Rozdział 4 - Postanowienia ogólne i końcowe. - Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja o administracji odcinków rzek Noteci (Netze) i Głdy (Kuddow), stanowiących granicę, jak również o żegludze po tych odcinkach. Piła.1925.03.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.61.470

Akt utracił moc

Wersja od: 27 sierpnia 1929 r.

Rozdział  IV.

Postanowienia ogólne i końcowe.

Artykuł  13.

Koszty powstałe z tytułu administracji odcinków granicznych, wymienionych w niniejszej Konwencji, włączając w nie koszty utrzymania, ponosi Strona zarządzająca; Stronie tej przypadają również odpowiednie wpływy z odcinków granicznych.

Artykuł  14.

O ileby istniały zobowiązania łącznego utrzymywania odcinków granicznych, lub poszczególnych budowli, Strony kontraktujące zapewniają sobie wzajemnie pomoc dla wykonania tych zobowiązań.

Artykuł  15.

1. W celu wykonania niniejszej Konwencji dołączone są do niej postanowienia wykonawcze; poza tem władze kompetentne ustalą we wzajemnem porozumieniu jednolite zasady, których zachowanie będzie troską obu Stron kontraktujących.

2. W wypadku konieczności rozbudowy odcinków granicznych Noteci (Netze) albo Głdy (Küddow), zastrzega się specjalne porozumienie co do tego władz kompetentnych.

3. O postępowaniu w sprawie utrzymywania brzegów obustronne odnośne władze winny się porozumiewać ze sobą od wypadku do wypadku.

Artykuł  16.

Sprawy sporne, wynikające bądź z interpretacji, bądź z wykonania niniejszej Konwencji, rozstrzyga Prezes niemiecko - polsko - gdańskiego Sądu Rozjemczego do spraw ruchu tranzytowego w Gdańsku, o ile się na to zgodzi. W przeciwnym razie Strony kontraktujące porozumieją się co do wyboru innej osoby.

Artykuł  17.

Niniejsza Konwencja, sporządzona w polskim i niemieckim oryginale, ma być ratyfikowana łącznie z postanowieniami wykonawczemi i protokółem końcowym. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych ma nastąpić w Warszawie. Konwencja wejdzie w życie 14-go dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. Jest ona zawarta na czas nieokreślony, jednakże może być przez każde z obu Państw wymówiona przed końcem roku kalendarzowego na koniec roku następnego.

NA DOWÓD CZEGO obustronni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i zaopatrzyli ją swemi pieczęciami.

Działo się w Pile, dnia czternastego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku.

(-) Jerzy Bogorya - Kurzeniecki

L. S.

(-) Paul Eckardt

L. S.

POSTANOWIENIA WYKONAWCZE

do Konwencji polsko - niemieckiej o administracji odcinków rzek Noteci (Netze) i Głdy (Küddow), stanowiących granicę.

Do rozdziału I Konwencji.

§ 1.

Na podstawie doświadczeń i materjałów, zebranych przez oba Państwa, obustronne kompetentne władze sporządzą w terminie pięcioletnim po wejściu w życie polsko-niemieckiej konwencji o administracji odcinków Noteci (Netze) i Głdy (Küddow), stanowiących granicę, plan nawadniania obszarów meljoracyjnych, leżących po obu stronach odcinka granicznego Noteci (Netze); obie Strony podejmą kroki w celu wykonania tego planu. Powyższe postanowienie ma także dalej obowiązywać, choćby Konwencja utraciła swą ważność.

§ 2.

1. W sprawach technicznych mogą obustronne Zarządy Wodne porozumiewać się bezpośrednio ze sobą przez swe władze miejscowe.

2. W celu przygotowywania, wykonywania i sprawdzania robót, na odcinkach przekazanych w myśl artykułu 1 Konwencji, wolno właściwym urzędnikom i innym osobom, zatrudnionym w urzędach jednej ze Stron kontraktujących, lub też przedsiębiorcom, działającym z polecenia kompetentnej władzy, po zameldowaniu się na trzy dni naprzód w urzędzie celnym drugiego Państwa przybijać statkami do brzegu tego Państwa i wysiadać na ląd poza urzędowo dozwolonemi miejscami przekraczania granicy. W wypadkach nagłego niebezpieczeństwa nie obowiązuje trzydniowy termin do zameldowania się. Osoba, mająca sobie powierzony nadzór nad robotami, jest obowiązana na żądanie kompetentnej władzy drugiej Strony okazywać legitymację służbową i dowód osobisty jak również przedkładać listę imienną zatrudnionych robotników.

3. Każda ze Stron kontraktujących jest uprawniona dla celów administracji i utrzymania własnego brzegu przejeżdżać odcinek podległy administracji drugiego Państwa statkami i sprzętami i przewozić ludzi, zwierzęta i narzędzia.

4. Statki, cytowane w punktach 2 i 3, muszą nosić odznaki, które sobie wzajemnie zakomunikują obustronne kompetentne władze.

§ 3.

W celu wyznaczania robót, potrzebnych do utrzymania odcinka granicznego, będą się odbywały co roku w miarę potrzeby, po porozumieniu obustronnych Urzędów Wodnych, wspólne oględziny odcinka granicznego przez osoby, wyznaczone przez obustronne kompetentne władze.

Do rozdziału II Konwencji.

§ 4.

Statki władz policyjnych i celnych każdej ze Stron kontraktujących mają prawo pływać po odcinku granicznym, oddanym w administrację drugiej Strony; wolno im jednak tylko za zgodą tej Strony przybijać do cudzego brzegu.

Do rozdziału III Konwencji.

§ 5.

Do odcinka granicznego Głdy (Küddow) stosują się odpowiednie przepisy Rozdziału I Konwencji.

Do rozdziału IV Konwencji.

§ 6.

Oba Rządy będą sobie wzajemnie komunikowały władze, kompetentne w myśl Konwencji.

§ 7.

Każda ze stron kontraktujących będzie dostarczała na żądanie drugiej Strony, za zwrotem kosztów, dane o stanie wody i stosunkach lodowych, jak również rezultaty pomiarów objętościowych wody i sondowań, mających znaczenie dla zapobieżenia niebezpieczeństwom powodzi i pochodu lodów, dla przygotowania planów rozbudowy, dla wykonywania robót, związanych z utrzymaniem rzeki, jak również dla regulowania żeglugi i nawadniania łąk noteckich.

§ 8.

Powyższe postanowienia wykonawcze stanowią część składową Konwencji. Jednak na życzenie jednej ze Stron kontraktujących ma być zbadana sprawa, w jakim stopniu przepisy te wymagają zmiany. Co się tyczy zmiany, stosują się postanowienia artykułu 113 konwencji z 21 kwietnia 1921 o wolności tranzytu między Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec.

Działo się w Pile, dnia czternastego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku.

(-) Jerzy Bogorya - Kurzeniecki

(-) Paul Eckardt

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisywaniu polsko - niemieckiej Konwencji o administracji odcinków granicznych rzek Noteci (Netze) i Głdy (Küddow) uzgodnili obustronni Pełnomocnicy następujące punkty:

I. Śluzy, jazy i inne budowle wodne, administrowane w chwili wejścia w życie niniejszej Konwencji przez jedną ze Stron kontraktujących na mocy tymczasowej Umowy z 27 września 1921, uważa się za ostatecznie przekazane do administracji.

II. Przez budowle wodne w rozumieniu artykułu 2 punktu 1 Konwencji nie należy rozumieć mostów, z wyjątkiem mostu koło Czarnkowa (Czarnikau). Zastrzega się porozumienie obustronnych kompetentnych władz w sprawie utrzymania mostu pod Czarnkowem (Czarnikau).

III. W chwili podpisywania Konwencji stosują się w sprawach policji wodnej zwłaszcza:

a) po stronie Polski;

artykuł 45, ustęp 1, punkty 1-8, artykuły 114, 119, 129 i 190 Ustawy Wodnej z 19 września 1922;

b) po stronie Niemiec:

§§ 21, 22, § 46, Nr. 1 - 4, §§ 284, 285, 287, 333 i 342 pruskiej Ustawy Wodnej z 7 kwietnia 1913.

IV. Zastrzega się porozumienie specjalne Rządów obu Stron kontraktujących co do tego, w jakim stopniu statki inne, jak wyliczone w niniejszej Konwencji i w przepisach wykonawczych, mają mieć prawo pływania po Noteci (Netze). Aż do porozumienia się oba Państwa kontraktujące będą się nadal trzymały postanowień tymczasowej Umowy z dnia 21 września 1921. Do tej chwili jednak żadne z nich nie dopuści ruchu takich statków na odcinku granicznym, bez porozumienia się z drugiem.

V. Niniejsza Konwencja nie narusza prawa obustronnych władz policyjnych i celnych ewentualnego jeżdżenia statkami służbowemi po granicznym odcinku Głdy (Küddow).

VI. Postanowienia Konwencji nie mogą przeprzeszkadzać innemu regulowaniu sprawy przez inne międzynarodowe porozumienia.

Działo się w Pile, dnia czternastego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku.

(-) Jerzy Bogorya - Kurzeniecki

(-) Paul Eckardt

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, postanowieniami wykonawczemi i protokółem końcowym, uznaliśmy i uznajemy je za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 5 czerwca 1929 r.