosku w całości lub częściowo przez organ sądowy, Strona wzywająca zostanie powiadomiona o motywach tej decyzji. W przypadku wyrażenia zgody, Strona wzywająca zostanie poinformowana o miejscu i dacie przekazania osoby, której wydania się żąda, oraz o okresie zatrzymania tej osoby w celu jej wydania.
2.
Z zastrzeżeniem przypadku przewidzianego w ustępie 3 niniejszego artykułu, jeżeli osoba, której wydania się żąda, nie została przyjęta w ustalonym miejscu i dacie, może ona zostać zwolniona po upływie piętnastu dni od daty ustalonej dla wydania. Wniosek o jej ponowne wydanie może wówczas zostać odrzucony.
3.
Jeżeli okoliczności wyjątkowe stoją na przeszkodzie wydaniu lub przejęciu osoby, której wydania się żąda, Strona zainteresowana poinformuje o tym drugą Stronę; obie Strony uzgodnią inną datę wydania, przy czym zastosowanie będą miały przepisy ustępu 2 niniejszego artykułu.

Zbieg wniosków o wydanie.

Jeżeli z wnioskiem o wydanie tej samej osoby wystąpi kilka państw z powodu tego samego lub różnych przestępstw, Strona wezwana rozstrzygnie, czyj wniosek uwzględni.

Ponowne wydanie.

Jeżeli osoba wydana uchyli się w jakikolwiek sposób od postępowania karnego, stawiennictwa przed sądem lub od wykonania kary i powróci na terytorium Strony wezwanej, może zostać ponownie wydana. W przypadku takim do wniosku o wydanie nie załącza się pism wymienionych w artykule 37.

Wydawanie przedmiotów.

1.
Na żądanie Strony wzywającej Strona wezwana zajmie i wyda, jeśli pozwala na to jej prawo, przedmioty:
a)
które mogą służyć jako dowody w sprawie karnej,
b)
które w sposób oczywisty pochodzą z przestępstwa lub służyły do jego popełnienia.
2.
Wydanie przedmiotów wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu następuje za pokwitowaniem; wydanie ich może nastąpić również w przypadku, gdy wydanie osoby, na które wyrażono zgodę, nie następuje z powodu ucieczki lub śmierci tej osoby.
3.
Jeżeli wymienione przedmioty podlegają zajęciu lub konfiskacie na terytorium Strony wezwanej, Strona ta może zatrzymać je czasowo lub wydać je, zastrzegając sobie ich zwrot.
4.
Zastrzega się jednak prawa, które Strona wezwana lub osoby trzecie nabyły w stosunku do tych przedmiotów. Jeżeli prawa takie istnieją, przedmioty te po zakończeniu postępowania zwraca się Stronie wezwanej w możliwie najkrótszym terminie i bez pobierania kosztów.
5.
W przypadku wydania przedmiotów na podstawie ustępów poprzedzających nie mają zastosowania przepisy dotyczące wwozu i wywozu przedmiotów i wartości dewizowych.

Tranzyt osób.

1.
Każda z Umawiających się Stron zezwoli na wniosek drugiej Strony na tranzyt przez swe terytorium osób wydawanych tej ostatniej przez państwo trzecie.

W przypadku takim wniosek o zezwolenie przekazuje się i traktuje z uwzględnieniem tych samych zasad co wniosek o wydanie.

2.
Można odmówić tranzytu osób, których wydania nie przyznaje się na podstawie niniejszej umowy.

Koszty wydania i tranzytu.

Koszty wydania pokrywa Strona, na której terytorium powstały.

Koszty tranzytu pokrywa Strona wzywająca.

Informacja o następstwach wydania.

Umawiające się Strony informują się wzajemnie o wyniku postępowania karnego przeciwko osobom wydanym. Jeżeli przeciwko osobom tym zapadł prawomocny wyrok skazujący, należy przesłać odpis tego wyroku.

Informacja o skazaniach.

Każda z Umawiających się Stron powiadomi drugą Stronę o prawomocnych skazaniach obywateli drugiej Strony przez organy sądowe i jednocześnie prześle jej odciski palców skazanych.

Wymiana informacji z rejestru skazanych.

Właściwe organy każdej z Umawiających się Stron przekazują bezpłatnie na wniosek właściwych organów drugiej Strony informacje dotyczące poprzedniego skazania osób, przeciwko którym prowadzone jest postępowanie karne, lub skazanych na terytorium tej ostatniej Strony. Przekazanie to następuje zgodnie z artykułem 3 niniejszej umowy.

Przejęcie ścigania karnego.

1.
Umawiające się Strony zobowiązują się do wszczęcia postępowania karnego zgodnie ze swoim prawem na wniosek drugiej Umawiającej się Strony przeciwko własnym obywatelom, którzy popełnili zbrodnię lub występek na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. W tym celu przekazują sobie informacje zawierające dane o podejrzanym i popełnionym przestępstwie oraz posiadane dowody, jak również teksty przepisów mających zastosowanie do popełnionego czynu, według prawa obowiązującego w miejscu jego popełnienia.
2.
Wezwana Umawiająca się Strona zawiadamia drugą Umawiającą się Stronę o wyniku postępowania karnego.