Art. 6. - Regulamin dostępu do Wisły i jej używania przez ludność Prus Wschodnich, ułożony w wykonaniu art. 97 Traktatu Pokoju między Mocarstwami Sprzymierzonemi i Stowarzyszonemi a Niemcami, podpisany w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.36.244

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lutego 1925 r.
Art.  6.
1)
Statki, należące do kategorji c) i przeznaczone wyłącznie do miejscowej żeglugi po odcinku Wisły między śluzą w Weissenbergu (Biała Góra) i granicą północną Małego Wołcza (Kl. Wolz) muszą być zaopatrzone w przepisane odrębne znaki i odznaki. Mieszkańcy Prus Wschodnich, znajdujący się na pokładzie tych statków, muszą być -stosownie do jednego z dwóch wypadków, przewidzianych w artykule poprzednim, zaopatrzeni bądź w kartę tożsamości, bądź w przepustki, wystawione przez Konsulat Rzeczypospolitej. Statki te będą mogły przybijać do brzegu i stać przy nim, ładować lub wyładowywać podróżnych i towary, w punktach podanych w rozdziale I i w punktach, używanych dotychczas dla tej żeglugi czysto lokalnej, z wyjątkiem jednak wybrzeża pięciu gmin polskich na prawym brzegu Wisły.
2)
Właściwe władze polskie będą mogły zmieniać listę miejsc przybijania do brzegu, postoju, ładowania i wyładowywania, a to dla zadosyćuczynienia potrzebom robót na Wiśle, lub robót, związanych z naprawą ostróg lub wałów. Zmiany te nie dają żadnego tytułu do odszkodowania.
3)
Najbliższy posterunek celny musi być we właściwym czasie uprzedzony przez osoby interesowane o miejscu i godzinie ładowania lub wyładowywania, a to w celu rozciągnięcia dozoru.
4)
Przybijanie do brzegu i postój jest wzbroniony na przestrzeni 500 m. wgórę i wdół od mostu w Opaleniu (Münsterwalde). Wyjątek będzie uczyniony dla statków, przewidzianych w niniejszym artykule i odpowiadających warunkom § 4 art. 4.
5)
O ile chodzi o statki, służące do przewozu personelu lub materjału niezbędnego do utrzymania lub reparacji wałów lub ostróg, właściwa władza polska wyda konieczne pozwolenie na postój, przybijanie do brzegu, ładowanie i wyładowywanie - we wszystkich punktach, zabronionych dla innych statków.
6)
Statki, przeznaczone do żeglugi miejscowej oraz statki sportowe muszą być zgłaszane właściwej władzy polskiej i przez nie rejestrowane, stosownie do polskiego ustawodawstwa.
7)
Gdyby osoby interesowane pragnęły wprowadzenia zmian w przepisach dotyczących przybijania do brzegu, ładowania lub wyładowywania statków, przekażą swe życzenia w formie projektu właściwej władzy polskiej, za pośrednictwem władzy niemieckiej. Władza polska po zbadaniu sprawy będzie mogła zgodzić się, lub nie, na proponowane zmiany.
8)
O ile środki przedsięwzięte od chwili wejścia w życie Traktatu Wersalskiego, albo mające być przedsięwzięte w celu ułatwienia miejscowej żeglugi, pociągnęłyby za sobą wydatki dla Państwa Polskiego, Państwo to będzie mogło pobierać od interesowanych osób specjalną opłatę tytułem zwrotu kosztów, która w żadnym razie nie mogłaby być wyższą niż pobierana od mieszkańców pięciu gmin polskich prawego brzegu Wisły, korzystających z istniejących urządzeń.