Rozciągnięcie mocy obowiązującej przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn z dnia 2 czerwca 1920 r. na województwa: nowogródzkie, poleskie i wołyńskie oraz powiaty: białowieski, grodzieński i wołkowyski województwa białostockiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.71.476

Akt jednorazowy
Wersja od: 31 sierpnia 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 9 sierpnia 1921 r.
w sprawie rozciągnięcia mocy obowiązującej przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn z dnia 2 czerwca 1920 r. na województwa: nowogródzkie, poleskie i wołyńskie oraz powiaty: białowieski, grodzieński i wołkowyski województwa białostockiego.

Na mocy art. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1921 r. o unormowaniu stanu prawno politycznego na ziemiach, przyłączonych do obszaru Rzeczypospolitej na podstawie umowy o preliminaryjnym pokoju i rozejmie, podpisanej w Rydze dnia 12 października 1920 r. (Dz. Ust. R. P. z 1921 r.№ 16, poz. 93), Rada Ministrów zarządza co następuje:
Moc obowiązującą art. 1-40 przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn, ogłoszonych rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 2 czerwca 1920 r. (Dz. Ust. R. P. № 49, poz. 300), rozciąga się na województwa: nowogródzkie, poleskie i wołyńskie, oraz powiaty: białowieski, grodzieński i wołkowyski województwa białostockiego.
Termin jednomiesięczny, przewidziany w art. 22 powołanych przepisów, przedłuża się tymczasowo do miesięcy trzech.
Art. 2 rozporządzenia Komisarza Generalnego Ziem Wschodnich z dnia 23 października 1919 r. (Dz. Urz. № 26, poz. 273), w przedmiocie podatku stemplowego, nie stosuje się do darowizn.
W sprawach, w których wymiar podatku ma nastąpić według przepisów o opodatkowaniu spadków i darowizn z dnia 2 czerwca 1920 r. (art. 1 i 6 rozporządzenia niniejszego), nie stosuje się do rozporządzeń Komisarza Generalnego Ziem Wschodnich z dnia 20 listopada 1919 r. (Dz. Urz. № 35, poz. 403) oraz z dnia 10 czerwca 1920 r. (Dz. Urz. №. 54, poz. 1531), dotyczących prawnego oszacowania majątków przy ustalaniu opłat torbowych, Minister Skarbu może wydać nowe przepisy w tym przedmiocie.
Wykonanie rozporządzenia niniejszego należy do Ministra Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w miesiąc po ogłoszeniu.

Przepisy o opodatkowaniu spadków i darowizn z dnia 2 czerwca 1920 r. (art. 1) będą stosowane, z wyjątkiem art. 31-33, również i wówczas, jeżeli spadkodawca zmarł w czasie od dnia 1 stycznia 1916 r., a do dnia ogłoszenia rozporządzenia niniejszego nie zapadła decyzja o należności podatku spadkowego, powzięta bądź przez władzę skarbową, bądź przez sąd przy zatwierdzeniu testamentu lub spadkobrania z prawa.