Art. 17. - Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Gdańsk.1924.12.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.65.383

Akt utracił moc

Wersja od: 19 listopada 1932 r.

Artykuł  17.

1. Właściciele i użytkownicy gruntów bądź rolnych, bądź leśnych, leżących w granicznym obwodzie celnym jednej ze Stron kontraktujących, mają prawo, jeżeli mieszkania ich lub warsztaty pracy są oddzielone granicą od należących do nich obszarów użytkowania i o ile własność ich stanowi jedną gospodarczą całość:

a) przenosić lub przewozić przez granicę bez cła przedmioty, służące do racjonalnego zagospodarowania ich gruntów, a w szczególności również i nawozy, ziarno do siewu, rośliny, służące do ochraniania gruntów, produkty gleby, naturalne kamienie, cegłę, piasek, glinę, glinkę, drzewa, wiklinę, torf, narzędzia, używane zwykle w gospodarstwie rolnem i leśnem, jak również przybory rybackie. Te ostatnie muszą być przeniesione z powrotem po użyciu. Udogodnienia te nie rozciągają się na metale, węgiel, i inne produkty górnicze, jak również i na naftę;

b) przenosić lub przewozić przez granicę bez cła płody i wytwory swego gospodarstwa, o ile one co do rodzaju i ilości odpowiadają rodzajowi i rozległości tych gospodarstw. Jako wytwory uważać należy również mleko i jego przetwory, bity drób, zarżnięte owce, cielęta i świnie, ubitą zwierzynę oraz żywe i śnięte ryby;

c) przepędzać przez granicę bez cła bydło dla wypasania na własnych pastwiskach, z prawem przepędzania zpowrotem tego inwentarza z przychówkiem, ewentualnie urodzonym po drugiej stronie granicy.

Bydło to wraz ze zwierzętami, które były dorżnięte po drugiej stronie granicy, jak również wydojone mleko i jego przetwory muszą być przyniesione zpowrotem na tę stronę, po której znajduje się gospodarstwo. Władze celne są uprawnione dopuszczać wyjątki po wzajemnem porozumieniu.

2. Zwierzęta pociągowe z należącą do nich uprzężą i derkami, jak również wszelkie środki przewozowe, zwykle używane w gospodarstwie rolnem, przewidziane w ustępie a), zostają również zwolnione od cła pod warunkiem, że będą przepędzone zpowrotem.

3. Osoby, którym przysługują powyższe udogodnienia, mogą z nich korzystać tylko w godzinach dnia i tylko na tych odcinkach, na których stosownie do miejscowych zwyczajów wykonywane są roboty rolne lub leśne.