Rozdział 3 - Wywóz pieniędzy i walorów zagranicę. - Regulowanie obrotu dewizami i walutami zagranicznemi oraz obrotu pieniężnego z zagranicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.57.408

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1926 r.

III.

Wywóz pieniędzy i walorów zagranicę.

§ 16.  Wywóz zagranicę pieniędzy w gotówce jak również czeków, przekazów, akredytyw oraz wszelkich zobowiązań pieniężnych, tak w walucie zagranicznej jak i w walucie polskiej, z wyjątkiem weksli, dozwolony jest bez specjalnego zezwolenia do wysokości równowartości 1000 złotych na każdą osobę, legitymującą się osobnym paszportem zagranicznym, względnie na jeden taki paszport.

Jeśli osoba, wyjeżdżająca zagranicę, posiada w paszporcie wizę, uprawniającą ją do wielokrotnego przejścia granicy, wówczas nie może ona wywieźć w ciągu jednego miesiąca kalendarzowego więcej ponad równowartość 1000 złotych.

Osoby, wyjeżdżające na obszar W. M. Gdańska, o ile legitymują się zwyczajnym dowodem osobistym, mają prawo wywieźć bez zezwolenia sumę, stanowiącą równowartość 250 złotych.

Osoby, przekraczające granicę na podstawie przepustek granicznych, kart cyrkulacyjnych i t .p., mają prawo do przeniesienia zagranicą sumy, odpowiadającej równowartości 100 złotych jednorazowo i 500 złotych miesięcznie.

Do wywozu sum wyższych, niż wymienione w ust. 1 - 4 niniejszego paragrafu, jak również do wywozu weksli, wymagane jest zezwolenie władzy skarbowej, wskazanej w § 43. Osoba, posiadająca takie zezwolenie, może jednocześnie wywieźć, oprócz sumy wymienionej w zezwoleniu, również kwotą, dozwoloną do wywozu zagranicę w myśl postanowień ust. 1 - 4 niniejszego paragrafu.

Ustalone w niniejszym paragrafie normy dozwolonego jednorazowego wywozu, względnie przeniesienia zagranicą wartości, wymienionych w ustąpie 1 niniejszego paragrafu, mieszczą już w sobie kwotę w monetach srebrnych (równowartość 100 złotych), dozwoloną do wywozu zagranicę na zasadzie § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 sierpnia 1924 r. o zakazie wywozu zagranicę złota i srebra (Dz. U. R. P. № 79, poz. 770).

§ 17. Wywóz zagranicę papierów procentowych i dywidendowych oraz kuponów od tychże papierów wymaga zezwolenia władzy skarbowej, wskazanej w § 43, bez względu na to, czy wywóz następuje w wyniku względnie w celu sprzedaży lub zastawu ich osobom fizycznym i prawnym, zamieszkałym względnie mającym siedzibę zagranicą, czy też w jakimkolwiek bądź innym celu.

Minister Skarbu może zezwolić również generalnie na wywóz zagranicę wymienionych w poprzednim ustępie niniejszego paragrafu walorów odnośnie do pewnego ich gatunku, względnie pewnej instytucji.

§ 18. 7  Wywóz zagranicę papierów procentowych i dywidendowych, kuponów od tychże papierów, jako też waluty zagranicznej lub polskiej, przywiezionych do kraju - dozwolony jest na podstawie zaświadczenia imiennego właściwego kniejowego urzędu celnego lub placówki granicznej kontroli skarbowej, stwierdzającego wwóz tych wartości do kraju. Zaświadczenie takie uprawnia do wywozu tych samych wartości w terminie dwumiesięcznym od daty ich przywiezienia przez granicę, w miejscach w których istnieją urzędy celne, a na granicy polsko-gdańskiej w miejscach w których istnieją placówki granicznej kontroli skarbowej.

Zaświadczenie wymienione w ustępie poprzednim nie uprawnia do wpłacenia lub złożenia owych wartości lub ich równowartości na rachunek zagraniczny.

⁷ § 18 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.120.867) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 grudnia 1925 r.