Rozdział 11 - Postanowienia końcowe - Regulowanie obrotu dewizami i walutami zagranicznemi oraz obrotu pieniężnego z zagranicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.57.408

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1926 r.

XI.

Postanowienia końcowe

§ 50. Dekrety na prawa banku dewizowego oraz wszystkie zezwolenia, wydane przez Ministerstwo Skarbu na zasadzie rozporządzenia Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości z dnia 28 marca 1924 r. (Dz. U R. P № 29, poz. 290), uchylonego rozporządzeniem niniejszem, zachowują nadal swoją ważność.

§ 51. Prawa banku dewizowego mogą być decyzją Ministra Skarbu w każdej chwili zawieszone, całkowicie cofnięte, względnie ograniczone.

§ 52. Przekroczenie przepisów niniejszego rozporządzenia pociąga za sobą, niezależnie od zastosowania postanowień § 51, kary przewidziane w ustawie z dnia 2 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 25, poz. 154) ze zmianami, wprowadzonemi ustawami z dnia 23 czerwca 1923 r. (Dz. U R. P. № 62, poz. 459) i z dnia 20 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 29, poz. 285).

§ 53. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w dwa tygodnie po ogłoszeniu. Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości: z dnia 28 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 29, poz. 290); z dnia 23 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 42, poz. 445); z dnia 22 września 1924 r. (Dz. U. R. P. № 84, poz. 809) oraz z dnia 27 października 1924 r. (Dz. U. R. P. № 94, poz. 880).