Rozdział 4 - Zmiany w stosunku służbowym. - Straż Więzienna.
Dz.U.1932.74.667
Akt utracił mocRozdział 4.
Zmiany w stosunku służbowym.
Zmiany w stosunku służbowym.
Funkcjonarjusz Straży Więziennej może być służbowo przeniesiony do innej miejscowości, albo na inne stanowisko z urzędu dla dobra służby, albo na własną prośbę.
Wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej przenosi Minister Sprawiedliwości, niższych zaś - Główny Inspektor.
Główny Inspektor Straży Więziennej może, w razie potrzeby, delegować funkcjonarjusza Straży Więziennej do czasowego pełnienia służby poza miejscem jego stałego urzędowania.
Stosunek służbowy funkcjonarjusza Straży Więziennej, przed upływem lat trzech jego służby w tej straży, może być w każdej chwili rozwiązany, jeżeli władza mianująca uzna że dany funkcjonarjusz nie nadaje się do służby.
Przy rozwiązaniu stosunku służbowego, na podstawie ustępu poprzedniego niniejszego artykułu, funkcjonarjusze Straży Więziennej w razie nienagannego zachowania się, otrzymują, jeżeli nie nabyli praw emerytalnych, odprawę w wysokości: jednomiesięcznego uposażenia za służbę do jednego roku, dwumiesięcznego uposażenia za służbę od jednego roku do lat dwu, trzechmiesięcznego uposażenia za służbę ponad dwa lata.
Władza mianująca może, w przypadkach wyjątkowych, zarówno przy samem mianowaniu, jak i po mianowaniu, postanowić, że przepis ustępu pierwszego niniejszego artykułu nie będzie zastosowany.
Jeżeli wskutek zmian organizacyjnych w Straży Więziennej powstanie czasowo brak odpowiedniego stanowiska tego samego stopnia dla danego funkcjonarjusza Straży Więziennej, albo gdy zajdą okoliczności, nie pozwalające, ze względu na dobro służby, na dalsze zajmowanie przez danego funkcjonarjusza stanowiska w Straży Więziennej - to funkcjonarjusz ten będzie przeniesiony w stan nieczynny.
Wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej przenosi w stan nieczynny Minister Sprawiedliwości za zgodą Prezesa Rady Ministrów, niższych zaś funkcjonarjuszów - Minister Sprawiedliwości.
Przez czas pozostawania w stanie nieczynnym funkcjonarjusz Straży Więziennej pobiera pełne uposażenie służbowe.
Czas, spędzony w stanie nieczynnym, zalicza się tylko do wymiaru emerytury.
Funkcjonarjusz Straży Więziennej, przeniesiony w stan nieczynny, może być w każdej chwili powołany zpowrotem do służby czynnej; jeżeli jednak powołanie takie nie nastąpi w ciągu dwóch miesięcy od dnia przeniesienia go w stan nieczynny, lub też, jeżeli w tym samym czasie nie nastąpi przeniesienie funkcjonarjusza do innego działu zarządu państwowego (art. 67), należy rozwiązać stosunek służbowy, stosując postanowienia ustawy emerytalnej.
Do innego działu zarządu państwowego funkcjonarjusz Straży Więziennej może być przeniesiony tylko za swoją zgodą.
Funkcjonarjusza Straży Więziennej, wybranego do ciała ustawodawczego, zwalnia się na czas trwania mandatu od sprawowania służby, wstrzymując mu zarazem na cały ten czas uposażenie służbowe.
Po wygaśnięciu mandatu funkcjonarjusz Straży Więziennej powraca do służby w tym samym stopniu.
Czas sprawowania mandatu do ciała ustawodawczego zalicza się całkowicie do czasu służby.
Działalność funkcjonarjusza Straży Więziennej w czasie wykonywania mandatu poselskiego, będąca w związku z wykonywaniem obowiązków poselskich, nie może być podstawą do dochodzeń służbowych przeciwko niemu.
Stosunek służbowy funkcjonarjusza Straży Więziennej może być rozwiązany także na jego prośbę.
Prośbę taką składa się na piśmie w drodze służbowej; funkcjonarjusze w stanie nieczynnym składają ją temu przełożonemu, któremu podlegali przed przeniesieniem w stan nieczynny.
Decyzja w sprawie rozwiązania stosunku służbowego na własną prośbę funkcjonarjusza Straży Więziennej należy do władzy, powołanej do mianowania.
Władza ta może rozwiązanie stosunku służbowego odroczyć względem wyższych funkcjonarjuszów na czas do sześciu miesięcy, a względem niższych funkcjonarjuszów - na czas do trzech miesięcy, licząc od dnia decyzji.
Odpowiedź na prośbę o rozwiązanie stosunku służbowego winna być podana do wiadomości proszącego nie później, niż w ciągu czterech tygodni od dnia jej złożenia bezpośredniemu przełożonemu.
Przez wystąpienie ze służby na własną prośbę (art. 70) funkcjonarjusz Straży Więziennej i jego rodzina tracą wszelkie prawa, wynikające ze stosunku służbowego w Straży Więziennej. Postanowienie niniejsze ma również zastosowanie z wyjątkiem prawa do odprawy, przewidzianej w art. 62 ust. 2, w przypadku rozwiązania stosunku służbowego w myśl postanowień art. 62 ust. 1.
W razie ponownego wstąpienia do służby w Straży Więziennej, prawa, nabyte przez poprzednią służbę, mogą być przywrócone zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości.
Mianowanie funkcjonarjusza Straży Więziennej będzie uznane za nieważne, a funkcjonarjusz Straży Więziennej będzie wydalony ze służby, jeżeli mianowanie nastąpiło na podstawie dokumentów fałszywych lub nieważnych, albo jeżeli wyjdą najaw okoliczności, nie dopuszczające mianowania w myśl obowiązujących przepisów.
Orzeczenia o unieważnieniu nominacji i o wydaleniu ze służby wyda władza, powołana do mianowania.