§ 3. - Realizacja zapotrzebowań oraz sporządzania leków w podmiotach leczniczych utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1739

Akt obowiązujący

Wersja od: 7 września 2018 r.

§  3. 

1. Lek recepturowy sporządza się zgodnie z wymaganiami określonymi w Farmakopei Polskiej lub Farmakopei Europejskiej, lub innych odpowiednich farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

2. Osoba sporządzająca lek recepturowy:

1) stosuje surowiec farmaceutyczny o najniższym stężeniu, jeżeli w zapotrzebowaniu nie wskazano stężenia;

2) dokonuje korekty składu leku recepturowego, jeżeli podany skład może tworzyć niezgodność chemiczną lub fizyczną, mogącą zmienić działanie leku lub jego wygląd, przez:

a) dodanie surowca farmaceutycznego ułatwiającego prawidłowe przygotowanie postaci leku lub pozwalającego na uzyskanie jednolitego dawkowania,

b) prawidłowy dobór surowców farmaceutycznych, zapewniających rozpuszczenie wszystkich składników leku w celu uzyskania jego właściwej postaci,

c) zmianę postaci surowca farmaceutycznego z rozpuszczalnej na nierozpuszczalną lub odwrotnie, z uwzględnieniem koniecznej różnicy w ilości surowca;

3) zmniejsza ilość surowca farmaceutycznego w składzie leku recepturowego do wielkości określonej przez dawkę maksymalną, jeśli:

a) dawka maksymalna jest dla tego surowca ustalona,

b) ze składu oraz sposobu użycia podanego w zapotrzebowaniu wynika, że nastąpiło przekroczenie dawki maksymalnej, a wystawiający zapotrzebowanie nie uczynił adnotacji o konieczności zastosowania dawki wskazanej w składzie leku;

4) może dokonywać innych zmian dotyczących składu leku recepturowego po porozumieniu się z osobą, która zapotrzebowanie wystawiła;

5) umieszcza na zapotrzebowaniu adnotacje o dacie i czasie sporządzania leku recepturowego;

6) umieszcza na zapotrzebowaniu identyfikator pracownika medycznego, o którym mowa w art. 17c ust. 5 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia;

7) umieszcza podpis elektroniczny - w przypadku zapotrzebowania w postaci elektronicznej albo własnoręczny podpis i pieczątkę - w przypadku zapotrzebowania w postaci papierowej.

3. Osoba sporządzająca lek recepturowy może dokonywać zmian innych niż wymienione w ust. 2 pkt 3 i 4 jedynie po porozumieniu się z osobą, która wystawiła zapotrzebowanie.

4. Osoba sporządzająca lek recepturowy w przypadku zapotrzebowania wystawionego w postaci papierowej odnotowuje na odwrocie zapotrzebowania dokonanie zmian, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4 i ust. 3, i potwierdza to własnoręcznym podpisem oraz pieczątką; w przypadku zapotrzebowania wystawionego w postaci elektronicznej wytwarza dokument realizacji zapotrzebowania powiązany z zapotrzebowaniem i opatruje go podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym.

5. W przypadku osoby sporządzającej lek apteczny przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.