Art. 21. - Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Gdańsk.1924.12.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.65.383

Akt utracił moc

Wersja od: 19 listopada 1932 r.

Artykuł 21.

1. Duchowni, lekarze, weterynarze i akuszerki są uprawnieni zabierać z sobą bez cła przedmioty, potrzebne do wykonywania ich zawodów, pod warunkiem powrotnego przeniesienia ich przez granicę. Przy wykonywaniu swych zawodów po drugiej stronie muszą się stosować do tamtejszych przepisów.

2. Podobnie mogą być zabierane bez cła przedmioty, służące do obrzędów religijnych, mianowicie do Mszy świętej, komunji, bierzmowania lub ostatniego namaszczenia, jak np. kielichy, cyborja, książki, chorągwie kościelne, świece i t. p.

Stosowne udogodnienia będą przyznawane przy okazji pogrzebów, w szczególności przy przewożeniu zwłok, dla przewozu przedmiotów, używanych do pogrzebów i dc utrzymania i upiększania grobów, nawet wówczas, gdy przedmioty te służą do stałego zdobienia i utrzymywania grobów i cmentarzy.

3. Straż ogniowa i straże kopalniane oraz załogi ratownicze nie podlegają żadnym formalnościom celnym przy przewożeniu przez granicę koniecznych narzędzi i zaprzęgów, o ile przekraczają granicę dla niesienia pomocy w razie pożaru lub wypadku.

4. Przewidziana w niniejszym artykule wolność celna rozciąga się również na konieczne środki przewozowe i zwierzęta pociągowe, włączając w to uprząż i derki.

Środki lecznicze korzystają z wolności celnej tylko wówczas, gdy są przenoszone przez lekarzy, środki zaś dezynfekcyjne - gdy są przenoszone przez akuszerki.

Środki lecznicze, zabronione do przywozu, nie mogą być zabierane.