Rozdział 6 - Obowiązki dozorców więziennych. - Regulamin więzienny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.71.577

Akt utracił moc

Wersja od: 17 sierpnia 1931 r.

Rozdział  VI.

Obowiązki dozorców więziennych.

§ 39. Służbę w więzieniu pełnią dozorcy odźwierni, oddziałowi, gospodarczy, sanitarni, kuchenni, oraz dozorcy piekarni, pralni, łaźni i działu pracy.

§ 40. Odźwierny pilnuje wejścia do więzienia. Powinien pilnie przestrzegać, aby do więzienia wchodziły jedynie osoby, posiadające prawo wstępu z racji zajmowanego urzędu lub pracy w więzieniu, bądź też zaopatrzone w należyte upoważnienie. W razie wątpliwości co do prawa wstępu, tożsamości osoby lub prawidłowości upoważnienia, odźwierny nie wpuści przybyłego bez zezwolenia naczelnika więzienia lub jego zastępcy.

Bez piśmiennego zezwolenia naczelnika więzienia odźwiernemu nie wolno wypuszczać za bramę więźniów, chociażby eskortowanych przez funkcjonarjusza więziennego. Odźwierny obowiązany jest zarówno przy wejściu jak i przy wyjściu sprawdzać dokładnie zawartość wwożonych i wnoszonych, albo wynoszonych lub wywożonych rzeczy.

Po skończonym dniu służby odźwierny składa naczelnikowi więzienia lub jego zastępcy raport o przebiegu dnia, o wszelkich wypadkach i wydarzeniach przy bramie wejściowej.

Wpuszczanie kogokolwiek do więzienia po wieczornym apelu bez zezwolenia naczelnika więzienia lub dyżurnego jest wzbronione.

§ 41. Do obowiązków dozorcy oddziałowego należy:

a) zapoznawanie się z indywidualnemi cechami każdego więźnia;

b) zachęcanie więźniów do nauki i pracy oraz do dobrego zachowywania się;

c) stały nadzór nad więźniami, w celu uniemożliwienia im ucieczki i porozumiewania się z innemi osobami lub więźniami z innych cel;

d) pilne zwracanie uwagi na ogólną liczbę więźniów w powierzonym oddziale, jak również w każdej poszczególnej celi;

e) prowadzenie wykazu liczbowego ruchu więźniów swego oddziału;

f) dokładne przeliczanie i rewidowanie więźniów w każdym przypadku opuszczania przez nich oddziału i powracania do celi;

g) dostarczanie więźniom pożywienia do cel i rozdzielanie porcyj żywnościowych;

h) troska o czystość więźniów, ich odzieży, bielizny oraz o dobry stan ich zdrowia, a w wypadku zasłabnięcia więźnia, meldowanie o tem przełożonemu i przedstawianie chorych lekarzowi, a w razie jego nieobecności - sanitarjuszowi;

i) podawanie do wiadomości przełożonym wszelkich próśb, zażaleń i skarg więźniów;

j) niezwłoczne przybywanie do drzwi cel, w razie wezwania przez więźniów;

k) ścisłe przestrzeganie porządku życia więziennego, niedopuszczanie do niedozwolonych gier, krzyków, śpiewów, bijatyk, kłótni i wogóle do złego zachowywania się więźniów;

l) meldowanie niezwłocznie przełożonym o wszelkich przewinieniach więźniów;

m) dbałość o całość inwentarza oddziału,

n) dbałość o czystość cel i pomieszczeń oddziału oraz posłań i naczyń;

o) dbałość o odpowiednią temperaturę powietrza w celach, o należyte funkcjonowanie ogrzewania i o przewietrzanie cel i korytarzy;

p) codzienne dokładne rewidowanie cel i pomieszczeń oddziału;

r) codzienne sprawdzanie krat okiennych i sprawności działania zamków w poszczególnych celach i pomieszczeniach oddziału oraz dokonywanie w miarę potrzeby rewizji osobistej więźniów.

§ 42. Dozorca oddziałowy w szpitalu kieruje się przepisami dla oddziałowych; ponadto stosuje się do poleceń i wskazówek lekarza więziennego.

§ 43. Do obowiązków dozorców, zatrudnionych w kuchni i piekarni, należy:

a) dozorowanie i kierowanie pracą przydzielonych im więźniów;

b) otrzymywanie od kierownika działu, względnie starszego dozorcy produktów według stanu liczebnego więźniów, pozostających na wyżywieniu;

c) przygotowywanie we właściwym czasie pożywienia dla więźniów i wypiek chleba;

d) troska o dostateczną ilość urządzeń w kuchni i piekarni, oraz o należyty stan inwentarza;

e) troska o dobry stan ognisk kuchennych, jak również ogrzewania, wodociągów i kanałów odpływowych;

f) oszczędne zużywanie materjałów opałowych;

g) kontrola i przechowywanie w odpowiedniem miejscu odpadków żywnościowych;

h) troska o czysty wygląd więźniów, zatrudnionych w kuchni i piekarni;

i) utrzymywanie w czystości pomieszczeń, kotłów, sprzętów i naczyń,

j) rozdzielanie pożywienia dla oddziałów i szpitala;

k) bezzwłoczne meldowanie starszemu dozorcy, względnie kierownikowi działu o objawach choroby u więźniów, zatrudnionych w kuchni i piekarni.

§ 44. Do dozorców, zatrudnionych w pralni, łaźni i przy kamerze dezynfekcyjnej, stosują się przepisy, obowiązujące dozorców oddziałowych; ponadto należy do nich:

a) kierowanie pracą więźniów w zakresie danego działu oraz pouczanie ich o sposobie użycia maszyn, przyrządów do prania i dezynfektora;

b) dbałość o czystość pomieszczeń i dobre funkcjonowanie urządzeń technicznych;

c) przestrzeganie, aby bielizna i ubrania, osobno dla zdrowych i dla chorych więźniów, były należycie wyprane, zdezynfekowane i przechowane;

d) nadzór w łaźni nad należytem myciem więźniów oraz nad przestrzeganiem przez więźniów obyczajności i przyzwoitości;

e) niezwłoczne meldowanie o wszelkich potrzebach działu, uszkodzeniu inwentarza, maszyn i przyrządów technicznych.

§ 45. Do obowiązków dozorców w dziale pracy należy:

a) nauczanie więźniów rzemiosł, wpajanie im zamiłowania do pracy, oraz doglądanie, aby więźniowie zachowywali się należycie i pilnie pracowali;

b) dokładne i sumienne wykonywanie zamówień;

c) pilnowanie, aby więźniowie nie wykonywali żadnych robót bez zamówień, podpisanych przez kierownika działu pracy;

d) oszczędne zużywanie materjałów i należyte używanie narzędzi pracy;

e) pilnowanie, aby w końcu dnia pracy więźniowie oddawali w porządku i w całości zarówno wykończoną, jak i niewykończoną robotę, uporządkowali narzędzia, po sprawdzeniu ich rodzaju oraz liczby, według wywieszonego w warsztacie wykazu, aby więźniowie nie wynosili czegokolwiek z warsztatów i aby pomieszczenia warsztatowe po ukończeniu pracy były należycie sprzątnięte;

f) rewidowanie, po ukończeniu pracy, zarówno więźniów, jak i pomieszczeń warsztatowych;

g) ścisłe wykonywanie poleceń kierownika działu pracy.

§ 46. Dozorcy, pełniący służbę na zewnętrznych posterunkach, obowiązani są:

a) przed objęciem służby obejść wyznaczone im terytorjum i zbadać, czy budynki, znajdujące się na niem, są dokładnie pozamykane, czy blisko murów więziennych i zabudowań nie znajdują się przedmioty, które mogłyby ułatwić więźniom przedostanie się poza mury więzienne, a, w razie zauważenia ich, zameldować o tem starszemu dozorcy, względnie dyżurnemu;

b) przestrzegać, aby więźniowie nie wychylali się z okien i nie porozumiewali się w jakikolwiek sposób między sobą lub z osobami obcemi;

c) baczyć, aby ze strony więźniów lub osób obcych nie były czynione jakiekolwiek przygotowania, mające na celu umożliwienie więźniom ucieczki;

d) przestrzegać, aby na terytorjum więziennem nie znajdowały się osoby obce, nie mające na to upoważnienia władzy więziennej, a w razie zauważenia takich osób - użyć odpowiednich środków, celem ich usunięcia, donosząc o tem natychmiast przełożonemu;

e) pozostawać stale na posterunku, nie opuszczając go pod żadnym pozorem; w razie choroby lub potrzeby zameldowania o poczynionych spostrzeżeniach, dozorca zawiadamia przełożonego, za pośrednictwem innego znajdującego się w pobliżu funkcjonarjusza więziennego, lub wszczynając alarm.

§ 47. Dozorcy więzienni, wyznaczeni do eskortowania więźniów, są obowiązani:

a) czuwać nad tem, aby więźniowie nie próbowali, ucieczki w drodze;

b) nie dopuszczać w drodze osób obcych do więźniów, oraz uniemożliwić wszelkie porozumiewanie się więźniów z temi osobami;

c) bronić eskortowanych więźniów od wszelkich napaści, używając w razie potrzeby broni zgodnie z obowiązującemi przepisami;

d) nie wdawać się z eskortowanymi więźniami w rozmowę, nie palić tytoniu, nie jeść i nie pić razem z nimi;

e) dostarczyć eskortowanych więźniów do miejsca ich przeznaczenia i ewentualnie zpowrotem do więzienia w możliwie najszybszym czasie, nie zatrzymując się nigdzie bez potrzeby i nie wchodząc razem z więźniami do żadnych lokalów;

f) prowadzić eskortowanych więźniów środkiem ulicy i w taki sposób, aby mieć więźniów zawsze przed sobą. Nie przewozić więźniów tramwajem lub autobusem.

§ 48. Dozorcy, pełniący nocną służbę wewnątrz więzienia, gdy wstępują na służbę, winni sprawdzić zdatność do użytku zegarów kontrolujących, telefonów, broni i przyrządów sygnałowych, winni przekonać się o należytem zamknięciu cel, pomieszczeń i korytarzy więziennych, jak najczęściej obchodzić korytarze więzienne, zaglądać do cel przez okienko, aby przekonać się, co czynią i jak się zachowują więźniowie. W miarę potrzeby dozorca winien dać znać dyżurnemu umówionym sygnałem, a jeżeliby to było niemożliwe - wszcząć alarm.

W czasie nocnej służby nie wolno dozorcy otwierać samemu celi lub wchodzić do niej, gdy zaś zachodzi potrzeba, winien on wezwać dyżurnego pomocnika naczelnika więzienia lub starszego dozorcę.

Spanie w czasie służby jest wzbronione.

Wszystkie ważne wydarzenia w ciągu nocy winien dozorca wnosić do księgi nocnych meldunków i zameldować je kierownikowi działu administracyjnego, ewentualnie naczelnikowi więzienia.

§ 49. Naczelnik więzienia oznacza liczbę dozorców, pozostających do jego dyspozycji, jako rezerwa.

§ 50. W razie alarmu wszyscy funkcjonarjusze więzienia, będący poza służbą, winni niezwłocznie stawić się do dyspozycji naczelnika więzienia.

§ 51. W oddziałach, przeznaczonych dla kobiet, służbę pełnią wyłącznie dozorczynie. W zależności od spełnianych czynności, obowiązują je ogólne przepisy dla dozorców.