Dział 3 - UDZIAŁ PROKURATORA W POSTĘPOWANIU SĄDOWYM W SPRAWACH KARNYCH Rozdział  1 Przepisy wstępne - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.38.163

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 2007 r.

DZIAŁ  III

UDZIAŁ PROKURATORA W POSTĘPOWANIU SĄDOWYM W SPRAWACH KARNYCH

Rozdział  1

Przepisy wstępne

§ 249. W postępowaniu przed sądem prokurator podejmuje czynności zmierzające do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa. W tym celu:

1) bierze udział w rozprawach i posiedzeniach,

2) składa wnioski co do wymiaru kary i innych rozstrzygnięć,

3) zaskarża orzeczenia, które uznaje za niesłuszne.

§ 250. Prokurator w toku postępowania sądowego dąży do wyjaśnienia okoliczności sprawy mogących mieć wpływ na treść orzeczenia. Działania podejmowane przez prokuratora powinny uwzględniać wychowawczą rolę procesu karnego oraz przyczyniać się do umacniania autorytetu sądu i powagi jego orzeczeń.

Rozdział  2

Udział prokuratora w postępowaniu przed sądem I instancji

§  251.  ²⁴⁸

1. Prokurator uczestniczy w posiedzeniach sądu, gdy ustawa tak stanowi, a nadto, gdy sąd rozpoznaje wniosek prokuratora albo rozstrzyga zażalenie na jego decyzję.

2. Prokurator powinien uczestniczyć także w innych posiedzeniach, gdy wymaga tego interes postępowania.

3. 249  (uchylony).

§ 252. Do udziału w rozprawie (posiedzeniu) wyznacza się w miarę możliwości prokuratora, który w danej sprawie prowadził lub nadzorował postępowanie przygotowawcze.

§ 253. Na rozprawie (posiedzeniu) prokurator składa wnioski we wszystkich kwestiach wymagających rozstrzygnięcia przez sąd i wypowiada się co do wniosków zgłaszanych przez uczestników postępowania. Wypowiedzi prokuratora powinny zawierać należycie sprecyzowane stanowisko.

§ 254. Odstąpienie od oskarżenia lub jego istotna zmiana wymagają zgody przełożonego, chyba że uzasadniające taką decyzję okoliczności ujawniły się dopiero na rozprawie.

§ 255. 250  Prokurator w przemówieniu końcowym, po przedstawieniu istotnych okoliczności sprawy, omówieniu i ocenie dowodów, wskazuje na prawne i społeczne aspekty sprawy, uzasadniając kwalifikację prawną czynu, rodzaj i wymiar wnioskowanej kary i środków karnych oraz innych rozstrzygnięć.

§ 256. 251  W sprawach, w których funkcje oskarżycielskie przed sądami rejonowymi wykonują przedstawiciele innych organów, prokurator zapoznaje się z treścią orzeczeń i w miarę potrzeby zaskarża je. Organom tym prokurator udziela wskazówek i zaleceń w wypełnianiu funkcji oskarżycielskiej.

§  257.  ²⁵²

1. Z przebiegu i wyników rozprawy (posiedzenia) prokurator składa bezzwłocznie sprawozdanie wraz z własną oceną orzeczenia (zarządzenia) przełożonemu, który swoim podpisem pod adnotacją w aktach podręcznych stwierdza przyjęcie sprawozdania. W szczególności prokurator informuje przełożonego o zastosowaniu przez sąd przepisu art. 387 i 397 kpk, czyniąc o tym adnotację w aktach podręcznych. W sprawach rozpoznawanych bez udziału prokuratora zasadność orzeczenia bada i składa sprawozdanie wyznaczony prokurator.

2. Przełożony, niezależnie od oceny prokuratora, może polecić złożenie wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia orzeczenia. Wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia orzeczenia, które wydano w sprawie obejmującej więcej niż jednego oskarżonego, powinien wskazywać, którego z oskarżonych dotyczy.

§ 258. Od decyzji o wniesieniu środka odwoławczego można odstąpić zarówno przed, jak i po zapoznaniu się z uzasadnieniem orzeczenia (zarządzenia); przepis § 257 zdanie drugie stosuje się.

Rozdział  3

Środki odwoławcze

§  259. 

1. Środek odwoławczy od orzeczenia sądu I instancji przesyła do sądu prokurator, który skierował akt oskarżenia.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego.

§  260. 

1. Przy powoływaniu się na dowód należy w uzasadnieniu środka odwoławczego wskazać numer karty akt sprawy, a także postanowienia o ujawnieniu dowodu.

2. Jeżeli w środku odwoławczym powołuje się dowody objęte wnioskiem o sprostowanie protokołu rozprawy, a w kwestii tej nie nastąpiło jeszcze rozstrzygnięcie, treść dowodów można także podać w brzmieniu określonym we wniosku.

§  261. 

1. Równocześnie z przesłaniem do sądu środka odwoławczego należy przekazać prokuratorowi, który będzie występował przed sądem II instancji, akta podręczne wraz z odpisem zaskarżonego orzeczenia i dodatkowym odpisem środka odwoławczego.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio po otrzymaniu z sądu zawiadomienia o przyjęciu środka odwoławczego wniesionego przez oskarżonego, z tym że z aktami podręcznymi przesyła się w miarę możliwości odpis wyroku i tego środka.

Rozdział  4

Udział prokuratora w postępowaniu przed sądem odwoławczym

§ 262. Do udziału w rozprawach i posiedzeniach sądu odwoławczego wyznacza prokuratora naczelnik właściwego wydziału, który decyduje także o potrzebie złożenia pisemnego wniosku.

§  263. 

1. Prokurator wyznaczony do występowania przed sądem odwoławczym cofa, za zgodą przełożonego, środek odwoławczy, jeżeli uzna, że jest on niezasadny.

2. 253  (skreślony).

3. Jeżeli okoliczności uzasadniające cofnięcie środka odwoławczego ujawniły się dopiero na rozprawie, prokurator samodzielnie podejmuje decyzję w tym zakresie.

4. O cofnięciu środka odwoławczego należy zawiadomić prokuratora, który zaskarżył orzeczenie, podając mu motywy tej decyzji.

§  264. 

1. W postępowaniu przed sądem odwoławczym przepis § 253 stosuje się odpowiednio.

2. 254  (skreślony).

3. W razie potrzeby, wynikającej z charakteru sprawy lub wagi rozstrzyganych problemów, sporządza się wniosek na piśmie.

4. We wniosku należy omówić uchybienia postępowania sądowego wymagające zwrócenia na nie uwagi sądowi niższej instancji.

§ 265. Akta podręczne zwraca się właściwej prokuraturze, podając w miarę potrzeby główne motywy stanowiska sądu odwoławczego oraz ocenę tego stanowiska.

§ 266. 255  Zwracając akta podręczne prokuratorowi okręgowemu (rejonowemu), powiadamia się go o dostrzeżonych w postępowaniu odwoławczym uchybieniach postępowania przygotowawczego lub sądowego, a w miarę potrzeby podejmuje się odpowiednie środki oddziaływania służbowego.

Rozdział  5

Zaskarżanie prawomocnych orzeczeń

§  267.  ²⁵⁶

1. 257  W razie stwierdzenia w orzeczeniu sądu odwoławczego uchybień wymienionych w art. 439 kpk lub innego rażącego naruszenia prawa, o którym mowa w art. 523 kpk, wniosek o doręczenie orzeczenia kieruje do sądu odwoławczego odpowiednio naczelnik właściwego wydziału prokuratury apelacyjnej lub okręgowej. W sytuacji, o której mowa w art. 457 § 2 kpk, przy kierowaniu wniosku o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem, stosuje się odpowiednio § 257 ust. 2 zdanie drugie.

2. Kasację od orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, wnosi do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu odwoławczego odpowiednio prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy.

3. W posiedzeniu sądu odwoławczego w przedmiocie dopuszczalności kasacji uczestniczy odpowiednio prokurator prokuratury apelacyjnej lub okręgowej; w razie potrzeby prokurator ten zaskarża orzeczenie o niedopuszczalności kasacji.

4. 258  Pisemną odpowiedź na kasację składa odpowiednio prokurator prokuratury apelacyjnej lub okręgowej w terminie 14 dni od otrzymania kasacji innej strony. Uznając kasację za oczywiście bezzasadną, prokurator zarządza przesłanie odpowiedzi podmiotom wymienionym w art. 530 § 5 kpk, o czym informuje sąd, po nadejściu zaś zwrotnych poświadczeń jej odbioru przesyła je do sądu w ślad za odpowiedzią na kasację.

5. W wypadku niesporządzenia przez sąd odwoławczy uzasadnienia orzeczenia w czasie powodującym zagrożenie upływu terminu, o którym mowa w art. 524 § 3 kpk, prokurator apelacyjny lub okręgowy, na miesiąc przed upływem tego terminu, powinien zawiadomić o tym prezesa sądu odwoławczego.

§ 268. 259  (skreślony).

§  269.  ²⁶⁰

1. Uznając potrzebę wznowienia postępowania sądowego z urzędu lub na skutek podania uprawnionej osoby, prokurator rejonowy przedstawia prokuratorowi okręgowemu stosowny wniosek wraz z aktami sprawy. W razie uznania podania za niezasadne, pozostawia się je bez biegu i powiadamia o tym zainteresowanego, podając motywy odmowy. W sprawie, w której prokurator okręgowy wniósł akt oskarżenia, zasługujące na uwzględnienie podanie osoby uprawnionej o wznowienie postępowania przesyła się prokuratorowi apelacyjnemu.

2. Wniosek o wznowienie postępowania przesyła do właściwego sądu odpowiednio prokurator apelacyjny lub okręgowy.

²⁴⁸ § 251 zmieniony przez § 1 pkt 92 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

²⁴⁹ § 251 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 62 rozporządzenia z dnia 17 września 2003 r. (Dz.U.03.170.1658) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 2003 r.

²⁵⁰ § 255:

- zmieniony przez § 1 pkt 64 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

²⁵¹ § 256 zmieniony przez § 1 pkt 93 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

²⁵² § 257 zmieniony przez § 1 pkt 63 rozporządzenia z dnia 17 września 2003 r. (Dz.U.03.170.1658) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 2003 r.

²⁵³ § 263 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1993 r. (Dz.U.93.79.372) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 września 1993 r.

²⁵⁴ § 264 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 94 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

²⁵⁵ § 266 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

²⁵⁶ § 267:

- zmieniony przez § 1 pkt 65 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 95 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

²⁵⁷ § 267 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 64 rozporządzenia z dnia 17 września 2003 r. (Dz.U.03.170.1658) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 2003 r.

²⁵⁸ § 267 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

²⁵⁹ § 268 skreślony przez § 1 pkt 96 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

²⁶⁰ § 269:

- zmieniony przez § 1 pkt 30 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1993 r. (Dz.U.93.79.372) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 września 1993 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.