Art. 29. - Sąd Najwyższy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.11.54

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lipca 1984 r.

Art.  29.

1. Uchwały Sądu Najwyższego zawierające odpowiedzi na pytania prawne mają na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, które budzą wątpliwości albo których stosowanie wywołało rozbieżność w orzecznictwie.

2. 8 Wniosek o podjęcie uchwały może być postawiony przez Ministra Sprawiedliwości, Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego lub prezesa Sądu Najwyższego, a ponadto: w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych - przez Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych lub Centralną Radę Związków Zawodowych, w sprawach skarg na decyzje administracyjne - przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, a w sprawach z zakresu wynalazczości - przez Prezesa Urzędu Patentowego. Pierwszy Prezes kieruje wniosek pod rozpoznanie bądź składu siedmiu sędziów, bądź też pełnego składu danej izby. Skład siedmiu sędziów może przedstawić zagadnienie pod rozpoznanie pełnego składu izby, a izba - pod rozpoznanie dwóch połączonych izb albo zgromadzenia ogólnego.

3. Uchwały zgromadzenia ogólnego lub izby wpisuje się do właściwej księgi zasad prawnych. Skład siedmiu sędziów może postanowić wpisanie swojej uchwały do księgi zasad prawnych.

⁸ Art. 29 ust. 2:

- zmieniony przez art. 94 pkt 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz.U.74.39.231) z dniem 1 stycznia 1975 r.

- zmieniony przez art. 15 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.80.4.8) z dniem 1 września 1980 r.