Rozdział 2 - Obowiązki. - Straż Więzienna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.74.667

Akt utracił moc
Wersja od: 29 sierpnia 1932 r.

Rozdział  2.

Obowiązki.

Funkcjonarjusza Straży Więziennej obowiązuje wierność wobec Rzeczypospolitej, poszanowanie prawa, posłuszeństwo względem przełożonych, bezstronność, sumienność i gorliwość w wykonywaniu obowiązków.

Funkcjonariusze Straży Więziennej obowiązani są zachować w tajemnicy wszystkie sprawy, o których powzięli wiadomość w związku ze swem stanowiskiem służbowem, jeżeli sprawy takie uznano za poufne, lub gdy utrzymania ich w tajemnicy wymaga dobro Państwa albo względy służbowe.

Zachowanie tajemnicy obowiązuje wobec każdego, komu funkcjonarjusze Straży Więziennej nie są obowiązani donosić o tych sprawach służbowo. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa zarówno w czasie służby czynnej, jak i po rozwiązaniu stosunku służbowego.

Od obowiązku zachowania tajemnicy może funkcjonarjusza Straży Więziennej zwolnić jego obecna lub ostatnio przełożona władza.

Funkcjonarjusz Straży Więziennej obowiązany jest donieść natychmiast władzy przełożonej o każdej przeszkodzie do pełnienia służby. Władza przełożona może zażądać udowodnienia tej przeszkody, a w przypadku choroby funkcjonarjusza Straży Więziennej poddać go badaniu lekarskiemu.

Funkcjonarjusza Straży Więziennej, którego nieobecność w służbie wskutek choroby trwa dłużej niż rok, należy z urzędu przenieść na emeryturę na zasadach, określonych w przepisach emerytalnych. Jeżeli funkcjonarjusz Straży Więziennej praw emerytalnych nie nabył, stosunek służbowy z nim należy rozwiązać, przyznając mu odprawę w wysokości trzymiesięcznego, ostatnio pobieranego uposażenia - w razie przesłużenia mniej, niż trzech lat w służbie państwowej, a sześciomiesięcznego - w razie przesłużenia trzech lat lub więcej.

Funkcjonarjuszom Straży Więziennej nie wolno przyjmować żadnej posady ani stanowiska, ani też oddawać się takim zajęciom, których wykonywanie jest sprzeczne z obowiązkami służbowemi, lub które mogą budzić wątpliwości co do bezstronnego i sumiennego wypełniania obowiązków służbowych.

Jeżeli funkcjonarjusz Straży Więziennej chciałby przyjąć jakiekolwiek zajęcie uboczne, przynoszące mu korzyści materjalne, winien uprzednio uzyskać na to zezwolenie władzy przełożonej. Zezwolenia tego niższym funkcjonarjuszom Straży Więziennej udziela właściwy naczelnik więzienia, zaś wyższym funkcjonarjuszom - Główny Inspektor.

Funkcjonarjusz Straży Więziennej obowiązany jest bezzwłocznie zaniechać takich zajęć, które władza przełożona uzna za niedopuszczalne w myśl postanowień niniejszego artykułu.

O zajęciu samodzielnem żony oraz dzieci nieletnich, pozostających we wspólnem gospodarstwie domowem, funkcjonarjusz Straży Więziennej winien zawiadomić władzę przełożoną, która może sprzeciwić się wykonywaniu takiego zajęcia, jeżeli to uchybia godności funkcjonarjusza Straży Więziennej albo interesom służby.

Funkcjonarjusze Straży Więziennej, ich krewni wstępni i zstępni, rodzeństwo oraz małżonkowie nie mogą zawierać umów gospodarczych z władzami więziennemi i więźniami.

Niżsi funkcjonarjusze Straży Więziennej mogą być skoszarowani. Pomieszczenia w koszarach są bezpłatne i nie są uważane za mieszkania służbowe, ani za mieszkania, dostarczone w lokalach państwowych lub przez Państwo zarządzanych, na zasadach ustalonych w ustawie o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych.

Wyższym funkcjonarjuszom Straży Więziennej i w koszarach nieumieszczonym niższym funkcjonarjuszom władza przełożona może dostarczyć mieszkań w lokalach państwowych lub przez Państwo najętych, albo zarządzanych, na zasadach, ustalonych w ustawie o uposażeniu. Funkcjonarjuszowi Straży Więziennej nie wolno odmówić zajęcia takiego mieszkania, jeżeli władza przełożona uzna to za konieczne ze względu na interes służby.

W razie rozwiązania stosunku służbowego lub przeniesienia do innego działu zarządu państwowego, a także w razie przeniesienia służbowego do innej miejscowości, funkcjonarjusze, zajmujący lokal, obowiązani są na żądanie władzy przełożonej opróżnić go w ciągu trzech miesięcy od dnia rozwiązania stosunku służbowego, bądź przeniesienia. W przypadku przeniesienia w stan nieczynny termin ten liczy się od dnia rozwiązania stosunku służbowego. W razie niezastosowania się do wezwania w określonym terminie, władza przełożona uprawniona jest do zarządzenia opróżnienia lokalu w drodze egzekucji administracyjnej.

Jeżeli szczególne warunki służbowe tego wymagają, naczelnik więzienia może zarządzić czasowe ograniczenie wydalania się podległych mu funkcjonarjuszów Straży Więziennej z więzienia lub z miejsca zamieszkania.

Funkcjonarjuszom Straży Więziennej wolno należeć do związków i stowarzyszeń tylko za zezwoleniem władzy przełożonej.