Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Przewóz materiałów niebezpiecznych statkami żeglugi śródlądowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.88.839

Akt utracił moc

Wersja od: 29 kwietnia 2004 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.

1. Rozporządzenie określa szczegółowy sposób przewozu materiałów niebezpiecznych, wzory świadectw dopuszczenia statku do przewozu tych materiałów, wzór świadectwa eksperta ADN oraz tryb ich uzyskiwania.

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do przewozu materiałów niebezpiecznych stanowiących zapasy i wyposażenie statku.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ADR - Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 194, poz. 1629);

2) RID - Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych, stanowiący Aneks 1 do załącznika B Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Dz. U. z 1985 r. Nr 34, poz. 158, z 1997 r. Nr 37, poz. 225 oraz z 1998 r. Nr 33, poz. 177 i 178);

3) kodeks IMDG - Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), stanowiący załącznik do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319) wraz z Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177);

4) materiały niebezpieczne - materiały i przedmioty, których przewóz na podstawie przepisów ADR jest zabroniony albo dopuszczony jedynie na warunkach tam określonych;

5) przewóz materiałów niebezpiecznych - każde przemieszczenie materiałów niebezpiecznych dokonane statkami po śródlądowych drogach wodnych;

6) zbiornikowiec - statek służący do przewozu ładunków płynnych, a także gazów w stanie skroplonym lub pod ciśnieniem.

§  3.

1. Puste, nieoczyszczone i nieodgazowane kontenery cysterny lub pojazdy cysterny po przewozie materiałów niebezpiecznych uznaje się za załadowane do ich maksymalnej dopuszczalnej pojemności.

2. Statek po przewiezieniu materiałów niebezpiecznych i o nieoczyszczonych lub nieodgazowanych ładowniach lub zbiornikach ładunkowych, uważa się za statek przewożący materiały niebezpieczne.

§ 4. Do statków żeglugi śródlądowej przewożących materiały niebezpieczne na wodach morskich stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu IMDG.