Art. 6. - Słowacja-Polska. Umowa o współpracy i wzajemnej pomocy podczas katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków. Bratysława.2000.01.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.36.327

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 listopada 2002 r.
Artykuł  6

Transportowanie wyposażenia i przedmiotów pomocy przez granicę państwową

1.
Umawiające się Strony ułatwiają przywóz i wywóz wyposażenia i przedmiotów pomocy, niezbędnych do prowadzenia działań ratowniczych. Kierownicy grup ratowniczych i eksperci, biorący udział w działaniach ratowniczych, przedstawiają przy przekraczaniu granicy państwowej właściwym organom celnym Strony zwracającej się o pomoc wykaz przewożonego wyposażenia i przedmiotów pomocy. W przypadku braku takiego wykazu grupy ratownicze i eksperci otrzymają zezwolenie na przekroczenie granicy państwowej wraz z wyposażeniem i przedmiotami pomocy. W takim przypadku wykaz przedstawia się właściwym organom celnym Strony zwracającej się o pomoc w terminie do 30 dni od dnia przekroczenia granicy państwowej.
2.
Grupy ratownicze i eksperci nie mogą przewozić przez granicę państwową żadnych innych urządzeń i towarów poza wyposażeniem i przedmiotami pomocy.
3.
Wyposażenie i przedmioty pomocy są zwolnione od cła, podatków i innych opłat, a ich użycie jest dozwolone tylko do celów związanych z udzielaniem pomocy.
4.
Wyposażenie i przedmioty pomocy, niezbędne do działań ratowniczych, nie podlegają zakazom i ograniczeniom stosowanym w odniesieniu do przywozu i wywozu urządzeń i towarów. Wyposażenie i przedmioty pomocy niezużyte podczas działań ratowniczych zostaną wywiezione przez Stronę udzielającą pomocy w terminie do 30 dni od zakończenia działań ratowniczych. W przypadku zaistnienia szczególnych okoliczności, uniemożliwiających taki wywóz, Strona udzielająca pomocy powiadomi o rodzaju, ilości oraz miejscu pozostawienia wyposażenia i przedmiotów pomocy właściwe organy Strony zwracającej się o pomoc, odpowiedzialne za działania ratownicze, a te powiadomią o tym właściwy organ celny. W takim przypadku obowiązują przepisy prawa Strony zwracającej się o pomoc.
5.
Środki odurzające i substancje psychotropowe mogą być przywożone tylko w celu udzielenia niezbędnej pomocy medycznej oraz mogą być stosowane wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny, zgodnie z przepisami prawa państwa Strony udzielającej pomocy. Strona zwracająca się o pomoc ma prawo kontrolować wykorzystanie tych środków odurzających i substancji psychotropowych na terytorium swojego państwa. W stosunku do niewykorzystanych środków odurzających i substancji psychotropowych stosuje się postanowienia ustępu 4. Przywóz lub wywóz środków odurzających i substancji psychotropowych nie jest traktowany jako import lub eksport w rozumieniu odpowiednich umów międzynarodowych.
6.
W stosunku do pojazdów używanych przy udzielaniu pomocy nie wymaga się zezwolenia na międzynarodowy transport drogowy ani międzynarodowego ubezpieczenia, a także są one zwolnione z obowiązku uiszczania opłat za użytkowanie autostrad i dróg szybkiego ruchu. Pojazdy te muszą być wyraźnie oznakowane i mogą używać sygnałów ostrzegawczych, tak aby było widoczne, że są one przeznaczone do udzielania pomocy.
7.
Postanowienia ustępów 1 do 6 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do tranzytu przez terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron, wyposażenia i przedmiotów pomocy niezbędnych podczas przeprowadzania działań ratowniczych. Państwo tranzytu na swoim terytorium udziela pomocy grupom ratowniczym, w sposób uzgodniony przez organy, o których mowa w artykule 3 ustępach 1 i 2.