Art. 5. - Regulamin dostępu do Wisły i jej używania przez ludność Prus Wschodnich, ułożony w wykonaniu art. 97 Traktatu Pokoju między Mocarstwami Sprzymierzonemi i Stowarzyszonemi a Niemcami, podpisany w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.36.244

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1925 r.

Art.  5.

1) Poza przystanią, przewidzianą w rozdziale I niniejszego regulaminu, ludność Prus Wschodnich będzie mogła korzystać z dostępu do Wisły również w innych punktach jej prawego brzegu. Dostęp ten ma na celu ułatwienie miejscowej żeglugi na odcinku Wisły między Weissenbergiem (Biała Góra) a Małym Wołczem (Kl. Wolz) i udostępnienie jej używania poza potrzebami żeglugi (czerpanie wody, wyrąbywanie lodu, odprowadzanie wody, pranie i inne potrzeby domowe, pojenie zwierząt, sport, wiosłowanie, pływanie i ślizgawka).

2) Prawa korzystania z Wisły dla celów, wyżej wymienionych, uregulowane są polskiemi przepisami i ustawodawstwem polskiem obecnie obowiązującem w sprawie używania wody rzecznej, w tej dzielnicy Państwa polskiego. Ludność Prus Wschodnich będzie korzystała z tych praw w tym samym zakresie co mieszkańcy pięciu gmin polskich na prawym brzegu Wisły; będzie musiała się stosować do praw i przepisów w tym względzie.

3) Drogi dojścia do Wisły, mające być używane do celów wyżej wymienionych, i punkty dostępu do niej będą wyznaczone przez władze polskie, które je wybiorą w sposób jaknajbardziej odpowiadający interesom ludności i zakomunikują władzom niemieckim. Przekraczanie granicy będzie się mogło odbywać tylko w punktach, wyznaczonych przez władze polskie.

4) W interesie ogólnym, zwłaszcza w wypadku, gdyby prace melioracyjne Wisły lub też prace podjęte dla naprawy lub utrzymania ostróg i wałów, miały tego wymacać, prawa powyższe będą mogły być czasowo zmienione lub zawieszone, w całości lub w części - bez odszkodowania.

5) Wykonanie tych praw bidzie się mogło odbywać w godzinach przewidzianych dla przekraczania granicy, jak to powiedziano w art. 2 rozdziału I. Wyjątek stanowi wypadek pożaru.

6) Mieszkańcy Prus Wschodnich będą musieli w celu korzystania z praw, powyżej wyliczonych, wystosować do Konsula Rzeczypospolitej podanie, wyszczególniające powody, dla których domagają się dostępu do Wisły i jej używanie oraz punkt lub punkty przez które pragną do niej dochodzić. Konsul po uznaniu słuszności tych powodów będzie wystawiał przepustki osobiste ważne na rok i mogące być odnowione.

Władza polska będzie mogła pobierać opłaty, tytułem zwrotu kosztów połączonych z wystawieniem przepustek.

Mieszkańcy następujących miejscowości:

Weissenberg (Biała Góra), Bönhof, Schulzenweige, Rudnerweide (Rudzińska Wieś), Schweingrube, Kl. Schardau (Szkaradowo), Schulwiese, Zwanzigerweide, Adlig Schardau (Szkaradowo), Schadenwinkel), Gr. Schardau, Montauerweide, Rehhof (Ryjewo), Baggon (Bagno), Budzin (Budzin), Gutsh (Gurcz), Unterwalde, Gr. Weide, Weisshof (Bystrzec), Mewischfelde, Rothof (Czerwony Dwór), Unterberg (Puszczykowskie), Ziegellack, Schloss Msreese (Mareza), Kurzebrack (Korzeniowo), Mareese (Mareza), Oberfeld, Neuhöfen, Kl. Grabau (Grabówsko), Rospitz, Kampangen, Gr. Grabau, Gr. Paradies, Kanitzkon (Kanicki), Ellerwalde, Bialken (Białki), Sadlinen (Sedlinki), Weichselburg, Schinkenberg, Ruden (Rudna), Neu - Mühlbach, Gr. Nobrau (Wielkie Nobrowo), Kl. Nobrau, (Małe Nobrowo), Treugenkohl, Stangendorf, Rundewiese, Russonau (Rusinowo), korzystać będą z prawa dostępu do Wisły i jej używania drogami do tego przeznaczonemi, za okazaniem przepustek, przewidzianych w Układzie z 29 kwietnia 1922 r. Przepustki te będą ważne dla celów wyżej wymienionych, nawet gdyby Układ z 29 kwietnia 1922 r. został zmodyfikowany, lub wymówiony, lub gdyby wygasł.

7) Powyższe uprawnienia nie przysługują wojskowym, urzędnikom lub funkcjonarjuszom w mundurze oraz osobom uzbrojonym.

8) Specjalne pozwolenia będą wydawane władzom, urzędnikom i robotnikom zarządu wałów Doliny Kwidzyńskiej, jak to było przewidziane w art. 3 rozdziału I.