§ 3. - Reflektory radarowe na statkach morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.20.148

Akt utracił moc

Wersja od: 31 maja 1972 r.

§  3.

1. Reflektor radarowy, o którym mowa w § 1, powinien składać się z ośmiu naroży trójściennych uzyskanych ze skrzyżowania ze sobą pod kątem prostym trzech kwadratowych arkuszy płaskiej, nierdzewnej blachy.

2. Konstrukcja reflektora powinna spełniać następujące warunki:

1) długość boku przyprostokątnego każdej trójkątnej ścianki naroża nie może być mniejsza niż 30 cm,

2) skrzyżowane ze sobą trzy kwadratowe arkusze blachy powinny być tak zamocowane, aby zapewnić arkuszom silne zespolenie między sobą i styczność całej konstrukcji reflektora.

3. Poszczególne ścianki naroży powinny stanowić z obu stron gładkie płaszczyzny, bez odkształceń, wklęśnięć i wypukłości, oraz powinny być ustawione jedna w stosunku do drugiej pod kątem 90°, z tolerancją odchylenia od prostopadłości nie większą niż ± 1°.

4. W jednym z naroży reflektora powinien znajdować się uchwyt umożliwiający pewne i trwałe umocowanie reflektora na statku albo gniazdo pozwalające na osadzenie reflektora na specjalnie do tego przystosowanym maszcie, tak aby oś symetrii naroża była prostopadła do pokładu statku lub stępki w odniesieniu do statków bezpokładowych.

5. Na sportowych statkach żaglowych uchwyt do umocowania reflektora powinien zapewniać równoległość osi symetrii naroża do pokładu statku w płaszczyźnie diametralnej statku.