Art. 15. - Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca ułatwień w małym ruchu granicznym polsko-rumuńskim. Warszawa.1929.12.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.61.492

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1932 r.

Artykuł  15.

1. Mieszkańcy pasa pogranicznego mogą celem wypasania bydła na pastwiskach położonych w takimże pasie po drugiej stronie granicy, przeprowadzać to bydła przez granicę bez cła i innych opłat (paśne). Przejście bydła przez granicę może się dokonywać również drogami ubocznemi przewidzianemi w art. 8 ustęp 2.

2. W miarę potrzeb tych mieszkańców, korzystających z pastwisk po drugiej stronie granicy, będzie można wprowadzać bez cła i innych opłat: sól, mąkę i chleb, w ilości ustalonej przez właściwe władze celne obu Układających się Stron.

3. Właściciele bydła, pragnący korzystać z powyższych ułatwień, winni bydło to zarejestrować w chwili czasowego wwozu lub wywozu, biorąc na siebie całkowitą odpowiedzialność na wypadek, gdyby bydło nie powróciło do kraju swego pochodzenia w ustalonym terminie, który nie będzie mógł przekraczać dziewięciu miesięcy. W razie, gdyby bydło powróciło nie w całości, właściciel obowiązany jest usprawiedliwić to zmniejszenie ilości zapomocą dokumentów, wydanych przez właściwe władze. W celu stwierdzenia tożsamości bydła należy je oznaczyć w odpowiedni sposób.

4. Produkty ze wspomnianego bydła uzyskane w czasie wypasu, jak również zwierzęta urodzone w międzyczasie będą przepuszczane przez granicę bez cła.

5. Postanowienia umowne dotyczące nadzoru weterynaryjnego w pasie pogranicznym nad bydłem z zagranicy ustalone są w protokóle dodatkowym dołączonym do niniejszej konwencji której stanowić on będzie część integralną. Postanowienia te będą mogły być uzupełnione lub zmienione w drodze bezpośredniego porozumienia się obu Rządów.