Część 3 - STOSUNEK SŁUŻBOWY. - Straż Graniczna.
Dz.U.1928.37.349
Akt utracił mocCZĘŚĆ III.
STOSUNEK SŁUŻBOWY.
STOSUNEK SŁUŻBOWY.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Stosunek służbowy oficerów i szeregowych Straży Granicznej zawiązuje się z chwilą doręczenia pisma nominacyjnego.
Objęcie służby następuje w dniu, wyznaczonym przez władzę przyjmującą w piśmie nominacyjnem.
Przyjęty do służby winien zgłosić się do przełożonego, wymienionego w piśmie nominacyjnem, który stwierdza objęcie służby na piśmie nominacyjnem i w aktach osobowych, odbierając zarazem od przyjętego przysięgę w następującem brzmieniu:
"Przysięgam Panu Bogu Wszechmogącemu na powierzonem mi stanowisku pożytek Państwa Polskiego oraz dobro publiczne mieć zawsze przed oczyma, władzy zwierzchniej Państwa Polskiego wierności dochować, obowiązki swe gorliwie i sumiennie w potrzebie z narażeniem życia spełniać, rozkazy i polecenia przełożonych wiernie wykonywać, tajemnicy urzędowej dotrzymać, przepisów prawa strzec pilnie, wszystkich obywateli kraju w równem mając zachowaniu.
Tak mi, Panie Boże, dopomóż".
W razie niezgłoszenia się w oznaczonym czasie przyjęcie do służby (nominacja) traci ważność, o ile przyjęty w ciągu dni 15 od terminu oznaczonego w piśmie nominacyjnem (art. 16 ust. 1) nie usprawiedliwi zwłoki.
Czas służby liczy się od dnia rzeczywistego jej objęcia (art. 16).
W razie bezpośredniego przejścia ze służby państwowej, unormowanej innemi przypisami, zalicza się do czasu służby w rozumieniu ust. 1 czas służby poprzedniej, o ile był on zaliczony według przepisów, normujących odnośny rodzaj służby.
Dla każdego oficera i szeregowego Straży Granicznej prowadzi się wykaz służbowy, który jest szczegółowym opisem przebiegu służby. Wykaz służbowy jest urzędowem stwierdzeniem okoliczności, mających wpływ na wymiar uposażenia, pensji emerytalnej oraz zaopatrzenia wdowiego lub sierocego.
Wykaz służbowy dla oficerów oraz tych szeregowych Straży Granicznej, którzy są na etacie Komendy prowadzi Komenda Straży Granicznej, dla pozostałych szeregowych zaś - przełożeni bezpośrednio podlegli Komendantowi Straży Granicznej.
Wzór wykazu służbowego, jako też szczegółowe przepisy co do jego wypełniania i prowadzania ustala Minister Skarbu w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.
Komenda Straży Granicznej dla wszystkich oficerów Straży Granicznej prowadzi listę starszeństwa dla każdego stopnia.
Zasady ustalania starszeństwa i sposób prowadzenia listy starszeństwa określi rozporządzenie Ministra Skarbu.
Wszyscy oficerowie i szeregowi Straży Granicznej podlegają corocznie kwalifikacji.
W tym celu właściwi przełożeni Straży Granicznej wypełniają co rok listy kwalifikacyjne. O ile ogólna ocena kwalifikacyjna jest ujemna (niedostateczna), należy ją z urzędu podać do wiadomości oficera i szeregowego Straży Granicznej.
Przepisy o sposobie kwalifikowania ustala rozporządzenie Ministra Skarbu wydane w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.
Oficerowie i szeregowi stanu czynnego sił zbrojnych państwa, przydzieleni do Straży Granicznej, zachowują posiadany charakter osób wojskowych stanu czynnego, przynależność do swych korpusów osobowych i oddziałów macierzystych sił zbrojnych państwa, oraz zachowują wszelkie uprawnienia i obowiązki osób wojskowych odnośnych kategoryj i stopni.
Szeregowym służby czynnej zalicza się czas, spędzony w służbie granicznej, na poczet obowiązkowej służby czynnej.
Komendant Straży Granicznej, będący oficerem stanu czynnego, korzysta w stosunku do oficerów i szeregowych sił zbrojnych, przydzielonych do Straży Granicznej, z praw dowódcy wojskowego.
Obowiązki.
Obowiązki.
Oficerów i szeregowych Straży Granicznej obowiązuje wierność wobec Rzeczypospolitej, posłuszeństwo wobec przełożonych, poszanowanie prawa, gorliwość, sumienność i bezstronność w wykonywaniu obowiązków.
Oficerowie i szeregowi Straży Granicznej obowiązani są zachować w tajemnicy wszystkie sprawy, o których powzięli wiadomość dzięki swemu stanowisku służbowemu lub dowiedzieli się przy wykonywaniu swych obowiązków służbowych, o ile sprawy takie wyraźnie uznano za poufne lub gdy utrzymania ich w tajemnicy wymaga dobro publiczne albo inne względy służbowe.
Zachowanie tajemnicy obowiązuje wobec każdego, komu oficerowie i szeregowi Straży Granicznej nie są obowiązani donosić o tych sprawach służbowo. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa zarówno w czasie służby czynnej, jak i po przejściu w stan nieczynny i na emeryturę, oraz po rozwiązaniu stosunku służbowego z jakiegokolwiek powodu.
Od obowiązku zachowania tajemnicy może oficera lub szeregowego Straży Granicznej zwolnić jego obecna lub ostatnio przełożona władza.
Ustawa postępowania karnego określa warunki i tryb zwolnienia od tajemnicy w postępowaniu karnem.
Oficer lub szeregowy Straży Granicznej obowiązany jest donieść natychmiast władzy przełożonej o każdej przeszkodzie do pełnienia służby. Władza może zażądać udowodnienia tej przeszkody, a w wypadku choroby poddać oficera i szeregowego Straży Granicznej badaniu lekarskiemu.
Oficer i szeregowy Straży Granicznej, którego nieobecność na służbie wskutek choroby trwa dłużej niż rok, ma być jednostronnem zarządzeniem władzy przeniesiony na emeryturę na zasadach, określonych w ustawie emerytalnej, lub jeżeli nie nabył praw emerytalnych, to stosunek służbowy z nim ma być rozwiązany z przyznaniem odprawy w wysokości trzymiesięcznego ostatnio pobieranego uposażenia, jeżeli przesłuży mniej niż trzy lata w służbie państwowej, i sześciomiesięcznego, jeżeli przesłużył trzy lata lub więcej.
Oficerom i szeregowym Straży Granicznej nie wolno przyjmować żadnej posady ani stanowiska, ani też oddawać się takim zajęciom, których wykonywanie stoi w sprzeczności z obowiązkami służbowemi lub może wywołać uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
Oficerowi i szeregowemu Straży Granicznej nie wolno przyjąć zajęcia ubocznego, przynoszącego mu jakąkolwiek korzyść materjalną, bez zezwolenia Komendanta Straży Granicznej lub upoważnionej przez niego władzy służbowej.
O zajęciu samodzielnem żony oraz dzieci, pozostających we wspólnem gospodarstwie domowem, winien oficer lub szeregowy Straży Granicznej zawiadomić władzę, przełożoną, która może sprzeciwić się wykonywaniu takiego zajęcia, o ile ono koliduje z godnością munduru Straży Granicznej albo z interesami służby.
Oficerowie i szeregowi Straży Granicznej nie mogą zawierać tranzakcyj gospodarczych z urzędami Straży Granicznej.
Oficerom i szeregowym Straży Granicznej nie wolno bez zezwolenia władzy przełożonej występować w charakterze rzeczoznawców w sprawach, pozostających w związku z ich zadaniami służbowemi.
Oficerom i szeregowym Straży Granicznej nie wolno bez zezwolenia władzy przełożonej poruszać w prasie spraw, mających związek z ich obowiązkami i stosunkami służbowemi.
Szeregowi Straży Granicznej obowiązani są mieszkać w koszarach.
Oficerom Straży Granicznej i nieskoszarowanym szeregowym władza przełożona może dostarczyć mieszkania w lokalach państwowych lub wynajętych. W razie rozwiązania stosunku służbowego lub przeniesienia do innego działu zarządu państwowego, a także w razie przeniesienia służbowego do innej miejscowości wymienieni lokatorzy obowiązani są na żądanie władzy przełożonej opróżnić otrzymany lokal w ciągu trzech miesięcy od dnia rozwiązania stosunku służbowego względnie przeniesienia. W razie niezastosowania się do wezwania w określonym terminie władza przełożona uprawniona jest do opróżnienia lokalu w drodze przymusowej administracyjnej.
Oficer i szeregowy Straży Granicznej, któremu władza przełożona nie dostarczyła mieszkania, obowiązany jest obrać sobie miejsce zamieszkania w ten sposób, by mógł uczynić zadość wszystkim obowiązkom służby.
O ile szczególne stosunki służbowe tego niezbędnie wymagają, władza przełożona może zarządzić ograniczenie wydalania się oficerów i szeregowych Straży Granicznej z siedziby względnie z rejonu służbowego.
Oficerom i szeregowym Straży Granicznej wolno należeć do związków i stowarzyszeń tylko za zezwoleniem władzy przełożonej.
Dla zawarcia małżeństwa oficerowie i szeregowi Straży Granicznej obowiązani są otrzymać zezwolenie władzy przełożonej.
Warunki niezbędne dla otrzymania powyższego zezwolenia określi rozporządzenie Ministra Skarbu.
Oficerowie i szeregowi Straży Granicznej są umundurowani z wyjątkiem tych kategoryj, które ze względu na charakter swej służby muszą ją pełnić w ubraniu cywilnem.
Przepisy o umundurowaniu i uzbrojeniu Straży Granicznej wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Spraw Wewnętrznych.
Szczegółowe obowiązki służbowe oficerów i szeregowych Straży Granicznej oraz tryb postępowania służbowego określają w ramach niniejszego rozporządzenia lub innych przepisów instrukcje służbowe, wydane przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.
Prawa.
Prawa.
Oficerowie i szeregowi Straży Granicznej, którzy przesłużyli przynajmniej rok w służbie państwowej, mają prawo do corocznego urlopu dla wypoczynku, a mianowicie: oficerowie Straży Granicznej do lat ośmiu służby państwowej przez cztery tygodnie, ponad osiem do szesnastu lat przez pięć tygodni, ponad szesnaście lat służby przez sześć tygodni.
Urlop szeregowych Straży Granicznej nie może przekraczać czterech tygodni w ciągu roku.
Urlop dla wypoczynku można wstrzymać względnie odwołać, o ile tego wymagają względy służbowe.
Skoro jednak następnie służba na to pozwoli, należy umożliwić wykorzystanie urlopu, jednak tylko w ciągu tego samego roku kalendarzowego.
Ewentualne koszta podróży, spowodowane nieprzewidzianem odwołaniem urlopu, podlegają zwrotowi ze Skarbu Państwa według norm, ustalonych dla podróży służbowych.
Oficerowie i szeregowi Straży Granicznej mogą otrzymać urlop w celu załatwienia spraw osobistych, rodzinnych i majątkowych, nieprzenoszący jednorazowo dni trzech; termin ten może być przedłużony tylko w wyjątkowych wypadkach. W razie przeniesienia służbowego do innej miejscowości oficer lub szeregowy Straży Granicznej otrzymuje z urzędu urlop, czas trwania i tryb udzielania którego określi rozporządzenie Ministra Skarbu.
Urlopy takie nie są wliczane do wymiaru urlopu wypoczynkowego.
Pozatem na prośbę funkcjonarjusza może być mu udzielony bezpłatny dłuższy urlop najwyżej do lat dwóch; czas trwania tego urlopu nie wlicza się do wysługi lat.
Władza może od warunków tych odstąpić w całości lub w części tylko wówczas, gdy udzielenie dłuższego urlopu pożądane jest z ważnych względów publicznych.
Oficerowie oraz szeregowi Straży Granicznej awansują do wyższych stopni według uznania władzy, która bierze pod uwagę uzdolnienie, użyteczność i inne kwalifikacje służbowe.
Awansować można każdorazowo tylko o jeden stopień.
Awanse oficerów i szeregowych Straży Granicznej mogą być uzależnione od warunków, które ustala Prezes Rady Ministrów.
Uposażenie oficerów i szeregowych Straży Granicznej normuje ustawa o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych.
Oficerom i szeregowym Straży Granicznej w wypadkach, zasługujących na uwzględnienie, może być przyznana z funduszów państwowych bezprocentowa zaliczka.
Uposażenie oficerów i szeregowych Straży Granicznej ulega zajęciu administracyjnemu, tudzież zapowiedzeniu i zajęciu sądowemu nie więcej, niż do wysokości jednej piątej części sumy uposażenia, przypadającej do wypłaty.
Tytułem wyjątku od zasady, podanej w art. 44, uposażenie oficerów i szeregowych Straży Granicznej ulega zapowiedzeniu i zajęciu sądowemu za alimenty do wysokości dwóch piątych uposażenia, przyczem pozostałe trzy piąte wolne są od wszelkich zapowiedzeń i zajęć.
Przy zbiegu zapowiedzeń za alimenty i za inne należności lub długi jedna piąta część uposażenia staje się przedmiotem stosunkowego podziału zarówno na alimenty, jak na inne należności lub długi, drugą zaś jedną piątą część przekazuje się wyłącznie na zaspokojenie samych tylko alimentów, o ileby pierwsza jedna piąta część na nie przy zbiegu innych wierzycieli nie wystarczyła.
Wyłącza się zupełnie z pod zapowiedzeń i zajęć, określonych w art. 44 i 45:
Ustępowanie pod jakimkolwiek tytułem prawa do pobierania uposażenia jest wzbronione. Wszelka umowa przeciwna temu jest nieważna.
Oficerowie i szeregowi Straży Granicznej mają prawo do uposażenia emerytalnego, a wdowy i sieroty po nich do zaopatrzenia wdowiego i sierocego na zasadach, unormowanych w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i wojska, przyczem z chwilą przyjęcia do służby w Straży Granicznej są uważani za mianowanych na stałe; oficerowi i szeregowemu Straży Granicznej po ukończeniu pięciu lat faktycznej służby czynnej następne lata czynnej służby liczą się przy wymiarze uposażenia emerytalnego w stosunku dwanaście miesięcy za szesnaście miesięcy. Do pięcioletniego okresu służby zalicza się służbę wojskową przed wstąpieniem do Straży Granicznej z wyjątkiem obowiązkowej służby czynnej.
Oficer lub szeregowy Straży Granicznej, który wskutek czynu karygodnego, popełnionego na jego osobie w związku ze służbą, lub nieszczęśliwego wypadku, doznanego z powodu lub w czasie pełnienia obowiązków służbowych albo też w związku z ich pełnieniem, utracił całkowicie zdolność do pracy zarobkowej, otrzymuje niezależnie od zaopatrzenia emerytalnego jednorazowe odszkodowanie w wysokości dwuletniej płacy, obliczonej wedle jego pełnego uposażenia w ostatnim miesiącu służby czynnej.
O ile oficer lub szeregowy z przyczyn wymienionych wyżej utracił życie, jednorazowe odszkodowanie, wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu, otrzymuje pozostała po nim wdowa względnie dzieci ślubne i uprawnione niezależnie od pośmiertnego oraz zaopatrzenia emerytalnego.
Do wymienionego odszkodowania mają zastosowanie zasady, regulujące wypłatę zaopatrzenia emerytalnego.
Postanowienia niniejszego artykułu nie uchylają przepisów, dotyczących specjalnego wymiaru zaopatrzenia emerytalnego względnie wdowiego i sierocego (art. 9, 11 - 13 ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnem - Dz. U. R. P. z 1924 r. Nr. 6, poz. 46).
Dzieci ślubne i uprawnione tych oficerów i szeregowych Straży Granicznej, którzy utracili życie wskutek czynu karygodnego, popełnionego na ich osobie w związku ze służbą, lub nieszczęśliwego wypadku, któremu ulegli z powodu lub w czasie pełnienia obowiązków służbowych, mają pierwszeństwo przy przyjęciu do państwowych zakładów naukowych i do lat 18 mają być kształcone w tych zakładach na koszt Skarbu Państwa.
Wykonanie niniejszego postanowienia określi rozporządzenie Ministra Skarbu, wydane w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej oraz Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Oficerom i szeregowym Straży Granicznej przysługują te same prawa pierwszeństwa do otrzymania odpowiadających ich kwalifikacjom innych stanowisk w cywilnej służbie państwowej, tudzież samorządowej lub zakładach i instytucjach, subwencjonowanych przez Państwo, które przysługują oficerom względnie zawodowym podoficerom sił zbrojnych państwa.
Przepisy, dotyczące wykonania niniejszego artykułu, ustali rozporządzenie Rady Ministrów.
Zmiany w stosunku służbowym.
Zmiany w stosunku służbowym.
Przeniesienie służbowe oficera lub szeregowego Straży Granicznej może nastąpić z urzędu w interesie służby albo na własną prośbę.
Oficerów Straży Granicznej przenosi Komendant Straży Granicznej.
Szeregowych Straży Granicznej z jednego okręgu do innego przenosi Komendant Straży Granicznej, szeregowych w obrębie tego samego okręgu przełożeni jednostek organizacyjnych, podległych bezpośrednio Komendantowi Straży Granicznej.
W razie potrzeby czasowego użycia oficera lub szeregowego Straży Granicznej do służby poza rejonem jego stałego przydziału władza przełożona zarządza delegację służbową do miejsca przeznaczenia.
Za rejon stałego przydziału służbowego uważa się w zasadzie odcinek komisarjatu.
Oficer i szeregowy Straży Granicznej po trzech latach służby w Straży Granicznej zostaje ustalony w służbie z mocy samego prawa. Służbę w Straży Celnej zalicza się przy ustalaniu na równi ze służbą w Straży Granicznej.
W wypadkach wyjątkowych Ministrowi Skarbu w odniesieniu do oficerów Straży Granicznej, a Komendantowi Straży Granicznej w odniesieniu do szeregowych Straży Granicznej przysługuje prawo ustalenia w służbie jednocześnie z mianowaniem.
Ustalenie oficera lub szeregowego Straży Granicznej nie może nastąpić w czasie, kiedy przeciwko niemu toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne.
Stosunek służbowy oficera i szeregowego Straży Granicznej nieustalonego w służbie może być w każdej chwili rozwiązany, gdy władza powołana do mianowania uzna, że nie nadaje się do służby w Straży Granicznej.
Przy rozwiązaniu stosunku służbowego w trybie ustępu poprzedniego należy w razie nienagannego zachowania się oficera lub szeregowego Straży Granicznej przyznać odprawę w wysokości: za służbę do jednego roku - jednomiesięcznego uposażenia, za służbę od jednego roku do lat dwóch - dwumiesięcznego i za służbę ponad dwa lata - trzymiesięcznego uposażenia.
Jeżeli wskutek zmian organizacyjnych w Straży Granicznej powstanie czasowo brak odpowiedniego stanowiska tego samego stopnia dla oficera lub szeregowego Straży Granicznej, ustalonego w służbie, albo gdy zajdą okoliczności, niepozwalające ze względu na dobro służby na dalsze zajmowanie przez takiego oficera lub szeregowego stanowiska tego samego stopnia w Straży Granicznej,- zostaje on przeniesiony w stan nieczynny.
Komendanta Straży Granicznej przenosi w stan nieczynny Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Skarbu, przedstawiony w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów, pozostałych oficerów Straży Granicznej Minister Skarbu na wniosek Komendanta Straży Granicznej - za zgodą Prezesa Rady Ministrów, a szeregowych - Komendant Straży Granicznej.
Przez cały czas pozostawania w stanie nieczynnym oficerowie i szeregowi Straży Granicznej pobierają pełne uposażenie służbowe. Czas, spędzony w stanie nieczynnym, zalicza się tylko do wymiaru emerytury.
Oficer i szeregowy Straży Granicznej, przeniesiony w stan nieczynny, może być w każdej chwili powołany zpowrotem do służby czynnej; o ile jednak powołanie takie nie nastąpi w ciągu pół roku od dnia przeniesienia w stan nieczynny lub też o ile w tym samym czasie nie nastąpi przeniesienie do innego działu zarządu państwowego, należy go zwolnić ze służby państwowej z zastosowaniem postanowień ustawy emerytalnej.
Do innego działu zarządu państwowego oficer lub szeregowy Straży Granicznej może być przeniesiony tylko za swoją zgodą.
Oficera lub szeregowego Straży Granicznej, wybranego do ciała ustawodawczego, zwalnia się na czas trwania mandatu od sprawowania funkcyj z jednoczesnem wstrzymaniem mu na cały czas uposażenia służbowego.
Po wygaśnięciu mandatu oficer lub szeregowy Straży Granicznej powraca do służby w Straży Granicznej w tym samym stopniu.
Czas sprawowania mandatu do ciała ustawodawczego zalicza się całkowicie do czasu służby.
Działalność oficera i szeregowego Straży Granicznej w czasie wykonywania mandatu poselskiego nie może pociągnąć dla niego żadnych represyj służbowych.
Stosunek służbowy oficera Straży Granicznej ulega rozwiązaniu:
Stosunek służbowy szeregowego Straży Granicznej ulega rozwiązaniu:
Rozwiązanie stosunku służbowego w sposób przewidziany w ust. 1 i 2 pociąga za sobą utratę wszystkich praw, ze służbą w Straży Granicznej związanych, a w tej liczbie prawa do emerytury.
Oficer i szeregowy, który w ciągu bezpośrednio po sobie następujących lat trzech otrzymał dwukrotnie niedostateczną ocenę kwalifikacyjną, winien być zwolniony ze służby przy zachowaniu nabytych praw emerytalnych.
Stosunek służbowy oficera lub szeregowego Straży Granicznej można rozwiązać na własną prośbę interesowanego.
Decyzja w sprawach rozwiązania stosunku służbowego na własną prośbę oficera lub szeregowego Straży Granicznej należy do władzy powołanej do mianowania.
Władza, wymieniona w ust. 2 poprzedniego artykułu, może prośbę o rozwiązanie stosunku służbowego uwzględnić odrazu, odroczyć rozwiązanie stosunku służbowego do określonego terminu lub też, jeśli dla ważnych przyczyn oznaczenie terminu nie może nastąpić niezwłocznie, odroczyć decyzję co do terminu rozwiązania stosunku służbowego do czasu późniejszego, nie dłużej jednak jak do trzech miesięcy.
Odpowiedź na prośbę o rozwiązanie stosunku służbowego winna być zakomunikowana proszącemu bez nieuzasadnionej zwłoki, a w każdym razie nie później, jak w ciągu czterech tygodni od dnia jej złożenia bezpośredniemu przełożonemu.
Przez wystąpienie ze służby na własną prośbę (art. 62), jak również przez rozwiązanie stosunku służbowego w myśl postanowień art. 55, oficer lub szeregowy Straży Granicznej i jego rodzina tracą wszelkie prawa, wynikające ze stosunku służbowego.
W razie ponownego wstąpienia do służby w Straży Granicznej przywrócenie praw, nabytych poprzednią służbą, może nastąpić za zgodą Ministra Skarbu.
Mianowanie oficera lub szeregowego Straży Granicznej będzie uznane za nieważne, a tenże zostanie wydalony ze służby, jeżeli mianowanie uzyskał na podstawie dokumentów fałszywych lub nieważnych, albo wyjdą najaw okoliczności w myśl obowiązujących przepisów niedopuszczające mianowania.
Orzeczenie o unieważnieniu nominacji i wydaleniu ze służby wydaje w stosunku do oficerów Straży Granicznej Minister Skarbu, w stosunku do szeregowych Komendant Straży Granicznej.
- zmieniony przez obwieszczenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 listopada 1928 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.28.94.835).
- zmieniony przez art. 1 pkt 4-6 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1932 r. (Dz.U.32.89.749) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 listopada 1932 r.
- zmieniony przez obwieszczenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 listopada 1928 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.28.94.835).
- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1932 r. (Dz.U.32.89.749) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 listopada 1932 r.
- zmieniony przez obwieszczenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 listopada 1928 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.28.94.835).
- zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1932 r. (Dz.U.32.89.749) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 listopada 1932 r.
- zmieniony przez obwieszczenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 listopada 1928 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.28.94.835).
- zmieniony przez art. 1 pkt 14-16 rozp. z mocą ustawy z dnia 7 października 1932 r. (Dz.U.32.89.749) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 listopada 1932 r.