Art. 20. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego.
Dz.U.1922.87.782
Akt utracił mocUkład ten sporządza się w dwuch pierwopisach w językach polskim I niemieckim
w Poznaniu, dnia 29 kwietnia 1922 r.
Aleksander Szembek. Paul Eckardt
PROTOKUŁ KOŃCOWY
do polsko-niemieckiego układu o ulgach w ruchu granicznym.
Przy podpisaniu w dniu dzisiejszym układu polsko-niemieckiego o ulgach w ruchu granicznym doszli obustronni pełnomocnicy jeszcze do porozumienia w punktach następujących:
I. do artykułu 1. ustąp 1.
Zważywszy, że szereg parafji przecięty został przez polsko-niemiecką granicę, nie należy utrudniać duszpasterzom, których siedziba urzędowa znajduje się na obszarze jednej ze stron, a którzy muszą wykonywać urzędowe czynności w obwodzie takich przeciętych parafji i na obszarze drugiej strony oraz osobom, należącym do ich zawodowego otoczenia, jak kościelnym, ministrantom i t. d. możności swobodnego wykonywania swych funkcji duszpasterskich na tym obszarze, - o ile wykażą się w posiadaniu przepustek, przewidzianych w artykule 3.
II do artykułu 1 ustęp 1, 2, artykułu 2 ustęp 2, artykułu 12 ustąp 1.
Obie strony zawierające układ zastrzegają się co do porozumienia się w razie powstania potrzeby rozszerzenia z 10 na 15 kilometrów strefy, określonej w artykule 1 ustęp 1 i 2, w artykule 2 ustęp 2, oraz w artykule 12, ustęp 1.
III. do artykułu 3 ustęp 1.
Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają w niczem należącego do władz obu stron zawierających układ prawa odmowy w wydawaniu przepustek, przewidzianych w artykule 3, o ile ustawowe krajowe przepisy paszportowe sprzeciwiają się uprawnieniu do podróży.
IV. do art. 5 ustęp 1.
Ulg, przewidzianych w artykule 5 ustęp 1 należy udzielać lekarzom, weterynarzom, akuszerkom, duszpasterzom i innym sługom kościelnym, funkcjonariuszom spółek wodnych i melioracyjnych oraz zakładów wodociągowych, robotnikom, rzemieślnikom, osobom udającym się na nabożeństwo do kościoła w obrębie swej parafji oraz dzieciom, uczęszczającym na naukę religji, udzielaną przez właściwego duszpasterza. Rządy obu stron zawierających układ zastrzegają sobie porozumienie się, o ileby zaszła potrzeba rozszerzenia powyżej wyszczególnionego zestawienia osób.
V. do artykułu 12 ustęp 2 d).
Na wywóz i dowóz wiklin ponad własne zapotrzebowanie gospodarcze zezwala się stosowanie do warunków, przewidzianych w artykule 13 ustęp 2 d), o ile rozchodzi się o plantacje wikliny, istniejące w chwili wejścia w życie niniejszego układu za uiszczeniem opłaty, wynoszącej 2% przeznaczonej do wywozu ilości wikliny.
VI. do artykułu 12 ustęp 2 d).
A. W protokule Komisji dla ustalenia granic polsko-niemieckich z dnia 3 września 1920 r. - zestawienie tych uprawnień, które winny być uregulowane przez układ państwowy - postanowiono co następuje:
1 pod 2 "w gminie Czemanowo (Rauschendorf) ".
"że w gminie Czemanowo (Rauschendorf) właściciele budynków, które w tej gminie do Polski przypadły, mają prawo, w okresie najbliższych 3 lat budynki te rozebrać i uzyskane w ten sposób materjały budowlane przenieść wzgl. przewieźć na stronę przeciwną z uwolnieniem od cła",
2. pod 3,-analogicznie dla gmin Wielkich Konarzyn, Ciecholew, Hohenkamp, Kupfermühl.
______d) "Właściciel majątku Ciecholewy i folwarku Sosnow ma do 31 grudnia 1922 r. zapewnione ulgi ruchu granicznego między swym głównym majątkiem i folwarkiem celem możności prowadzenia jednolitej gospodarki na obu tych objektach. Pod ulgami temi rozumie się wymianą między głównym majątkiem a folwarkiem żywego inwentarza pociągowego i użytkowego oraz zaprzęgowego, dalej zboża do siewu, nawozów i maszyn rolniczych".
B. W uzupełnieniu opisu granicy w odcinkach Ba) Bb) zał. do protokułu odbytego dnia 3 września 1922 r. głównego posiedzenia Komisji Granicznej w Gdańsku oświadczono co następuje:
"Niemiecka delegacja uznaje, że stosownie do decyzji Komisji Granicznej cała część drogi Kowale-Sałakowo, która znajduje się w parceli 360, należącej do Ferdynanda Lemke, musi być wcieloną do Polski. Z takiego objaśnienia opisu wynika, że północno-zachodnia część parceli 360 b zostaje odcięta od Niemiec. Polska delegacja zobowiązuje się spowodować ze swej strony wszystko potrzebne, aby właścicielowi Lemke, którego posiadłość częściowo z powodu wyżej wymienionej zmiany granicy przypada do Polski, przez przeciąg 5 lat przy zagospodarowywaniu tej do Polski przypadłej części nie robiono trudności i żeby ta umowa została potwierdzona przez układ państwowy między Polską ą Niemcami",
C. Na posiedzeniu zaś plenarnem Komisji Granicznej, odbytem w Grudziądzu 15.XI. 1920 r. postanowiono co następuje:
______"Parcela 103/37, która należy do
Franciszka Kasprowicza z Wansen pozostaje jednak po stronie niemieckiej. Celem zapewnienia p. Kasprowiczowi prawa swobodnego wywozu wapna do Polski-spisany będzie odnośny protokuł".
Powyższe pod A 1 i C wymienione ulgi pozostają zapewnione nawet w wypadku, o ile wychodzą poza ramy ulg, przewidzianych w niniejszej umowie.
Uprawnienia wymienione pod A2 i B uważać należy za uskutecznione przez postanowienia w artykule 12 i w artykule 13 niniejszej umowy. Przewidzianych tam ulg udzieli się właścicielowi majątku Ciecholewy aż do 31 grudnia 1922 r., właścicielowi Lemke, aż do 3 września 1925 r. nawet gdyby układ przed tym okresem został rozwiązany.
VII. do artykułu 16 Ustęp 1.
Obie strony układ zawierające postanawiają, że o sposobie wykonywania przepisów policji zdrowotnej i weterynaryjnej z uwagi na ułatwienia, które dla powiatów granicznych układ niniejszy przewiduje, ma przyjść do skutku osobne porozumienie.
VIII. do artykułu 20 ustęp 1.
Zastrzega się późniejsze ustalenie terminu wejścia w życie umowy tej na odcinku granicy od punktu, gdzie się zbiegają obecnie granice Polski, Prus Wschodnich i Litwy aż do szosy, która prowadzi z Ełku do Grajewa.
IX. Przepisy niniejszego układu nie przesądzają w niczem właściwych postanowień przyszłej obopólnej umowy handlowej.
Niniejszy protokuł końcowy winien być uważany jako część istotna układu, równocześnie z nim winien być ratyfikowanym i posiadać tą samą ważność oraz trwać równie długo.
Poznań, dnia 29 kwietnia 1922 r.
Aleksander Szembek Paul Eckardt
Zaznajomiwszy się z powyższym Układem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie ściśle stosowany.
Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
W Warszawie, dnia 12 września 1922 roku.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
PROTOKUŁ
wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Układu pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Rzeszą niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego.
Niżej podpisany pełnomocnik polski, komisarz
Maciej Koczorowski
i niżej podpisany pełnomocnik niemiecki, Poseł
Dr. Paweł Eckardt
spotkali się dzisiaj z polecenia swych Rządów celem wymiany dokumentów ratyfikacyjnych polsko-niemieckiego Układu, dotyczącego ułatwień w ruchu granicznym z dnia 29 kwietnia b. r. Dokumenty te, po zbadaniu i uznaniu za dobre, zostały wymienione.
Poznań, dnia 15 września 1922 r.