Rzesza Niemiecka-Polska. Układ między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego.
Dz.U.1922.87.782
Akt utracił mocUKŁAD
zawarty między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego *
z dnia 29 kwietnia 1922 roku
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
NACZELNIK PAŃSTWA POLSKIEGO JÓZEF PIŁSUDSKI
Wszem wobec i każdemu z osobna komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy: W dniu dwudziestym dziewiątym kwietnia, tysiąc dziewięćset dwudziestego drugiego roku w Poznaniu podpisany został między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony a Rządem Rzeszy Niemieckiej z drugiej, Układ w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego, o następującem brzmieniu dosłownem:
zawarty pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego.
Celem ułatwienia mieszkańcom powiatów granicznych ruchu przez granicę polsko-niemiecką, zawarty został układ między Rzeczypospolitą Polską a Rzeszą Niemiecka, przez pełnomocników obu stron, a mianowicie w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej przez:
p. Aleksandra Szembeka. a w imieniu Rzeszy Niemieckiej przez:
p. posła D-ra Pawła Eckardta,
na mocy odnośnych pełnomocnictw, które po ich przedstawieniu zbadano i za ważne uznano w następującem brzmieniu:
Ułatwienia osobiste
Ułatwienia osobiste
Obie strony zawierające układ zastrzegają się co do przeprowadzenia w obopólnem porozumieniu oraz w miarę potrzeby zmiany w postanowieniach o należytościach, przewidzianych w artykułach 4, 5 i 7.
Członkowie Związków Straży pożarnych jednej ze stron zawierających układ, którzy są odpowiednio oznaczeni, mają w celu niesienia pomocy przy pożarach na terytorjum strony drugiej prawo przekraczania granicy z narzędziami i furgonami. swemi w miejscach, które okażą się wedle okoliczności dogodnemi, - przy tem mogą nie posiadać określonych w artykule 3, przepustek oraz mają prawo przebywać na terytorjum strony drugiej przez czas udzielania pomocy, z tem jednakże zastrzeżeniem, że winni poddać się kierownictwu osoby, właściwej wedle przepisów wydanych na miejscu pożaru.
Ułatwienia rzeczowe
Ułatwienia rzeczowe
Właściciel maszyny winien przy równoczesnem szczegółowem opisaniu wzgl. określeniu tych maszyn u władz celnych obu stron zobowiązać się, że odstawi je z powrotem po skończeniu robót. Kaucji gwarancyjnej za to żądać nie wolno. Osoby, którym powierzono przewiezienie maszyn przez granicę, winny mieć ze sobą zaświadczenie tożsamości maszyny i okazać je na żądanie właściwych władz,
Obopólnym władzom celnym winien być doręczony, potwierdzony przez miejscową policję wykaz ogólnego stanu zwierząt właściciela gruntu, w wypadku zaś większej liczby majątków (gruntów) stan zwierząt tego majątku, na którym one zwyczajnie przebywają. Wykaz ten winien być w miarę potrzeby kwartalnie uzupełniany i zawierać zobowiązanie właściciela, że bydło to napowrót odprowadzi do miejsca zwykłego postoju. Prowadzący transport bydła ma mieć przy sobie dla każdej sztuki zaświadczenie, w którem uwidoczniony jest dokładny opis tego zwierzęcia. O ile rozchodzi się o drób, owce i kozy, wystarczy podać w wykazie ich ogólną liczbę. Konie winny mieć znaki wypalane lub też plomby wszczepione w grzywę lub w ogon, bydło rogate i nie-rogacizna winny mieć znaki palone lub plomby w uszach. Zmiany, które zajdą w czasie przebywania zwierząt po drugiej stronie granicy skutkiem padnięcia, dorżnięcia lub skutkiem naturalnego pomnożenia się, musi właściciel lub przewodnik transportu podać jaknajrychlej do wiadomości władz celnych obu stron. Mleko i jego przetwory jak niemniej mięso zwierząt dorżniętych winny być przewiezione do tego kraju, gdzie znajduje się główna siedziba gospodarcza. Władze celne mogą jednak ze względów praktycznych przyzwolić na wyjątki.
Postanowienia ogólne i końcowe.
Postanowienia ogólne i końcowe.
Niniejszy układ nie dotyczy tej części granicy, która przechodzi przez Górnośląski obwód plebiscytowy.
Każda ze stron układ zawierających zastrzega sobie prawo tymczasowego lub stałego wyjścia z pod przepisów niniejszego układu poszczególnych miast, położonych w swym pasie granicznym oraz ograniczenia dla tych miast ulg, przewidzianych w układzie.
Układ ten sporządza się w dwuch pierwopisach w językach polskim I niemieckim
w Poznaniu, dnia 29 kwietnia 1922 r.
Aleksander Szembek. Paul Eckardt
PROTOKUŁ KOŃCOWY
do polsko-niemieckiego układu o ulgach w ruchu granicznym.
Przy podpisaniu w dniu dzisiejszym układu polsko-niemieckiego o ulgach w ruchu granicznym doszli obustronni pełnomocnicy jeszcze do porozumienia w punktach następujących:
I. do artykułu 1. ustąp 1.
Zważywszy, że szereg parafji przecięty został przez polsko-niemiecką granicę, nie należy utrudniać duszpasterzom, których siedziba urzędowa znajduje się na obszarze jednej ze stron, a którzy muszą wykonywać urzędowe czynności w obwodzie takich przeciętych parafji i na obszarze drugiej strony oraz osobom, należącym do ich zawodowego otoczenia, jak kościelnym, ministrantom i t. d. możności swobodnego wykonywania swych funkcji duszpasterskich na tym obszarze, - o ile wykażą się w posiadaniu przepustek, przewidzianych w artykule 3.
II do artykułu 1 ustęp 1, 2, artykułu 2 ustęp 2, artykułu 12 ustąp 1.
Obie strony zawierające układ zastrzegają się co do porozumienia się w razie powstania potrzeby rozszerzenia z 10 na 15 kilometrów strefy, określonej w artykule 1 ustęp 1 i 2, w artykule 2 ustęp 2, oraz w artykule 12, ustęp 1.
III. do artykułu 3 ustęp 1.
Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają w niczem należącego do władz obu stron zawierających układ prawa odmowy w wydawaniu przepustek, przewidzianych w artykule 3, o ile ustawowe krajowe przepisy paszportowe sprzeciwiają się uprawnieniu do podróży.
IV. do art. 5 ustęp 1.
Ulg, przewidzianych w artykule 5 ustęp 1 należy udzielać lekarzom, weterynarzom, akuszerkom, duszpasterzom i innym sługom kościelnym, funkcjonariuszom spółek wodnych i melioracyjnych oraz zakładów wodociągowych, robotnikom, rzemieślnikom, osobom udającym się na nabożeństwo do kościoła w obrębie swej parafji oraz dzieciom, uczęszczającym na naukę religji, udzielaną przez właściwego duszpasterza. Rządy obu stron zawierających układ zastrzegają sobie porozumienie się, o ileby zaszła potrzeba rozszerzenia powyżej wyszczególnionego zestawienia osób.
V. do artykułu 12 ustęp 2 d).
Na wywóz i dowóz wiklin ponad własne zapotrzebowanie gospodarcze zezwala się stosowanie do warunków, przewidzianych w artykule 13 ustęp 2 d), o ile rozchodzi się o plantacje wikliny, istniejące w chwili wejścia w życie niniejszego układu za uiszczeniem opłaty, wynoszącej 2% przeznaczonej do wywozu ilości wikliny.
VI. do artykułu 12 ustęp 2 d).
A. W protokule Komisji dla ustalenia granic polsko-niemieckich z dnia 3 września 1920 r. - zestawienie tych uprawnień, które winny być uregulowane przez układ państwowy - postanowiono co następuje:
1 pod 2 "w gminie Czemanowo (Rauschendorf) ".
"że w gminie Czemanowo (Rauschendorf) właściciele budynków, które w tej gminie do Polski przypadły, mają prawo, w okresie najbliższych 3 lat budynki te rozebrać i uzyskane w ten sposób materjały budowlane przenieść wzgl. przewieźć na stronę przeciwną z uwolnieniem od cła",
2. pod 3,-analogicznie dla gmin Wielkich Konarzyn, Ciecholew, Hohenkamp, Kupfermühl.
______d) "Właściciel majątku Ciecholewy i folwarku Sosnow ma do 31 grudnia 1922 r. zapewnione ulgi ruchu granicznego między swym głównym majątkiem i folwarkiem celem możności prowadzenia jednolitej gospodarki na obu tych objektach. Pod ulgami temi rozumie się wymianą między głównym majątkiem a folwarkiem żywego inwentarza pociągowego i użytkowego oraz zaprzęgowego, dalej zboża do siewu, nawozów i maszyn rolniczych".
B. W uzupełnieniu opisu granicy w odcinkach Ba) Bb) zał. do protokułu odbytego dnia 3 września 1922 r. głównego posiedzenia Komisji Granicznej w Gdańsku oświadczono co następuje:
"Niemiecka delegacja uznaje, że stosownie do decyzji Komisji Granicznej cała część drogi Kowale-Sałakowo, która znajduje się w parceli 360, należącej do Ferdynanda Lemke, musi być wcieloną do Polski. Z takiego objaśnienia opisu wynika, że północno-zachodnia część parceli 360 b zostaje odcięta od Niemiec. Polska delegacja zobowiązuje się spowodować ze swej strony wszystko potrzebne, aby właścicielowi Lemke, którego posiadłość częściowo z powodu wyżej wymienionej zmiany granicy przypada do Polski, przez przeciąg 5 lat przy zagospodarowywaniu tej do Polski przypadłej części nie robiono trudności i żeby ta umowa została potwierdzona przez układ państwowy między Polską ą Niemcami",
C. Na posiedzeniu zaś plenarnem Komisji Granicznej, odbytem w Grudziądzu 15.XI. 1920 r. postanowiono co następuje:
______"Parcela 103/37, która należy do
Franciszka Kasprowicza z Wansen pozostaje jednak po stronie niemieckiej. Celem zapewnienia p. Kasprowiczowi prawa swobodnego wywozu wapna do Polski-spisany będzie odnośny protokuł".
Powyższe pod A 1 i C wymienione ulgi pozostają zapewnione nawet w wypadku, o ile wychodzą poza ramy ulg, przewidzianych w niniejszej umowie.
Uprawnienia wymienione pod A2 i B uważać należy za uskutecznione przez postanowienia w artykule 12 i w artykule 13 niniejszej umowy. Przewidzianych tam ulg udzieli się właścicielowi majątku Ciecholewy aż do 31 grudnia 1922 r., właścicielowi Lemke, aż do 3 września 1925 r. nawet gdyby układ przed tym okresem został rozwiązany.
VII. do artykułu 16 Ustęp 1.
Obie strony układ zawierające postanawiają, że o sposobie wykonywania przepisów policji zdrowotnej i weterynaryjnej z uwagi na ułatwienia, które dla powiatów granicznych układ niniejszy przewiduje, ma przyjść do skutku osobne porozumienie.
VIII. do artykułu 20 ustęp 1.
Zastrzega się późniejsze ustalenie terminu wejścia w życie umowy tej na odcinku granicy od punktu, gdzie się zbiegają obecnie granice Polski, Prus Wschodnich i Litwy aż do szosy, która prowadzi z Ełku do Grajewa.
IX. Przepisy niniejszego układu nie przesądzają w niczem właściwych postanowień przyszłej obopólnej umowy handlowej.
Niniejszy protokuł końcowy winien być uważany jako część istotna układu, równocześnie z nim winien być ratyfikowanym i posiadać tą samą ważność oraz trwać równie długo.
Poznań, dnia 29 kwietnia 1922 r.
Aleksander Szembek Paul Eckardt
Zaznajomiwszy się z powyższym Układem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie ściśle stosowany.
Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
W Warszawie, dnia 12 września 1922 roku.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
PROTOKUŁ
wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Układu pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Rzeszą niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego.
Niżej podpisany pełnomocnik polski, komisarz
Maciej Koczorowski
i niżej podpisany pełnomocnik niemiecki, Poseł
Dr. Paweł Eckardt
spotkali się dzisiaj z polecenia swych Rządów celem wymiany dokumentów ratyfikacyjnych polsko-niemieckiego Układu, dotyczącego ułatwień w ruchu granicznym z dnia 29 kwietnia b. r. Dokumenty te, po zbadaniu i uznaniu za dobre, zostały wymienione.
Poznań, dnia 15 września 1922 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »