Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca ułatwień płatniczych w ruchu turystów i podróżnych. Bukareszt.1937.04.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.43.337

Akt utracił moc

Wersja od: 12 czerwca 1937 r.

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Rumunii dotycząca ułatwień płatniczych w ruchu turystów i podróżnych podpisana w Bukareszcie, dnia 24 kwietnia 1937 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:

Dnia dwudziestego czwartego kwietnia tysiąc dziewięćset trzydziestego siódmego roku podpisana została w Bukareszcie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Rumunii konwencja dotycząca ułatwień płatniczych w ruchu turystów i podróżnych o następującym brzmieniu dosłownym:

Przekład.

KONWENCJA

między Polską i Rumunią dotycząca ułatwień płatniczych w ruchu turystów i podróżnych.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Jego Królewska Mość Król Rumunii

ożywieni wspólnym pragnieniem dalszego zacieśnienia wzajemnych stosunków istniejących między obydwoma krajami;

uważając, że ruch turystów i podróżnych odgrywa znaczną rolę w wzajemnym zbliżeniu polsko-rumuńskim, i że ułatwienia mające być przyznane dla tego ruchu, będą jego poparciem;

postanowili zawrzeć Konwencję i mianowali w tym celu swoimi pełnomocnikami, a mianowicie:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

Jego Ekscelencję Pana Ministra Józefa BECKA, Ministra Spraw Zagranicznych;

Jego Królewska Mość Król Rumunii

Jego Ekscelencję Pana Wiktora ANTONESCO, Ministra Spraw Zagranicznych;

którzy, po zakomunikowaniu sobie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Podróżni i turyści, którzy udają się z Polski do Rumunii, będą, na żądanie, otrzymywać paszporty bez trudności, po przedstawieniu kompetentnej władzy administracyjnej zaświadczenia stwierdzającego, że nabyli oni specjalne czeki poniżej przewidziane.

Turyści i podróżni, którzy udają się z Rumunii do Polski będą, na żądanie, otrzymywać, korzystając z postanowień przewidzianych niniejszą konwencją, bez trudności, paszporty, stosownie do obowiązujących w Rumunii przepisów prawnych.

Żądania turystów uzyskania paszportów, będą traktowane ze szczególnymi względami.

Artykuł  2.

Jako czeki wyżej wymienione, będą uważane tytuły dłużne, nie dopuszczone do obrotu, wydane przez "Polski Instytut Rozrachunkowy" w Polsce.

Artykuł  3.

W celu uzyskania paszportu dla podróży do Rumunii, turysta lub podróżny powinien wykupić na każdy tydzień pobytu w Rumunii czeki w kwocie od 100 do 200 zł przy podróży indywidualnej, a czeki w kwocie od 75 do 150 zł przy wycieczkach zbiorowych.

Dla wycieczek zbiorowych czeki będą wystawiane na imię kierownika wycieczki.

Dzieci poniżej lat 4 są zwolnione z obowiązku zakupiła czeków. Dla dzieci lat 4 do 14 będzie obowiązywać połowa wyżej wymienionych kwot.

W wypadkach uzasadnionych kwota minimum czeków może być zmniejszona, a kwota maximum zwiększona.

Młodzież akademicka i szkolna korzysta z 50% zniżki kwoty minimum czeków.

Kwota, na którą czeki opiewają, ich data nabycia i liczba bieżąca będą zaznaczone w paszportach.

Turyści i podróżni rumuńscy, udający się do Polski, będą mogli otrzymywać na kwoty wyszczególnione i w wypadkach przewidzianych niniejszym artykułem, polecenia wypłat w granicach sum rozporządzalnych, istniejących dla tego celu.

Artykuł  4.

Turyści i podróżni polscy będą otrzymywać w Rumunii za czeki polskie, wskazane w art. 3, równowartość w lejach, według kursu urzędowego, powiększoną o obowiązującą w Rumunii 38% premię.

Ta sama stawka będzie zastosowana do poleceń wypłat, wydanych przez Rumuński Bank Narodowy na korzyść turystów i podróżnych rumuńskich udających się do Polski.

Instytucje upoważnione przez "Polski Instytyt Rozrachunkowy" w Warszawie i przez Rumuński Bank Narodowy w Bukareszcie będą dokonywać wypłatę poleceń wypłat wzgl. czeków, bez żadnych potrąceń z tytułu jakichkolwiek prowizji lub opłat.

Artykuł  5.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej upoważnia "Polski Instytut Rozrachunkowy" a Rząd Królewski Rumunii upoważnia Rumuński Bank Narodowy do zapewnienia wykonania i ustalenia sposobu zastosowania niniejszej Konwencji.

Artykuł  6.

Niniejsza Konwencja nie narusza w niczym prawa obydwu państw do odmówienia wydania paszportów swoim obywatelom.

Artykuł  7.

Niniejsza Konwencja wejdzie w życie siódmego dnia po dacie wymiany not w Warszawie w sprawie dokonania przez każdą z Wysokich Stron Umawiających się formalności niezbędnych dla wejścia w życie Konwencji.

Niniejsza Konwencja jest zawarta na okres 12 miesięcy od daty jej wejścia w życie.

Jeśli nie będzie wypowiedziana na miesiąc przed upływem terminu, to należy ją uważać za przedłużoną automatycznie na nowy okres 12-miesięczny.

W przypadku, gdyby wykonanie niniejszej Konwencji naruszało interesy jednej z Wysokich Stron Umawiających się, Strona ta będzie mogła zaproponować drugiej stronie rokowania w celu zmiany postanowień Konwencji. Gdyby rokowania te nie doprowadziły w ciągu dni 15 do zadawalniającego rezultatu, to strona, która uważa że Jej interesy są naruszone, będzie mogła wypowiedzieć niniejszą Konwencję, która przestanie obowiązywać po upływie 15 dni, licząc od daty wypowiedzenia.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i wycisnęli na niej swoje pieczęcie.

Sporządzono w dwu egzemplarzach w Bukareszcie, 24 kwietnia 1937 r.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 5 czerwca 1937 r.