Rozdział 2 - Wydawanie osób ściganych (ekstradycja) - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.38.163

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 2007 r.

Rozdział  2

Wydawanie osób ściganych (ekstradycja)

§ 234. 232  Do wniosku o wydanie przez państwo obce osoby ściganej, kierowanego do Prokuratury Krajowej, należy załączyć akta sprawy wraz z odpisami podstawowych materiałów dowodowych oraz w miarę możliwości rysopisy i inne materiały identyfikacyjne.

§  235. 

1. Realizacja wniosku organu państwa obcego o wydanie osoby ściganej następuje w trybie określonym w kodeksie postępowania karnego i w umowach międzynarodowych.

2. 233  Czynności zastrzeżone dla prokuratora powinny być wykonywane przez prokuratora właściwej prokuratury okręgowej. W toku tych czynności należy przede wszystkim ustalić, czy zarzucony czyn jest przestępstwem ekstradycyjnym oraz czy sprawca jest osobą podlegającą wydaniu, w myśl ustawy o obywatelstwie polskim.

3. O wyjaśnienie wątpliwości w przedmiocie obywatelstwa osoby objętej wnioskiem państwa obcego o ekstradycję należy zwracać się do właściwego urzędu, a w przypadku stwierdzenia, że uzyskanie dowodów obywatelstwa polskiego nastąpiło z naruszeniem prawa, należy wystąpić o unieważnienie odnośnych dokumentów.

4. 234  Jeżeli w toku czynności zajdzie potrzeba uzyskania dodatkowych danych od organu występującego o ekstradycję, należy zebrane materiały wraz z odpowiednim wnioskiem przedstawić Prokuraturze Krajowej.

§ 236. 235  Po ustaleniu, że osoba wskazana we wniosku państwa obcego podlega ekstradycji, prokurator przesłuchuje tę osobę w charakterze podejrzanego, przesłuchuje świadków i w miarę potrzeby dokonuje innych czynności, po czym wnosi sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego.

§ 237. Prokurator bierze udział w posiedzeniu sądu, dotyczącym wydania opinii w przedmiocie ekstradycji.

§  238.  ²³⁶

1. Przy występowaniu do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania na wniosek organu państwa obcego obowiązują ogólne przepisy o dopuszczalności stosowania środków zapobiegawczych.

2. Zawiadamiając bezpośrednio organ ścigający państwa obcego i Prokuraturę Krajową o zastosowaniu przez sąd tymczasowego aresztowania cudzoziemca, należy podać datę zatrzymania.

²³² § 234:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

²³³ § 235 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

²³⁴ § 235 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 78 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 108 rozporządzenia z dnia 18 września 1998 r. (Dz.U.98.124.822) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1998 r.

²³⁵ § 236 zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz.U.01.1.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 stycznia 2001 r.

²³⁶ § 238 zmieniony przez § 1 pkt 58 rozporządzenia z dnia 4 listopada 1996 r. (Dz.U.96.131.619) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1996 r.