Rozdział 3 - Odbywanie kary w więzieniach izolacyjnych. - Regulamin więzienny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.71.577

Akt utracił moc

Wersja od: 17 sierpnia 1931 r.

Rozdział  III.

Odbywanie kary w więzieniach izolacyjnych.

§ 235. W więzieniu izolacyjnem umieszczani są przestępcy zawodowi, nałogowi lub recydywiści i ukarani dyscyplinarnie, w stosunku do których zasady wychowawczo - poprawcze, stosowane w zwykłych więzieniach, nie odniosły skutku, a których wpływ na pozostałych więźniów jest szkodliwy.

O przeniesieniu więźnia do więzienia izolacyjnego decyduje Minister Sprawiedliwości na wniosek właściwego naczelnika więzienia lub prokuratora.

§ 236. W więzieniu izolacyjnem nie mogą być umieszczani duchowni, kobiety, skazani na areszt, twierdzę, więźniowie śledczy oraz więźniowie, którzy nie ukończyli lat 21.

§ 237. W więzieniu izolacyjnem więźniowie dzielą się na dwie klasy. Przeniesienie z klasy pierwszej do drugiej następuje w drodze awansu, w miarę wykazanej poprawy, zaś degradacja z drugiej do pierwszej - na skutek złego zachowania się oraz wykazanej niechęci do nauki i pracy.

Przyjęty do więzienia izolacyjnego więzień zostaje zaliczony do klasy pierwszej. Przeniesienie do klasy drugiej może nastąpić po upływie co najmniej trzech miesięcy nienagannego zachowania się oraz pilności w nauce i pracy. Więźniowie klasy drugiej, po upływie co najmniej dziewięciu miesięcy nienagannego zachowania się, wykazanej pilności oraz postępów w nauce i pracy, mogą być przeniesieni, dla odbycia pozostałej części kary, do więzienia zwykłego, o ile do upływu terminu kary pozostało co najmniej sześć miesięcy.

§ 238. Przekroczenie porządku więziennego, pociągające za sobą nałożenie jednej z kar dyscyplinarnych, wskazanych w § 165 p. p. "i, j, k, l", odracza termin awansu więźniów klasy pierwszej do klasy drugiej na przeciąg dwóch miesięcy, - dla więźniów klasy drugiej powoduje degradację do klasy pierwszej, z niemożnością powtórnego awansu przed upływem trzech miesięcy.

§ 239. Więźniowie klasy pierwszej:

a) umieszczani są, w miarę możności, w celach jednoosobowych;

b) nie korzystają z ulg i nagród, przewidzianych niniejszym regulaminem;

c) nie korzystają z prawa komunikowania się listownego lub osobistego z rodziną w przeciągu trzech miesięcy;

d) nie otrzymują posyłek żywnościowych i nie mogą zakupywać żywności za pieniądze, złożone do depozytu lub otrzymane tytułem wynagrodzenia za pracę.

Więźniowie klasy drugiej:

a) mogą komunikować się listownie i osobiście raz na dwa miesiące;

b) mogą zakupywać dodatkową żywność z pieniędzy zarobionych;

c) mogą korzystać tylko z ulg wskazanych w § 177 w pp. "a, b, c, d, h, l, m, p, r, w";

d) nie mogą rozporządzać pieniędzmi, złożonemi przez nich lub osoby trzecie tytułem depozytu.

§ 240. W stosunku do więźniów, umieszczonych w więzieniu izolacyjnem, kary, wskazane w § 165 w p. p. "d - k" oraz w p. "m", mogą być podwojone.