Sposób dokonywania, zabezpieczania, przechowywania, odtwarzania oraz niszczenia zapisów treści rozmów telefonicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.27.133

Akt utracił moc

Wersja od: 20 maja 1983 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW SPRAWIEDLIWOŚCI I OBRONY NARODOWEJ

z dnia 10 maja 1983 r.

w sprawie sposobu dokonywania, zabezpieczania, przechowywania, odtwarzania oraz niszczenia zapisów treści rozmów telefonicznych.

Na podstawie art. 198 § 5 Kodeksu postępowania karnego (Dz. U. z 1969 r. Nr 13, poz. 96 i z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273) oraz art. VI § 2 Przepisów wprowadzających Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1969 r. Nr 13, poz. 97 i z 1982 r. Nr 35, poz. 228) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Utrwalenia treści rozmów telefonicznych dokonuje się na podstawie postanowienia sądu lub prokuratora w czasie i w zakresie ustalonym w tym postanowieniu.

2. Odpis postanowienia o utrwaleniu treści rozmów telefonicznych przesyła się dyrektorowi właściwego okręgu poczty i telekomunikacji.

§ 2. Utrwalenie treści rozmów telefonicznych następuje za pomocą aparatury do utrwalania dźwięku.

§  3.

1. Z czynności, o których mowa w § 1, sporządza się dokument zawierający następujące dane:

1) oznaczenie czynności z wymienieniem podstawy jej dokonywania,

2) imię i nazwisko abonenta lub nazwę instytucji będącej abonentem oraz numer aparatu telefonicznego, z którego treść przeprowadzanych rozmów podlega utrwaleniu, a także w miarę możności numery aparatów telefonicznych, z którymi dokonywane były połączenia,

3) rodzaj i typ aparatury utrwalającej oraz system zapisu,

4) szybkość przesuwu taśmy magnetycznej i liczbę nagranych na taśmie ścieżek albo rodzaj i typ innego nośnika użytego do utrwalenia dźwięku i parametry zapisu,

5) czas rozpoczęcia i zakończenia utrwalania, z zaznaczeniem, czy zostało użyte urządzenie do automatycznego uruchamiania i wyłączania aparatury,

6) dane pozwalające na identyfikację taśmy magnetycznej (innego nośnika), której dokument dotyczy,

7) w miarę potrzeby inne dane dotyczące dokonywanej czynności.

2. W razie uszkodzenia aparatury utrwalającej, zatrzymania albo uszkodzenia taśmy magnetycznej (innego nośnika) w trakcie utrwalania czyni się o tym odpowiednią wzmiankę w dokumencie, o którym mowa w ust. 1.

3. Dokument, o którym mowa w ust. 1, podpisuje osoba dokonująca utrwalenia.

4. Dyrektor właściwego okręgu poczty i telekomunikacji prowadzi wykaz osób dokonujących czynności wymienionych w § 1 ust. 1. Wykaz zawiera również dane dotyczące podstawy i czasu dokonywania tych czynności.

§ 4. Utrwalanie treści rozmów telefonicznych powinno być dokonywane w warunkach uniemożliwiających ujawnienie wobec osób nieuprawnionych zarówno tej czynności, jak i treści utrwalonej rozmowy.

§  5.

1. Po zakończeniu utrwalania taśmę magnetyczną (inny nośnik) wraz z dokumentem, o którym mowa w § 3, należy opakować i oznaczyć sygnaturą akt sprawy.

2. Materiał, o którym mowa w ust. 1, po zakończeniu utrwalania, jak również na każde żądanie organu procesowego, który wydał postanowienie o utrwaleniu, dyrektor właściwego okręgu poczty i telekomunikacji niezwłocznie przekazuje temu organowi.

§  6.

1. Warunki odtwarzania w celach procesowych zapisu treści rozmowy telefonicznej określa sąd lub prokurator prowadzący postępowanie.

2. W protokole czynności procesowej, w czasie której nastąpiło odtworzenie zapisu treści rozmowy telefonicznej, podaje się również imię, nazwisko i stanowisko służbowe osoby dokonującej odtworzenia oraz dane, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 6, i dane dotyczące rodzaju i typu aparatury odtwarzającej. W razie potrzeby należy także wciągnąć do protokołu treść odtwarzanego zapisu w całości lub w części mającej znaczenie dla toczącego się postępowania.

3. Przy odtwarzaniu zapisu może być użyte dodatkowe urządzenie korygujące lub wzmacniające dźwięk; dokonuje się o tym odpowiedniej wzmianki w protokole czynności procesowej i w dokumencie, o którym mowa w § 3.

4. Po zakończeniu odtwarzania zapisu należy dokonać odpowiedniej wzmianki o odtworzeniu w dokumencie, o którym mowa w § 3, oraz opakować taśmę magnetyczną (inny nośnik) wraz z dokumentem i oznaczyć sygnaturą akt sprawy.

§  7.

1. Jeżeli w związku z odtwarzaniem zapisu treści rozmowy telefonicznej nastąpiło uszkodzenie taśmy magnetycznej (innego nośnika), czyni się o tym odpowiednią wzmiankę w protokole czynności procesowej oraz w dokumencie, o którym mowa w § 3.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie uszkodzenia taśmy magnetycznej (innego nośnika) również w innych okolicznościach.

§ 8. Taśma magnetyczna (inny nośnik) z zapisem treści rozmowy telefonicznej może być skopiowana na zarządzenie sądu lub prokuratora. Liczbę, kolejność i oznaczenie sporządzonych kopii podaje się w dokumencie, o którym mowa w § 3; odpis tego dokumentu załącza się również do każdej kopii. Przepisy § 3, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

§ 9. Taśmy magnetyczne (inne nośniki) z zapisem treści rozmów telefonicznych przesyła się i przechowuje w warunkach zabezpieczających przed ich zniszczeniem lub uszkodzeniem, zwłaszcza przez szkodliwe działanie środków chemicznych, mechanicznych, temperatury lub pola magnetycznego.

§ 10. Zapis treści rozmowy telefonicznej pozbawionej znaczenia dla postępowania karnego podlega zniszczeniu przez skasowanie na zarządzenie sądu lub prokuratora. Z czynności tej sporządza się protokół; przepis § 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Taśmę magnetyczną (inny nośnik) zwraca się właściwej dyrekcji okręgu poczty i telekomunikacji.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.