Art. 14. - Rzesza Niemiecka-Polska. Ułatwienia komunikacji międzynarodowej na linji kolejowej Firchau-Chojnice-Tczew-Marienburg. Warszawa.1927.03.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.50.444

Akt utracił moc

Wersja od: 4 czerwca 1927 r.

Artykuł  14.

(1) W związku z wykonywaniem służby jest tak przekraczanie granicy jak i pobyt w państwie sąsiedniem dozwolony bez obowiązku posiadania paszportu i wizy na podstawie zaświadczenia wystawionego przez właściwą władzę państwa wysyłającego. Zaświadczenie należy wystawiać z terminem ważności nie dłuższym niż rok i według wzoru ustalonego w załączniku B umowy o wzajemnej komunikacji kolejowej, podpisanej w Berlinie dnia 27 marca 1926 r. ze skreśleniem w formularzu słów w danym razie nieodpowiadających.

(2) Do opuszczenia terenu kolejowego w kraju sąsiednim potrzeba przepustki urzędu kontroli paszportowej tego kraju. Przepustka ta będzie wystawiana za złożeniem zaświadczenia wymienionego w ustępie (1) i będzie ona ważna jedynie na obszarze tej gminy, w której ma siedzibą urząd kontroli paszportowej.

(3) Funkcjonarjusze są obowiązani nosić ubranie służbowe, albo widoczne odznaki służbowe (opaskę na ramieniu, czapkę służbową i t, p.).

(4) Noszenie broni dozwolone jest jedynie na służbie, noszenie broni palnej jedynie przy nocnem dozorowaniu towarów i kas.

(5) Użycie broni jest dozwolone jedynie w razie koniecznej obrony.

(6) Funkcjonariusze korzystają podczas swego pobytu w kraju sąsiednim ze zwolnienia od wszelkiego rodzaju publiczno-prawnych świadczeń osobistych i rzeczowych. Opłacają oni na rzecz kraju sąsiedniego podatki bezpośrednie i inne publiczne opłaty tylko od nieruchomego majątku, położonego na obszarze kraju sąsiedniego, oraz od wierzytelności zabezpieczonych na takim majątku i od przedsiębiorstw zarobkowych, prowadzonych na tym obszarze. Z zastrzeżeniem prawa poddania ich rewizji celnej są oni uprawnieni do przewożenia ze sobą przez granicą przedmiotów, służących bezsprzecznie do ich osobistego jednodniowego zużycia podczas służby i w drodze na służbę i ze służby.

(7) Funkcjonarjuszów należy również w kraju sąsiednim uważać za urzędników w rozumieniu ustawy karnej. O ile w razie zniewag lub uszkodzeń cielesnych dopuszczone jest obok skargi prywatnej pokrzywdzonego także wniesienie skargi publicznej, władze kraju sąsiedniego będą w danym razie korzystały z tej możliwości w tej samej mierze na rzecz funkcjonarjuszów drugiego kraju, zatrudnionych na ich obszarze, jak na rzecz własnych urzędników

(8) Funkcjonarjusze podlegają podczas swego pobytu w kraju sąsiednim sądownictwu i władzy policyjnej tego kraju. Pod względem odpowiedzialności dyscyplinarnej z powodu uchybień służbowych podlegają oni wyłącznie władzy dyscyplinarnej swych władz przełożonych. Osądzenie z przyczyny popełnienia przez nich w wykonywaniu służby w kraju sąsiednim czynów karalnych, pozostawia się wyłącznie, o ile nie chodzi o obywateli kraju sąsiedniego, państwu wysyłającemu, jeżeli ono tego zażąda. W razie wniesienia takiego żądania kraj sąsiedni powinien ściganego dostawić bezzwłocznie władzy, którą państwo wysyłające ma wymienić. Zadanie przekazania osądzenia i dostawienia ściganego winna zgłosić właściwa do ścigania karnego władza państwa wysyłającego u właściwej do ścigania karnego władzy kraju sąsiedniego.

(9) Funkcjonariusze niemieccy powołani do wykonywania odprawy celnej i kontroli paszportowej na stacjach kolejowych Chojnice i Tczew mają prawo i obowiązek utrzymywać porządek w obrąbie pomieszczeń oddanych im do wyłącznego użytku i usuwać z nich osoby prywatne, które naruszają ten porządek.

(10) W czasie wykonywania swej służby zarówno niemieccy jak i polscy funkcjonariusze mają wzajemnie wolny dostąp do pomieszczeń i urządzeń urzędowych.

(11) Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie do wszystkich funkcjonarjuszów Stron zawierających umową, którzy są zatrudnieni przy wykonywaniu niniejszej urnowy oraz w wykonywaniu porozumienia zarządów kolejowych wymienionego w art. 1.