Część 6 - UISZCZENIE NALEŻNOŚCI CELNYCH. Termin uiszczenia należności celnych. - Przepisy wykonawcze do prawa celnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.90.820

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1956 r.

CZĘŚĆ  VI.

UISZCZENIE NALEŻNOŚCI CELNYCH.

Termin uiszczenia należności celnych.

§  207.

1) Bieg 14-dniowego terminu przewidzianego w art. 116 dla uiszczenia należności celnych i innych (art. 43 ust. 3), w przypadku, gdy strona wyrazi zgodę na wynik pierwotnej względnie ponownej rewizji celnej (§ 42 ust. 5 i 8) rozpoczyna się dnia następnego po dniu ustalenia wyniku rewizji przez urzędnika rewidującego lub urzędnika przeprowadzającego ponowną rewizję.

2) Gdy strona z wynikiem pierwotnej względnie ponownej rewizji nie zgodziła się z powodu zastosowania taryfy celnej, lecz wyraża zgodę na orzeczenie urzędu celnego, oparte na badaniu stałej komisji taryfowej (§ 227), bieg terminu wymienionego w ust. 1 rozpoczyna się dnia następnego, po dniu okazania stronie orzeczenia urzędu celnego.

3) Jeżeli strona nie zgadza się z orzeczeniem urzędu celnego i wnosi zażalenie na zastosowanie taryfy celnej do Ministerstwa Skarbu, bieg terminu do uiszczenia wymierzonych przez urząd celny należności celnych i innych rozpoczyna się dnia następnego po dniu zawiadomienia strony o decyzji ostatecznej w administracyjnym toku instancyj.

§  208.

1) 90 Towary zagraniczne zrewidowane, mogą być na wniosek strony przekazane w okresie 14 dni po dniu ustalenia wyniku rewizji do innego urzędu celnego, celem uiszczenia należności celnych i innych. Na przekazanie towarów po upływie tego okresu mogą zezwalać w przypadkach zasługujących na uwzględnienie Dyrekcje Ceł.

2) Po przekazaniu do innego urzędu celnego, należności powinny być uiszczone w nieprzekraczalnym 14-dniowym okresie, licząc od dnia następnego po dniu przyjęcia przekazanego towaru przez odbiorczy urząd celny. Dalsze przekazanie do innego urzędu celnego nie jest dozwolone.

3) Urząd celny, do którego przekazano towar, może na wniosek strony przyjąć dotyczące przekazanego towaru pozwolenie przywozu, świadectwo pochodzenia towaru i t. p. dokumenty, których przedstawienie nie obowiązuje przy zgłoszeniu towaru do odprawy celnej i zastosować w ramach przepisów ulgi wynikające z tych dokumentów.

4) 91 Jeżeli urząd celny ujawni, że przekazaną przesyłkę odprawiono nieprawidłowo, powinien sporządzić nowy wynik rewizji i pobrać należności celne według nowego wyniku rewizji. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na ponowny wynik rewizji, przyczem bieg terminu do wniesienia zażalenia rozpoczyna się następnego dnia po dniu oznajmienia stronie ponownego wyniku rewizji (§ 42 ust. 5 i 8).

§  209.

1) 92 W przypadkach, gdy odprawione warunkowo towary nie zostały w ustalonym terminie przywiezione z zagranicy lub wywiezione za granicę, pobiera się odsetki (karę) za zwłokę (art. 117), począwszy od dnia dokonania warunkowej odprawy, w wysokości 0,75% miesięcznie od wymierzonych należności celnych.

2) 93 Obowiązek płacenia odsetek za zwłokę ciąży na osobie, która zobowiązana jest do uiszczenia należności celnych i innych za warunkowo odprawione towary.

3) Przy obliczaniu odsetek za zwłokę miesiąc zaczęty liczy się za cały.

4) Odsetki za zwłokę pobiera się na rzecz Skarbu Państwa.

5) Odsetek za zwłokę nie pobiera się w tych przypadkach, gdy zabezpieczenie celne zostało złożone w gotówce.

Skutki prawne nieuiszczenia należności celnych w ustawowym terminie.

§  210.

1) Towary, od których należności celne nie zostały uiszczone w przepisanym okresie, podlegają sprzedaży w drodze przetargu.

2) 94 Na wniosek strony, złożony najpóźniej w przeddzień przetargu, Urząd Celny może odroczyć sprzedaż towarów na okres do 6 miesięcy od daty, w której należności celne powinny być uiszczone. Na odroczenie sprzedaży na dalsze 6 miesięcy mogą zezwalać Dyrekcje Ceł. W przypadkach wyjątkowych Ministerstwo Skarbu może zezwolić na odroczenie sprzedaży na dalszy okres czasu. Towary, których sprzedaż odroczono, mogą być przechowywane przez czas odroczenia w magazynach lub składach celnych.

3) Przeniesienie do publicznego składu celnego towarów, których sprzedaż odroczono, nie uważa się za złożenie towarów na skład w rozumieniu art. 36 ust. 1-d.

Odpowiedzialność za niedobory celne.

§  211.

1) 95 Od niedoborów celnych nie uiszczonych przez stronę w ciągu 30 dni po dniu doręczenia jej wezwania płatniczego pobiera się po upływie tego okresu odsetki (karę) za zwłokę (art. 121 ust. 4) w wysokości 0,75% miesięcznie od niedobranej sumy należności celnych.

1a) 96 W razie zmiany wezwania płatniczego, wyrażającej się w obniżeniu lub podwyższeniu wykazanej w wezwaniu kwoty niedoboru, odsetki za zwłokę pobiera się:

a) przy obniżeniu kwoty niedoboru - od obniżonej kwoty za czas, licząc od upływu 30-dniowego terminu po dniu doręczenia stronie pierwotnego wezwania płatniczego,

b) przy podwyższeniu kwoty niedoboru - od podwyższonej kwoty niedoboru za czas, licząc od upływu 30 dni po dniu doręczenia stronie sprostowania wezwania płatniczego, do tego zaś czasu - od kwoty niedoboru wykazanego w pierwotnym wezwaniu.

2) Przy obliczaniu odsetek za zwłokę miesiąc zaczęty liczy się za cały.

3) W przypadkach przewidzianych w art. 121 ust. 6 władza celna może dochodzić całości lub części sumy niedobranej od wszystkich zobowiązanych łącznie, lub od każdego zosobna.

4) Aż do zupełnego zaspokojenia roszczenia Skarbu Państwa zobowiązanie nie wygasa.

5) Zaspokojenie roszczenia Skarbu Państwa przez jednego ze spółzobowiązanych zwalnia wszystkich pozostałych od zobowiązania.

Zwrot należności nadmiernie pobranych.

§  212.

1) W przypadkach stwierdzenia przez władze celne w okresie ustalonym art. 123 ust. 1 nadmiernego pobrania należności celnych od strony, kwotę nadmiernie pobraną zwraca się bez odsetek z urzędu, jeżeli strona nie zgłosiła uprzednio roszczenia.

2) Nadmiernie pobrane kwoty, z powodu omyłek rachunkowych lub też z powodu omyłek, polegających na zastosowaniu stawek celnych w danym czasie nieobowiązujących (art. 121 ust. 2-a, d) zwraca Dyrekcja Ceł we własnym zakresie bez ograniczenia co do wysokości kwoty, w innych przypadkach (art. 121 ust. 2-b, c) zwraca Dyrekcja Ceł kwoty do wysokości 1000 zł, a zwroty powyżej tej kwoty zarządza Ministerstwo Skarbu.

Przedawnienie.

§  213.

1) Bieg okresu rocznego dla przedawnienia roszczeń z tytułu niedoborów celnych, przewidzianego w art. 123 ust. 1, rozpoczyna się w dniu następnym po dniu uiszczenia należności celnych uwidocznionym przez urząd celny na dokumencie odprawy (§ 49 ust. 4).

2) W przypadkach odroczenia lub kredytowania należności celnych w myśl art. 119 i 120 bieg okresu rocznego dla roszczeń z tytułu niedoborów celnych rozpoczyna się w dniu następnym po uiszczeniu odroczonych lub kredytowanych należności.

3) Do wszelkich doręczeń mają odpowiednie zastosowanie postanowienia ordynacji podatkowej dotyczące doręczania pism władz skarbowych, jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

Umarzanie nieściągalnych należności i niedoborów celnych.

§ 214. 97

1) Umorzenie należności i niedoborów celnych (art. 124 ust. 1), które nie mogą być ściągnięte od stron zobowiązanych, następuje w tych przypadkach, gdy z przeprowadzonego dochodzenia będzie dowodnie wynikać, że wszystkie środki przedsięwzięte celem ściągnięcia należności i niedoborów zostały wyczerpane i nie dały pozytywnego wyniku.

2) O umorzeniu należności i niedoborów celnych w wysokości ponad 1 zł do 500 zł decydują Dyrekcje Ceł.

3) Sprawy umorzenia należności i niedoborów celnych, których wysokość przekracza 500 zł, powinny być przedstawione do decyzji Ministerstwa Skarbu wraz z wynikiem przeprowadzonego dochodzenia i wnioskiem Dyrekcji Ceł.

⁹⁰ § 208 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 55 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹¹ § 208 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 55 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹² § 209 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 56 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹³ § 209 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 56 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹⁴ § 210 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 57 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹⁵ § 211 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 58 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹⁶ § 211 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 58 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁹⁷ § 214 zmieniony przez § 1 pkt 59 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.