Art. 1. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie ułatwień, dotyczących ruchu granicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.87.782

Akt utracił moc

Wersja od: 9 września 1923 r.

Art.  1.

1. Osobom, które mieszkają w obrąbie powiatów granicznych, lecz nie dalej jak w odległości 10 kilometrowej od granicy polsko-niemieckiej i tamże dłużej niż 3 miesiące przebywają, zezwala się na przekraczanie granicy pieszo, konno, na kole (rowerze), wozem, saniami lub koleją i na przebywanie poza granicą w myśl postanowień artykułów 2 -10, a to nawet bez posiadania paszportu i wizy. Posługiwanie się przytem samochodami dozwala się je dynie urzędnikom publicznym w celach służbowych, dalej księżom, lekarzom, weterynarzom i akuszerkom celem spełniania swych obowiązków zawodowych oraz w wypadkach niesienia pomocy w razie niebezpieczeństwa powodzi i pożaru. Korzystanie z pociągów osobowych i pośpiesznych jest dozwolone tylko wtedy, jeżeli dany pociąg zatrzymuje się w obrębie 10 kilom. od granicy polsko-niemieckiej.

2. Powiatami granicznemi są powiaty, przylegające do polsko-niemieckiej granicy. O ile zajdzie nadzwyczajna potrzeba, może każdy z obu zainteresowanych Rządów uznać za obszar należący do powiatu granicznego w myśl niniejszego układu te części innych sąsiednich powiatów, które położone są w odległości nie dalszej jak 10 kilom. od granicy polsko-niemieckiej. O powyższem ma być uwiadomiony Rząd strony przeciwnej.