Reglamentacja złomu i innych odpadków metali nieżelaznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.9.69

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lutego 1951 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 3 lutego 1951 r.

w sprawie reglamentacji złomu i innych odpadków metali nieżelaznych.

Na podstawie art. 13 ust. 1 dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o reglamentacji niektórych surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych (Dz. U. R. P. Nr 46, poz. 341 i z 1950 r. Nr 49, poz. 447) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Złom i inne odpadki użytkowe następujących metali nieżelaznych i ich stopów: aluminium, antymonu, arsenu, berylu, bizmutu, boru, ceru, chromu, cyny, cynku, pyłu cynkowego, cyrkonu, irydu, kadmu, kobaldu, krzemu, litu, magnezu, manganu, miedzi, molibdenu, niklu, ołowiu, osmu, palladu, rodu, rtęci, rutenu, selenu, srebra, teluru, tytanu, wanadu, wapienia i wolframu - podlegające reglamentacji na zasadzie dekretu z dnia 23 stycznia 1947 r. o obrocie i gospodarowaniu odpadkami użytkowymi (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 105) oraz dekretu z dnia 28 lipca 1948 r. o obrocie i gospodarowaniu materiałami pochodzącymi z rozbiórki budynków (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 247) - poddaje się działaniu dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o reglamentacji niektórych surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych (Dz. U. R. P. z 1949 r. Nr 46, poz. 341 i z 1950 r. Nr 49, poz. 447).

2. Złomem i innymi odpadkami użytkowymi w rozumieniu niniejszego rozporządzenia są wyroby gotowe i półfabrykaty, które wskutek zużycia lub zniszczenia nie mogą mieć zastosowania zgodnie ze swym pierwotnym przeznaczeniem i nie mogą być naprawione lub ich naprawa gospodarczo nie jest opłacalna, jak również wszelkiego rodzaju odpady powstałe zarówno przy przeróbce mechanicznej, jak pył, opiłki, wióry, ścinki, wykroje itp., jak i przy przeróbce hutniczej, jak popioły, zgary, żużle itp.

3. Stopami metali nieżelaznych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia są stopy, w których zawartość metali nieżelaznych wynosi przynajmniej 15%.

§ 2. Wykonanie rozporządzenia porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrowi Przemysłu Ciężkiego.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.