§ 26. - Publiczne placówki kształcenia ustawicznego, publiczne placówki kształcenia praktycznego oraz publiczne ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.99.828

Akt utracił moc

Wersja od: 26 czerwca 2009 r.

§  26.

1. Centra kształcenia ustawicznego, centra kształcenia praktycznego lub ośrodki mogą pobierać opłaty za kształcenie ustawiczne prowadzone w formach pozaszkolnych.

2. Opłaty nie mogą być pobierane od osób, które spełniają obowiązek nauki przez uczęszczanie na zajęcia realizowane w formach pozaszkolnych.

3. Opłaty są wnoszone za cały okres kształcenia, w terminie do dnia rozpoczęcia kształcenia.

4. Dyrektor centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego lub ośrodka może w uzasadnionych przypadkach przedłużyć termin wniesienia opłaty lub wyrazić zgodę na wniesienie opłaty w ratach.

5. Opłaty wnosi się na rachunek centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego lub ośrodka wskazany przez dyrektora.

6. Wysokość opłat ustala dyrektor centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego lub ośrodka, z uwzględnieniem kosztów prowadzenia poszczególnych form pozaszkolnych. Opłaty nie mogą przekraczać ponoszonych kosztów kształcenia ustalonych w porozumieniu z właściwym organem prowadzącym.

7. Dyrektor centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego lub ośrodka może zwolnić w całości lub w części z opłat osobę o niskich dochodach, w szczególności, jeżeli dochód tej osoby nie przekracza kwot, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 albo 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728, z późn. zm.³⁾).

8. Zwolnienie w całości lub w części z opłat następuje na wniosek osoby zainteresowanej.

9. Opłaty nie podlegają zwrotowi, jeżeli słuchacz został skreślony z listy słuchaczy albo zrezygnował z kształcenia, chyba że rezygnacja nastąpiła z powodów zdrowotnych potwierdzonych zaświadczeniem lekarskim lub z innych ważnych przyczyn losowych.