Rozdział 1 - Przepisy przejściowe. - Służba wojskowa oficerów Wojska Polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.20.135

Akt utracił moc
Wersja od: 16 kwietnia 1948 r.

Rozdział  I.

Przepisy przejściowe.

1.
Oficerowie będący w czynnej służbie w dniu wejścia w życie niniejszego dekretu stają się z mocy samego prawa oficerami zawodowymi bez względu na ich dotychczasowy stosunek do służby wojskowej.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy osób:
a)
powołanych do czynnej służby po dniu 30 marca 1947 r. i odbywających tę służbę jako zasadniczą służbę wojskową;
b)
zmobilizowanych na podstawie art. 2 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 4 listopada 1944 r. o militaryzacji Polskich Kolei Państwowych (Dz. U. R. P. Nr 11, poz. 55).
1.
Minister Obrony Narodowej w terminie do dnia 31 grudnia 1950 r. zwolni z wojskowej służby zawodowej oficerów, którzy przed wejściem w życie niniejszego dekretu nie byli oficerami służby stałej w rozumieniu dekretu Prezydenta R. P. z dnia 12 marca 1937 r. (Dz. U. R. P. Nr 20, poz. 128), a w ciągu 3-ch miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego dekretu złożą w drodze służbowej prośbę do Ministra Obrony Narodowej o zwolnienie ich z wojskowej służby zawodowej.
2.
Oficerów zwolnionych z wojskowej służby zawodowej na zasadzie przepisu ust. 1 - Minister Obrony Narodowej:
a)
przeniesie do rezerwy lub zwolni od powszechnego obowiązku wojskowego w zależności od wieku i przydatności do służby wojskowej,
b)
przeniesie w stan spoczynku, jeżeli nabyli prawo do zaopatrzenia emerytalnego w myśl przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych.
3.
Oficerom wymienionym w ust. 1 i przeniesionym do rezerwy lub zwolnionym od powszechnego obowiązku wojskowego w myśl ust. 2 przysługuje prawo do odprawy w wymiarze określonym w osobnych przepisach.
4.
Oficerom wymienionym w ust. 1 i przeniesionym w stan spoczynku w myśl ust. 2 przysługuje prawo do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych.
1.
Minister Obrony Narodowej przeniesie do rezerwy lub zwolni od powszechnego obowiązku wojskowego w zależności od wieku i przydatności do służby wojskowej albo przeniesie w stan spoczynku w przypadkach, określonych w ust. 2 i 4, oficerów służby stałej, którzy nie zostali powołani do służby w Odrodzonym Wojsku Polskim lub zostali powołani do służby w Odrodzonym Wojsku Polskim, lecz przed wejściem w życie niniejszego dekretu zostali z tej służby zwolnieni bez przeniesienia w stan spoczynku.
2.
Oficerów, o których mowa w ust. 1, jeżeli na podstawie ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych nabyli prawo do zaopatrzenia emerytalnego, a w dniu wejścia w życie niniejszego dekretu nie pozostają w służbie uzasadniającej prawo do zaopatrzenia emerytalnego - Minister Obrony Narodowej na ich prośbę złożoną w terminie do dnia 30 czerwca 1948 r. przeniesie w stan spoczynku w przypadkach:
a)
gdy emeryt wojskowy, który wstąpił lub został powołany do służby w Wojsku Polskim w związku z wojną 1939 r. lub do służby w Odrodzonym Wojsku Polskim, został następnie z tej służby zwolniony bez przeniesienia w stan spoczynku,
b)
osiągnięcia przez oficera pełnej wysługi emerytalnej w myśl przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych,
c)
osiągnięcia przez oficera przed wejściem w życie niniejszego dekretu 55 lat życia,
d)
stwierdzenia przez wojskową komisję lekarską trwałej niezdolności oficera do pracy zarobkowej w stopniu powyżej 75%.
3.
Przepis ust. 2 nie dotyczy oficerów, którzy zostali przeniesieni w stan spoczynku w innej służbie uzasadniającej prawo do zaopatrzenia emerytalnego.
4.
Oficerów, o których mowa w ust. 2, może Minister Obrony Narodowej przenieść w stan spoczynku nawet w braku warunków wymienionych w tym ustępie pod lit. a), b), c) i d).
5.
Oficerom przeniesionym do rezerwy lub zwolnionym od powszechnego obowiązku wojskowego (ust. 1) Państwo zapewni otrzymanie odpowiadającego ich kwalifikacjom stanowiska w służbie, uzasadniającej prawo do zaopatrzenia emerytalnego z zachowaniem nabytych w służbie wojskowej praw do zaliczalności czasu tej służby.
6.
Zasady i tryb nadawania stanowisk zgodnie z przepisem ust. 5 określi rozporządzenie Rady Ministrów.

Oficerowie rezerwy powołani do czynnej służby w związku z wojną 1939 r., a którzy nie pełnili służby w Odrodzonym Wojsku Polskim lub zostali zwolnieni z tej służby przed wejściem w życie niniejszego dekretu bez przeniesienia do rezerwy lub zwolnienia od powszechnego obowiązku wojskowego, zostają z mocy samego prawa zależnie od wieku przeniesieni do rezerwy lub zwolnieni od powszechnego obowiązku wojskowego.

Oficerom przeniesionym w stan spoczynku, do rezerwy lub zwolnionym od powszechnego obowiązku wojskowego na podstawie przepisów art. 62 i 63 nie przysługuje prawo do uposażenia za ten okres czasu, w którym nie pełnili czynnej służby wojskowej, ani też do odprawy.

1.
Stopnie oficerskie uzyskane po dniu 31 sierpnia 1939 r., a nie ogłoszone w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Obrony Narodowej, podlegają weryfikacji przez Komisję Weryfikacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy:
a)
tytularnych stopni oficerskich,
b)
stopni oficerskich nadanych przez dowództwa: 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR oraz I-szej i II-ej Armii Wojska Polskiego.
3.
Stopnie oficerskie, nie przedstawione do weryfikacji w terminie do dnia 31 grudnia 1949 r. albo których zatwierdzenia Komisja Weryfikacyjna Ministerstwa Obrony Narodowej odmówiła - zostają z mocy samego prawa uznane za nieważne.
4.
Zasady i tryb urzędowania Komisji Weryfikacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej określa Minister Obrony Narodowej.

Oficerowie, którzy uzyskali dyplom ukończenia b. Wyższej Szkoły Wojennej oraz b. Wyższej Szkoły Intendentury i są uprawnieni do używania w tytule wyrazu "dyplomowany", mają prawo do używania wojskowego stopnia naukowego oficera dyplomowanego.

Na czas do dnia 31 grudnia 1950 r. zawiesza się moc obowiązującą przepisu art. 48 lit. b).

Art. 9 ust. 2 dekretu z dnia 14 lutego 1946 r. o uposażeniu wojskowych (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 371) otrzymuje brzmienie:

"2. Tryb zaliczenia do wysługi lat służby wojskowej, służby wykonywanej na zasadzie stosunku publiczno-prawnego, pracy najemnej i pracy w wolnych zawodach oraz służby i pracy niepodległościowej i antyfaszystowskiej ustali Minister Obrony Narodowej".

W dekrecie z dnia 25 września 1945 r. o służbie wojskowej nadterminowych i podoficerów zawodowych (Dz. U. R. P. Nr 42, poz. 233) z późniejszą zmianą (Dz. U. R. P. z 1946 r. Nr 60, poz. 331) w art. 46 dodaje się nowy ustęp:

"3. Przepisy art. 62-64 dekretu z dnia 3 kwietnia 1948 r. o służbie wojskowej oficerów Wojska Polskiego (Dz. U. R. P. Nr 20, poz. 135) stosuje się odpowiednio do podoficerów zawodowych i podoficerów rezerwy."