§ 5. - Przepisy wykonawcze do ustawy z dn. 8 kwietnia 1919 r. o dostarczaniu mieszkań na potrzeby wojska. (Uzupełnienie).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.91.493

Akt utracił moc

Wersja od: 15 lutego 1921 r.

§ 5. 1 W hotelach wogóle oraz pensjonatach mających 10 i więcej pokoi gościnnych wolno pomieszczać - w ilości pokoi, którą stosownie do liczby pokoi gościnnych ustanowi gmina - wojskowych, przybywających w sprawach służbowych, o ile oni odpowiadają warunkom, wskazanym w art. 1 p. a) i b) 1 2, przytem żaden z wojskowych, niezależnie od szarży, nie może zajmować więcej niż jeden pokój. Wojskowi w szarży od porucznika do kapitana włącznie mogą być lokowani, w zależności od wielkości pokoju, po dwóch i więcej w jednym pokoju. Wojskowym, przybywającym w sprawach poufnych, na ich żądanie, musi być wyznaczony oddzielny pokój. W czasie wojny, jeżeli lokowanie wojskowych w hotelach napotyka znaczne trudności, z powodu braku odpowiedniej ilości wolnych numerów, należy zarekwirować całkowicie na potrzeby przyjezdnych wojskowych jeden lub więcej hoteli na czas jednak nie dłuższy jak do końca demobilizacji. Powyższe ograniczenia nie mają zastosowania do członków wojskowych misji zagranicznych i do generałów.

Zajęcie całego hotelu uważa się za rekwizycję budynku po myśli par. 14-go niemieckiej ustawy o świadczeniach wojennych z dn. 13 czerwca 1873 r." (Dziennik Ustaw Rzeszy Niemieckiej str. 129).

¹ § 5 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1921 r. (Dz.U.21.14.88) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lutego 1921 r.