Rozdział 6 - Zaopatrywanie więzień w środki lekarskie i ich przechowywanie. - Regulamin więzienny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.71.577

Akt utracił moc

Wersja od: 17 sierpnia 1931 r.

Rozdział  VI.

Zaopatrywanie więzień w środki lekarskie i ich przechowywanie.

§ 281. W każdem więzieniu powinna być podręczna apteczka.

Apteka więzienna pozostaje pod nadzorem lekarza, który przechowuje i osobiście wydaje środki odurzające, kontroluje rachunki apteczne oraz w sprawach aptecznych zwraca się do Ministerstwa Sprawiedliwości o decyzję, co do środków, jakie mogą być używane w więzieniach.

§ 282. Wszystkie więzienia zaopatrują się w środki i materjały lecznicze oraz w środki dezynfekcyjne i mydło w centralnej aptece Ministerstwa Sprawiedliwości.

Wszelkie zamówienia, kierowane do apteki centralnej, powinny być obliczane na zasadzie cennika, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.

§ 283. Przeciętna ilość środków dezynfekcyjnych, mydła i słomy na jednego więźnia w ciągu roku jest ustalana i podawana do wiadomości przez Ministerstwo Sprawiedliwości.

Lekarze zalecają dla więźniów środki lecznicze, objęte spisem farmakopei ekonomicznej. Recepty, wysyłane do aptek miejskich, powinny mieć napis (Ph. eoc.).

Spis lekarstw, które mogą być używane w więzieniach, jest ogłaszany w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.

Lekarstwa, nie objęte spisem, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości, mogą być stosowane tylko na koszt chorego lub jego rodziny.

§ 284. Więzienia przedstawiają Ministerstwu Sprawiedliwości corocznie do dnia 15 stycznia wykaz sprowadzonych środków leczniczych z podaniem ich ilości i ceny.