Dział 2 - POSTĘPOWANIE KARNE W STOSUNKACH MIĘDZYNARODOWYCH Rozdział  1 Pomoc prawna - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.38.163

Akt utracił moc
Wersja od: 12 marca 2007 r.

POSTĘPOWANIE KARNE W STOSUNKACH MIĘDZYNARODOWYCH

Pomoc prawna

§  227. 
Wniosek o udzielenie pomocy w sprawie karnej sporządza się wtedy, gdy zachodzi konieczność dokonania za granicą czynności procesowych lub uzyskania niezbędnego materiału dowodowego.
§  228. 
1.  224
 Wniosek o udzielenie pomocy prawnej w sprawie karnej powinien być sporządzony w języku polskim, podpisany przez prokuratora okręgowego oraz opatrzony pieczęcią urzędową prokuratury.
2. 
We wniosku należy przytoczyć w miarę możliwości dane personalne oraz adresy osoby podejrzanej i świadków, określić zwięźle stan faktyczny sprawy, ze wskazaniem kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego podejrzanemu, wskazać czynności, które mają być przeprowadzone, a w miarę potrzeby dołączyć materiały pozwalające na zidentyfikowanie osób, których czynności mają dotyczyć.
§  229. 
1.  225
 Jeżeli umowa o obrocie prawnym nie przewiduje bezpośredniej wymiany wniosków o pomoc prawną pomiędzy właściwymi prokuratorami, wnioski te przesyła się w dwóch egzemplarzach bez wskazania adresata do Prokuratury Krajowej, która przesyła je do właściwego organu obcego państwa.
2. 
Wniosek kierowany za granicę bezpośrednio przez właściwego prokuratora powinien powoływać się na postanowienia umowy o obrocie prawnym.
§  230.  226
 Wniosek o przesłuchanie obywatela polskiego przebywającego za granicą przez urząd konsularny Rzeczypospolitej Polskiej prokurator okręgowy przesyła bezpośrednio do właściwego urzędu konsularnego.
§  231.  227
 Wyjazd prokuratora w celu wzięcia udziału w czynnościach przeprowadzanych za granicą oraz dopuszczenie do udziału w czynnościach procesowych przedstawiciela organu ścigania państwa obcego wymaga zgody Prokuratury Krajowej.
§  232.  228
 Czynności w ramach pomocy prawnej powinny być dokonane przez prokuratora prokuratury okręgowej albo prokuratora prokuratury rejonowej pod nadzorem służbowym prokuratury okręgowej; protokoły i inne dokumenty opatruje się pieczęcią urzędową, a ich odpisy pozostawia się w aktach podręcznych.
§  233.  229
1. 
Obywateli państw obcych, występujących w postępowaniu karnym w charakterze stron, poucza się o obowiązku wynikającym z art. 138 kpk.
2. 
Poza przypadkami określonymi w art. 586 § 1 i art. 613 § 1 kpk oraz gdy nie nastąpiło pouczenie o treści art. 138 kpk, doręczenie pisma stronie i osobie składającej poręczenie majątkowe, a przebywającej w kraju, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o obrocie prawnym, odbywa się w trybie przewidzianym w tej umowie; osobie przebywającej w innym kraju doręcza się pismo wraz z tłumaczeniem drogą pocztową za zwrotnym poświadczeniem odbioru.
§  2331230
1. 
Wniosek o powołanie zespołu polskiego, o którym mowa w art. 589c k.p.k., prokurator apelacyjny albo okręgowy kieruje, drogą służbową, do Prokuratora Generalnego.
2. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać przesłanki uzasadniające powołanie zespołu polskiego, przewidziane w art. 589c § 1 k.p.k., a także okoliczności, które powinno zawierać porozumienie o powołaniu takiego zespołu, zawarte w art. 589b § 3 k.p.k., wraz z ich uzasadnieniem.
§  2332231
1. 
Tryb określony w § 2331 ust. 1 stosuje się także w przypadku delegowania prokuratora do zespołu, o którym mowa w art. 589d § 1 k.p.k., chyba że wniosek o delegowanie właściwy organ państwa współpracującego skieruje bezpośrednio do Prokuratora Generalnego.
2. 
W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 589e § 1 k.p.k., prokurator uczestniczący w pracach zespołu przedstawia niezwłocznie prokuratorowi przełożonemu stosowną informację na piśmie.

Wydawanie osób ściganych (ekstradycja)

§  234.  232
 Do wniosku o wydanie przez państwo obce osoby ściganej, kierowanego do Prokuratury Krajowej, należy załączyć akta sprawy wraz z odpisami podstawowych materiałów dowodowych oraz w miarę możliwości rysopisy i inne materiały identyfikacyjne.
§  235. 
1. 
Realizacja wniosku organu państwa obcego o wydanie osoby ściganej następuje w trybie określonym w kodeksie postępowania karnego i w umowach międzynarodowych.
2.  233
 Czynności zastrzeżone dla prokuratora powinny być wykonywane przez prokuratora właściwej prokuratury okręgowej. W toku tych czynności należy przede wszystkim ustalić, czy zarzucony czyn jest przestępstwem ekstradycyjnym oraz czy sprawca jest osobą podlegającą wydaniu, w myśl ustawy o obywatelstwie polskim.
3. 
O wyjaśnienie wątpliwości w przedmiocie obywatelstwa osoby objętej wnioskiem państwa obcego o ekstradycję należy zwracać się do właściwego urzędu, a w przypadku stwierdzenia, że uzyskanie dowodów obywatelstwa polskiego nastąpiło z naruszeniem prawa, należy wystąpić o unieważnienie odnośnych dokumentów.
4.  234
 Jeżeli w toku czynności zajdzie potrzeba uzyskania dodatkowych danych od organu występującego o ekstradycję, należy zebrane materiały wraz z odpowiednim wnioskiem przedstawić Prokuraturze Krajowej.
§  236.  235
 Po ustaleniu, że osoba wskazana we wniosku państwa obcego podlega ekstradycji, prokurator przesłuchuje tę osobę w charakterze podejrzanego, przesłuchuje świadków i w miarę potrzeby dokonuje innych czynności, po czym wnosi sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego.
§  237. 
Prokurator bierze udział w posiedzeniu sądu, dotyczącym wydania opinii w przedmiocie ekstradycji.
§  238.  236
1. 
Przy występowaniu do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania na wniosek organu państwa obcego obowiązują ogólne przepisy o dopuszczalności stosowania środków zapobiegawczych.
2. 
Zawiadamiając bezpośrednio organ ścigający państwa obcego i Prokuraturę Krajową o zastosowaniu przez sąd tymczasowego aresztowania cudzoziemca, należy podać datę zatrzymania.

Przekazywanie osób ściganych na podstawie europejskiego nakazu aresztowania

§  2381
1. 
Wniosek o wydanie europejskiego nakazu aresztowania, zwanego dalej "nakazem", kieruje do sądu okręgowego właściwy miejscowo prokurator apelacyjny lub okręgowy.
2. 
Na podstawie informacji otrzymanej z właściwego sądu prokurator apelacyjny lub okręgowy występuje do sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie nakazu także w sprawach zawisłych w postępowaniu jurysdykcyjnym i wykonawczym.
3. 
Jeżeli miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, prokurator jednocześnie wnosi do sądu okręgowego o przekazanie nakazu właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakazu. Jeżeli miejsce pobytu osoby ściganej nie jest znane, odpis nakazu przekazuje się Prokuraturze Krajowej z wnioskiem o wdrożenie poszukiwań międzynarodowych.
4. 
Przejęcia osoby ściganej, przekazywanej do Polski na podstawie nakazu, dokonuje prokuratura apelacyjna lub okręgowa po bezpośrednich uzgodnieniach z organem sądowym państwa wykonania nakazu albo za pośrednictwem punktów kontaktowych Europejskiej Sieci Sądowniczej lub Prokuratury Krajowej.
§  2382
1. 
Organami uprawnionymi do przyjmowania europejskich nakazów aresztowania, zwanych dalej "nakazami europejskimi", wydanych przez organy innych państw członkowskich Unii Europejskiej (bezpośrednio od tych organów, Interpolu lub Prokuratury Krajowej) są właściwe miejscowo prokuratury okręgowe.
2. 
Po dokonaniu czynności, o których mowa w art. 607k § 2-4 k.p.k., prokurator okręgowy kieruje sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia o przekazaniu osoby ściganej lub wydanie postanowienia o odmowie przekazania osoby ściganej. Kierując wniosek o wydanie postanowienia o przekazaniu osoby ściganej, prokurator wnosi jednocześnie o zastosowanie wobec tej osoby tymczasowego aresztowania lub, jeżeli szczególne względy przemawiają za odstąpieniem od stosowania tego środka, innego środka zapobiegawczego.
§  2383
Udział prokuratora w czynnościach sądu okręgowego związanych z wydaniem i wykonaniem europejskiego nakazu aresztowania jest obowiązkowy.
§  2384
O każdym przypadku wystąpienia do sądu okręgowego o wydanie nakazu oraz o przyjęciu nakazu europejskiego od organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a także o decyzji sądu w tym zakresie prokurator apelacyjny lub okręgowy niezwłocznie informuje Prokuraturę Krajową. Prokuraturę Krajową należy również informować o niedotrzymaniu terminów wydania postanowienia w przedmiocie przekazania osoby ściganej, określonych w art. 607m § 1 i 2 k.p.k., oraz o wystąpieniu przeszkód w jej przekazaniu, o których mowa w art. 607n § 2 k.p.k.

Przejęcie i przekazanie ścigania karnego

§  239.  238
 Przejęcie ścigania przestępstw popełnionych za granicą przez obywateli polskich oraz przekazanie ścigania następuje w trybie i na zasadach określonych w kodeksie postępowania karnego, w umowach o obrocie prawnym i w porozumieniach.
§  240.  239
 (skreślony).
§  241. 
1. 
W sprawie, w której przejęte postępowanie karne zawiera wniosek pokrzywdzonego o naprawienie szkody, należy, kierując do sądu akt oskarżenia, wnosić i popierać powództwo cywilne.
2. 
Do akt sprawy przekazywanego postępowania karnego należy dołączyć udokumentowany wniosek pokrzywdzonego o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem.
§  242. 
1.  240
 Do bezpośredniego porozumiewania się w sprawach karnych z urzędami konsularnymi państw obcych w Polsce uprawnieni są prokuratorzy okręgowi lub upoważnieni przez nich prokuratorzy prokuratur okręgowych.
2. 
Do urzędów, o których mowa w ust. 1, należą:
1)
konsulaty generalne, konsulaty, wicekonsulaty i agencje konsularne działające w ramach swej właściwości terytorialnej,
2)
wydziały konsularne przedstawicielstw dyplomatycznych obejmujące zakresem swej działalności całe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dane państwo nie ma w Polsce konsulatów, lub obejmujące terytorium nie wchodzące w zakres właściwości konsulatów.
§  243.  241
 W przypadku wątpliwości, czy pracownik przedstawicielstwa dyplomatycznego albo urzędu konsularnego korzysta z immunitetu jurysdykcyjnego przewidzianego w art. 578 i 579 kpk lub na mocy postanowień konwencji wiedeńskiej z dnia 18 kwietnia 1961 r. o stosunkach dyplomatycznych (Dz. U. z 1965 r. Nr 37, poz. 232 i 233) bądź poszczególnych umów konsularnych - należy się zwracać z odpowiednim zapytaniem do Protokołu Dyplomatycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych za pośrednictwem Prokuratury Krajowej.
§  244. 
1.  242
 Doręczenie odpisu decyzji merytorycznej w sprawie przeciwko pracownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego dokonuje Protokół Dyplomatyczny Ministerstwa Spraw Zagranicznych na wniosek Prokuratury Krajowej.
2. 
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w sprawie, w której pokrzywdzonym jest pracownik lub jednostka organizacyjna przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego.
3.  243
 O wszczęciu i zakończeniu postępowania w sprawach dotyczących osób wymienionych w ust. 1 i 2 zawiadamia się Prokuraturę Krajową.

Stosowanie środków zapobiegawczych wobec cudzoziemców

§  245. 
1.  244
 O zastosowaniu przez sąd i uchyleniu tymczasowego aresztowania wobec obywatela państwa obcego prokurator apelacyjny lub okręgowy bezzwłocznie powiadamia Prokuraturę Krajową oraz wysyła pisemne zawiadomienie bezpośrednio do właściwego terytorialnie urzędu konsularnego lub do właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego. W odniesieniu do obywateli państw obcych, z którymi Rzeczpospolita Polska nie utrzymuje stosunków dyplomatycznych, oraz osób korzystających z prawa azylu zawiadomienie kieruje się do Departamentu Konsularnego i Polonii Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a jego kopię przesyła się do Prokuratury Krajowej.
2. 
Zawiadomienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać - poza danymi osobowymi, określeniem obywatelstwa i miejsca zamieszkania - oznaczenie dokumentu tożsamości, treść przedstawionego zarzutu wraz z kwalifikacją prawną czynu i podstawą prawną tymczasowego aresztowania, datę tymczasowego aresztowania i miejsca osadzenia.
3. 
Dokument tożsamości cudzoziemca, wobec którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, deponuje się w areszcie śledczym.
4.  245
 O udzieleniu zezwolenia właściwemu przedstawicielowi dyplomatycznemu lub konsularnemu na widzenie z tymczasowo aresztowanym cudzoziemcem decyduje prokurator okręgowy lub wyznaczony przez niego prokurator, mając na uwadze zasady i terminy określone w konwencji konsularnej, jeżeli zawarta została z państwem, którego obywatelem jest tymczasowo aresztowany.
§  246.  246
 (skreślony).
§  247.  247
 (skreślony).
§  248. 
Dokumenty przeznaczone do wysłania za granicę powinny być sporządzone pismem maszynowym na odpowiednim papierze (w zasadzie nie na formularzach używanych w postępowaniu, z wyjątkiem protokołów przesłuchania) oraz opatrzone pieczęcią urzędową prokuratury; w treści nie używa się skrótów.
224 § 228 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.
225 § 229 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 60 rozporządzenia z dnia 17 września 2003 r. (Dz.U.03.170.1658) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 2003 r.

226 § 230 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.
227 § 231:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

228 § 232:

- zmieniony przez § 1 pkt 57 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

229 § 233 zmieniony przez § 1 pkt 90 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.
230 § 2331 dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 1 marca 2005 r. (Dz.U.05.43.421) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 kwietnia 2005 r.
231 § 2332 dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 1 marca 2005 r. (Dz.U.05.43.421) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 kwietnia 2005 r.
232 § 234:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

233 § 235 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.
234 § 235 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

235 § 236 zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.
236 § 238 zmieniony przez § 1 pkt 58 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.
237 Rozdział 2a dodany przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 1 marca 2005 r. (Dz.U.05.43.421) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 kwietnia 2005 r.
238 § 239 zmieniony przez § 1 pkt 59 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.
239 § 240 skreślony przez § 1 pkt 60 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.
240 § 242 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.
241 § 243:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 91 i 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

242 § 244 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

243 § 244 ust. 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

244 § 245 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 61 i 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 61 rozporządzenia z dnia 17 września 2003 r. (Dz.U.03.170.1658) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 2003 r.

245 § 245 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.
246 § 246 skreślony przez § 1 pkt 62 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.
247 § 247 skreślony przez § 1 pkt 62 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.