Art. 7. - Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca ułatwień płatniczych w ruchu turystów i podróżnych. Bukareszt.1937.04.24.
Dz.U.1937.43.337
Akt utracił mocNiniejsza Konwencja wejdzie w życie siódmego dnia po dacie wymiany not w Warszawie w sprawie dokonania przez każdą z Wysokich Stron Umawiających się formalności niezbędnych dla wejścia w życie Konwencji.
Niniejsza Konwencja jest zawarta na okres 12 miesięcy od daty jej wejścia w życie.
Jeśli nie będzie wypowiedziana na miesiąc przed upływem terminu, to należy ją uważać za przedłużoną automatycznie na nowy okres 12-miesięczny.
W przypadku, gdyby wykonanie niniejszej Konwencji naruszało interesy jednej z Wysokich Stron Umawiających się, Strona ta będzie mogła zaproponować drugiej stronie rokowania w celu zmiany postanowień Konwencji. Gdyby rokowania te nie doprowadziły w ciągu dni 15 do zadawalniającego rezultatu, to strona, która uważa że Jej interesy są naruszone, będzie mogła wypowiedzieć niniejszą Konwencję, która przestanie obowiązywać po upływie 15 dni, licząc od daty wypowiedzenia.
Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i wycisnęli na niej swoje pieczęcie.
Sporządzono w dwu egzemplarzach w Bukareszcie, 24 kwietnia 1937 r.
Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 5 czerwca 1937 r.