Rumunia-Polska. Traktat Gwarancyjny. Bukareszt.1926.03.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.16.117

Akt utracił moc
Wersja od: 9 lutego 1927 r.

TRAKTAT GWARANCYJNY
miedzy Polską a Rumunją, podpisany w Bukareszcie dnia 26 marca 1926 r.

(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dn. 25 listopada 1926 r. - Dz. U. R. P. № 121, poz. 694).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego szóstego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku podpisany został w Bukareszcie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Rumuńskiego Traktat Gwarancyjny o następującem brzmieniu dosłownem:

Traktat Gwarancyjny między Polską a Rumunią.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL RUMUNJI

Stwierdzając szczęśliwe umocnienie gwarancyj pokoju powszechnego w Europie,

troszcząc się o to, aby zaspokoić pragnienie bezpieczeństwa, które przenika narody,

pragnąc, aby ich kraje były oszczędzone przez wojnę, i w równym stopniu ożywieni szczerem pragnieniem zapewnienia swym ludom gwarancyj dodatkowych w ramach Paktu Ligi Narodów i Traktatów, które oni zawarli,

postanowili zawrzeć w tym celu Traktat i mianowali swymi Pełnomocnikami, mianowicie:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana Józefa Wielowieyskiego, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Rumunji,

Jego Królewska Mość Król Rumunji:

Pana J. G. Duca, Swego Ministra Spraw Zagranicznych,

którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie wystawione, zgodzili się na następujące postanowienia:

Polska i Rumunia zobowiązują się szanować wzajemnie i chronić przed wszelką napaścią z zewnątrz całość ich terytorium i obecną niezależność polityczną.

W razie gdyby Polska lub Rumunja, wbrew zobowiązaniom nałożonym przez artykuły 12, 13 i 15 Paktu Ligi Narodów, stały się przedmiotem napaści bez wywołania jej ze swej strony, Polska i nawzajem Rumunia, postępując zgodnie z art. 16 Paktu Ligi Narodów, zobowiązują się udzielić sobie niezwłocznie pomocy i poparcia.

W razie gdyby Rada Ligi Narodów, orzekając w sprawie do niej wniesionej stosownie do postanowień Paktu Ligi Narodów, nie zdołała uskutecznić przyjęcia swego sprawozdania przez wszystkich członków, innych niż przedstawiciele Stron będących w sporze, i gdyby Polska lub Rumuna stały się przedmiotem napaści bez wywołania jej ze swej strony, Rumunja i wzajemnie Polska, postępując zgodnie z art. 15, ust. 7 Paktu Ligi Narodów, udzieli jej niezwłocznie pomocy i poparcia.

W razie gdyby powstał spór przewidziany w art. 17 Paktu Ligi Narodów i gdyby Polska lub Rumunja stały się przedmiotem napaści bez wywołania jej ze swej strony, Rumunja i wzajemnie Polska zobowiązują się udzielić sobie niezwłocznie pomocy i poparcia.

Szczegóły wykonania postanowień powyższych bada przedmiotem porozumień technicznych.

Gdyby pomimo swych usiłowań pokojowych oba Państwa znalazły się w stanie wojny obronnej w rozumieniu art. 1 i 2, zobowiązują się one jedno bez drugiego nie pertraktować ani nie zawierać zawieszenia broni lub pokoju.

W celu uzgodnienia swych wysiłków pokojowych, oba Rządy zobowiązują się porozumiewać w sprawach polityki zagranicznej, obchodzących obie umawiające się Strony.

Żadna z Wysokich Stron umawiających się nie będzie mogła bez uprzedniego porozumienia z drugą zawrzeć przymierza z trzeciem mocarstwem.

Nie podlegają temu warunkowi przymierza mające na celu utrzymanie Traktatów już podpisanych wspólnie przez Polskę i Rumunję.

Tego rodzaju przymierza winny jednakowoż być podawane do wiadomości.

Wysokie Strony umawiające się zobowiązują się poddać procedurze pojednawczej lub rozjemczej sprawy co do których powstałaby pomiędzy niemi różnica zdań i których nie udałoby się rozstrzygnąć na zwykłej drodze dyplomatycznej. Warunki takiego postępowania pokojowego będą przedmiotem specjalnej konwencji, która będzie zawarta możliwie najprędzej.

Traktat niniejszy zawiera się na lat piąć, licząc od daty jego podpisania; jednakowoż każdy z obu Rządów może go wymówić po upływie dwóch lat, zawiadamiając o tem drugi na sześć miesięcy naprzód.

Traktat niniejszy będzie ratyfikowany i dokumenty ratyfikacyjne bada wymienione w Warszawie możliwie najprędzej.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat i wycisnęli na nim swe pieczęcie.

Sporządzono w Bukareszcie dnia 26 marca 1926 r. w dwóch egzemplarzach.

(L. S.) (-) J. Wielowieyski

(L. S.) (-) J. G. Duca

PROTOKÓŁ.

Wobec tego, że skutki Konwencji o przymierzu obronnem, która upływa w dniu 3 kwietnia 1926 r., zostały uznane za dobroczynne dla sprawy pokoju, niżej podpisani Pełnomocnicy, zaopatrzeni odpowiednio w pełnomocnictwa Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i J. K. M. Króla Rumunji, uznane za dobre i w należytej formie wystawione, zgodzili się zawrzeć na nowy okres lat pięciu, Traktat Gwarancyjny.

Protokół niniejszy będzie podany do wiadomości Ligi Narodów (Pakt Ligi Narodów).

Protokół niniejszy będzie ratyfikowany jednocześnie z Traktatem i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie możliwie najprędzej.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali go i wycisnęli na nim swe pieczęcie.

Sporządzono w Bukareszcie, w dwóch egzemplarzach, dnia 26 marca tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku.

(L. S.) (-) J. Wielowieyski

(L. S.) (-) J. G. Duca

Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień; oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 24 grudnia 1926 r.