Reflektory radarowe na statkach morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.20.148

Akt utracił moc

Wersja od: 31 maja 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ŻEGLUGI

z dnia 13 maja 1972 r.

w sprawie reflektorów radarowych na statkach morskich.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu morskiego (Dz. U. z 1961 r. Nr 58, poz. 318) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wszystkie polskie statki morskie o pojemności brutto mniejszej niż 200 ton rejestrowych, z wyjątkiem jednostek pływających marynarki wojennej, wojsk ochrony pogranicza i Milicji Obywatelskiej, powinny być wyposażone w reflektory radarowe, zapewniające w trudnych warunkach hydrometeorologicznych możliwość obserwacji tych statków za pomocą radaru.

2. Statek morski inny niż określony w ust. 1, który ze względu na swe właściwości konstrukcyjne nie może być obserwowany za pomocą radaru, powinien być wyposażony w reflektor radarowy, jeżeli urząd morski, ze względu na bezpieczeństwo żeglugi, uzna to za konieczne.

3. Każda łódź ratunkowa, w którą statek jest wyposażony zgodnie z przepisami dotyczącymi środków ratunkowych na statkach morskich, powinna być zaopatrzona w reflektor radarowy i urządzenie do jego zamocowania na łodzi po jej spuszczeniu na wodę.

4. Nowe pneumatyczne tratwy ratunkowe instalowane na statkach morskich po 1 stycznia 1974 r. powinny, przez zastosowanie odpowiednich środków lub urządzeń, zapewnić po rozwinięciu skuteczną powierzchnię odbicia dla fal promieniowanych przez radary morskie, wynoszącą co najmniej 100 m².

§ 2. Urząd morski może w poszczególnym wypadku zwolnić statek z obowiązku posiadania reflektora radarowego, jeżeli uzna to za możliwe ze względu na rodzaj podróży i warunki żeglugi. Zwolnienie takie może być również udzielone statkom, których wielkość nie pozwala na zainstalowanie reflektora radarowego.

§  3.

1. Reflektor radarowy, o którym mowa w § 1, powinien składać się z ośmiu naroży trójściennych uzyskanych ze skrzyżowania ze sobą pod kątem prostym trzech kwadratowych arkuszy płaskiej, nierdzewnej blachy.

2. Konstrukcja reflektora powinna spełniać następujące warunki:

1) długość boku przyprostokątnego każdej trójkątnej ścianki naroża nie może być mniejsza niż 30 cm,

2) skrzyżowane ze sobą trzy kwadratowe arkusze blachy powinny być tak zamocowane, aby zapewnić arkuszom silne zespolenie między sobą i styczność całej konstrukcji reflektora.

3. Poszczególne ścianki naroży powinny stanowić z obu stron gładkie płaszczyzny, bez odkształceń, wklęśnięć i wypukłości, oraz powinny być ustawione jedna w stosunku do drugiej pod kątem 90°, z tolerancją odchylenia od prostopadłości nie większą niż ± 1°.

4. W jednym z naroży reflektora powinien znajdować się uchwyt umożliwiający pewne i trwałe umocowanie reflektora na statku albo gniazdo pozwalające na osadzenie reflektora na specjalnie do tego przystosowanym maszcie, tak aby oś symetrii naroża była prostopadła do pokładu statku lub stępki w odniesieniu do statków bezpokładowych.

5. Na sportowych statkach żaglowych uchwyt do umocowania reflektora powinien zapewniać równoległość osi symetrii naroża do pokładu statku w płaszczyźnie diametralnej statku.

§ 4. Reflektory radarowe określone w § 3 mogą być zastąpione innymi reflektorami pod warunkiem, że są one równorzędne pod względem przeznaczenia, mają cechy użytkowe i techniczne co najmniej takie jak reflektory określone w rozporządzeniu oraz zostały dopuszczone przez Polski Rejestr Statków.

§  5.

1. Reflektor radarowy powinien być umocowany na statku i łodzi ratunkowej możliwie najwyżej.

2. Na małych statkach bezmasztowych reflektor należy umocować na wysokości nie mniejszej niż 2,5 m ponad powierzchnią wody na specjalnie do tego przygotowanym maszcie przenośnym. Maszt taki powinien być zbudowany i umocowywany na statku w sposób zapewniający utrzymanie się wraz z reflektorem w pozycji pionowej (prostopadłej do pokładu statku lub stępki w odniesieniu do statków bezpokładowych) w każdych warunkach działania wiatru i fali.

§  6.

1. Reflektory radarowe powinny być produkowane pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków.

2. Dopełnienie wymagań przewidzianych w § 3 stwierdza Polski Rejestr Statków, wystawiając odpowiednie dokumenty.

3. Prawidłowość zainstalowania reflektora radarowego na statku stwierdza urząd morski.

§ 7. Statki, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia znajdują się w eksploatacji, oraz statki, których stępka położona została przed tą datą, powinny być dostosowane do wymagań rozporządzenia w terminie ustalonym przez urząd morski dla każdego statku, w każdym razie nie później niż w ciągu 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 czerwca 1972 r.