Rozdział 1 - Deklaracja celna nadawcy. - Przepisy wykonawcze do prawa celnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.90.820

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1956 r.

Rozdział  I.

Deklaracja celna nadawcy.

§  32.

1) Do każdej przesyłki towarowej przeznaczonej do przywozu do polskiego obszaru celnego lub też przewozu przez polski obszar celny powinna być dołączona w jednym egzemplarzu deklaracja celna nadawcy, zawierająca dane określone w art. 35 ust. 1.

2) W razie braku oryginalnej deklaracji celnej nadawcy obowiązany jest przewoźnik sporządzić na granicy zastępczą deklarację celną nadawcy według dołączonego wzoru Nr. 5 lub na formularzu międzynarodowej deklaracji celnej na podstawie danych zawartych w dokumentach przewozowych. Jeżeli dokumenty przewozowe nie zawierają wszystkich wymaganych danych, należy uczynić o tem adnotację w odpowiednich rubrykach formularza.

3) Przy przewozie towarów drogą morską deklarację celną nadawcy zastępuje odpis konosamentu. W razie częściowego przekazywania towarów z urzędu celnego morskiego do innych urzędów celnych strona zgłaszająca wniosek o przekazanie towaru powinna jednocześnie dołączyć dla urzędu celnego odbiorczego wyciąg z konosamentu na przekazywaną ilość towaru. Wyciąg taki zastępuje deklarację celną nadawcy.

4) Przy przewozie drogą powietrzną mogą być przyjmowane jako deklaracje celne nadawcy odpisy listów przewozowych, jeżeli zawierają dane wymienione w ust. 1 art. 35.

5) Deklaracja celna nadawcy lub zastępujący ją dokument (ust. 2 - 4) powinna być dostarczona wraz z towarem do urzędu celnego.

6) Deklaracji celnej nadawcy nie wymaga się w ruchu podróżnych, w małym ruchu granicznym oraz w ruchu uprzywilejowanego tranzytu, dokonywanego na podstawie umów międzynarodowych.

Zgłoszenie towarów do odprawy celnej.

§  33.

1) Towary, dostawione do urzędu celnego, powinny być zgłoszone do odprawy celnej w następujących okresach:

a) w granicznych urzędach celnych pierwszej i drugiej klasy, z wyjątkiem morskich, lotniczych i drogowych II kl., nie później niż w ciągu 10 dni po dniu przyjęcia przez urząd celny dokumentów wstępnych (§ 28 ust. 7),

b) w wewnętrznych, lotniczych oraz morskich urzędach celnych nie później niż w ciągu trzydziestu dni po dniu przyjęcia przez urząd celny dokumentów wstępnych,

c) w urzędach celnych drogowych drugiej klasy towary powinny być zgłoszone w dniu dostawienia.

2) Jeżeli koniec okresu dla zgłoszenia towaru przypada na niedzielę lub święto ustawowe, to za ostatni dzień okresu przyjmuje się dzień powszedni następujący po dniu świątecznym.

3) W stosunku do towarów szybko psujących się okresy ustalone w ust. 1 niniejszego paragrafu mogą być przez urząd celny skrócone zależnie od stanu towaru. O skróconym okresie urząd celny zawiadamia stronę przez wywieszenie obwieszczenia w urzędzie celnym.

4) Zwierzęta oraz materjały wybuchowe powinny być zgłoszone do odprawy celnej niezwłocznie po przybyciu.

5) Jeżeli towary dostawione do drogowych urzędów celnych, przy których niema magazynów celnych, nie będą mogły być odprawione w dniu dostawy, powinny być w tym samym dniu wywiezione zpowrotem zagranicę.

6) Towary dostawione do urzędów celnych, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ust. 5, a niezgłoszone do odprawy przez stronę w ustalonych okresach, podlegają zgłoszeniu z urzędu. Zgłoszenie złożone przez stronę po upływie okresu wyznaczonego dla zgłoszenia towarów, nie może być przez urząd celny przyjęte.

7) Zgłoszenie towaru z urzędu należy do obowiązku zarządu magazynu, na którego terenie znajduje się towar. O niezgłoszonych w ustalonym okresie towarach urząd celny zawiadamia zarząd magazynu, który powinien niezwłocznie zgłosić na piśmie tego rodzaju towary w sposób ogólny (§ 48 ust. 6) na podstawie danych zawartych w dokumentach przewozowych, a w braku ich - na podstawie danych zawartych w dokumentach wstępnych. Zgłoszenia takie należy oznaczyć u góry napisem: "Zgłoszono z urzędu".

8) 21 Zgłoszenie towaru z urzędu przez zarząd magazynu (ust. 7) nie pozbawia strony, uprawnionej w myśl art. 37 do złożenia zgłoszenia celnego, prawa do dalszego załatwiania formalności celnych związanych z odprawą.

Osoby uprawnione do złożenia zgłoszenia celnego.

§  34.

1) W przypadkach, w których przywóz towarów odbywa się bez dokumentów przewozowych, za uprawnionego do rozporządzenia towarem (stronę) a w związku z tem za uprawnionego do zgłoszenia towaru i załatwienia formalności celnych uważa się bezpośredniego posiadacza towaru.

2) Jeżeli przywóz towarów odbywa się na podstawie dokumentów przewozowych, za uprawnionego do rozporządzenia towarem a w związku z tem za uprawnionego do zgłoszenia towaru i załatwienia formalności celnych uważa się:

a) wymienionego w liście przewozowym adresata po wykupieniu przez niego tego listu jeżeli nie mają zastosowania ograniczenia przewidziane w art. 37 ust. 4,

b) okaziciela kwitu bagażowego,

c) przy transportach morskich, oraz rzecznych - posiadacza konosamentu celnego, t. j. konosamentu lub listu przewozowego - konosamentu ostemplowanego przez urząd celny przy nadejściu statku z zagranicy, lub też potwierdzonego przez urząd celny wyciągu z konosamentu.

3) Za uprawnionego do rozporządzenia towarem a w związku z tem do zgłoszenia towaru i załatwienia formalności celnych przy wywozie uważa się:

a) bezpośredniego posiadacza towaru, gdy zgłasza do wywozu towar przed oddaniem go do przewozu publicznemu przedsiębiorstwu przewozowemu, albo też gdy wywóz odbywa się bez dokumentów przewozowych,

b) okaziciela kwitu bagażowego, jeżeli przewóz przesyłki odbywa się za takim kwitem,

c) w innych przypadkach - przewoźnika towaru.

3a) 22 Za uprawnionego do rozporządzenia towarem przechowywanym w prywatnym składnie celnym a w związku z tym za uprawnionego do złożenia wniosku o dalszą odprawę (art. 71 ust. 5) uważa się przedsiębiorcę składowego.

4) Towary celne przechowywane w publicznych składach celnych mogą być zgłoszone do odprawy przez:

a) osobę wymienioną w potwierdzeniu zgłoszenia towaru na skład celny (art. 64 ust. 1),

b) osobę na którą potwierdzenie zgłoszenia towaru na skład celny zostało indosowane (art. 64 ust. 1),

c) agencję celną publicznego przedsiębiorstwa przewozowego lub agenta celnego przedstawiającego potwierdzenie zgłoszenia towaru na skład celny (art. 38 ust. 4).

5) Strona może do zgłoszenia celnego upoważnić:

a) agenta celnego lub agencję celną,

b) swego pracownika pozostającego u niej w stałym stosunku służbowym, jeżeli strona prowadzi przedsiębiorstwo, dla którego zgłoszony towar jest przeznaczony lub przezeń wywożony,

c) inną osobę, jeżeli towar nie jest przeznaczony na handel.

6) Towary przybyłe pod adresem agenta celnego lub agencji celnej publicznego przedsiębiorstwa przewozowego mogą być oddane przez adresata celem załatwienia formalności celnych innym agentom lub agencjom celnym.

7) Agent celny lub agencja celna publicznych przedsiębiorstw przewozowych mogą być upoważnieni przez stronę ustnie do załatwienia w jej zastępstwie formalności celnych. Przy zgłoszeniu towaru w zastępstwie strony agent celny obowiązany jest przedstawić urzędowi celnemu list przewozowy wykupiony, kwit bagażowy, konosament celny, albo wyciąg z konosamentu potwierdzony przez urząd celny, w zależności od rodzaju przewozu. Agencje celne publicznych przedsiębiorstw przewozowych, zgłaszając do odprawy celnej towary własnego przewozu, nie są obowiązane udawadniać, że list przewozowy został wykupiony.

8) Przy przewozie pocztą oraz przy przewozie drogą powietrzną zgłasza przewożone towary i załatwia formalności celne zarząd pocztowy i zarząd lotniczy we własnym zakresie z wyjątkiem tych przypadków, gdy strona zastrzeże sobie osobisty udział w załatwianiu formalności celnych.

9) Jeżeli strona prowadząca przedsiębiorstwo zarobkowe wywozi towary zagranicę lub otrzymuje towary z zagranicy przeznaczone dla przedsiębiorstwa i chce zlecić swemu pracownikowi zastępowanie jej przy załatwianiu formalności celnych (ust. 5-b), powinna złożyć pisemny wniosek w urzędzie celnym i uzyskać dla pracownika pozwolenie urzędu na załatwianie formalności celnych. Wydane pozwolenie urząd celny może cofnąć według własnego uznania. O cofnięciu pozwolenia urząd celny zawiadamia stronę pisemnie, przyczem nie jest obowiązany podawać jakichkolwiek motywów cofnięcia pozwolenia.

10) Upoważnienie do zgłoszenia towaru i załatwienia formalności celnych w zastępstwie strony, wydawane w myśl postanowień art. 37 ust. 3-c, powinno być uskutecznione na piśmie.

Agenci celni.

§  35.

1) Obowiązek uzyskania osobnej koncesji na zawodowe lub zarobkowe załatwianie formalności celnych w myśl art. 38 istnieje niezależnie od obowiązku zadośćuczynienia innym przepisom nie wchodzącym w zakres przepisów celnych.

2) 23 Koncesji udziela Minister Skarbu na okres 5 lat; okres ten może być przedłużany. Minister Skarbu może również udzielać koncesji na okresy próbne od 1 roku, do 3 lat. Koncesja nie może być odstąpiona innej osobie bez zezwolenia Ministra Skarbu.

3) Koncesji udziela się pełnoletnim nieposzlakowanym obywatelom polskim i gdańskim na podstawie składanych przez nich podań, które powinny zawierać:

a) imię i nazwisko petenta, jego zawód i stałe miejsce zamieszkania,

b) nazwę przedsiębiorstwa (firmę i jego siedzibę),

c) oznaczenie urzędu celnego, przy którym przedsiębiorstwo ma być prowadzone,

d) oznaczenie urzędów celnych, przy których przedsiębiorstwo zamierza otworzyć swe filje,

e) określenie rodzaju kaucji.

4) Do podania należy dołączyć:

a) zaświadczenie właściwej władzy, że petent jest obywatelem polskim lub gdańskim, pełnoletnim, własnowolnym i sądownie nie karanym,

b) dowody, że petent odbył co najmniej dwuletnią praktykę w przedsiębiorstwach handlowych, a w szczególności w przedsiębiorstwach ekspedycyjnych i posiada dostateczną znajomość towaroznawstwa, stosowania taryfy celnej i przepisów celnych.

5) Koncesji udziela się także spółkom handlowym. Spółki handlowe ubiegające się o koncesję powinny dołączyć do podania 2 egzemplarze statutu lub odpisu umowy oraz 2 egzemplarze wyciągu z rejestru handlowego. Spółki powinny posiadać pełnomocników odpowiadających wymaganiom zawartym w ust. 4 niniejszego paragrafu.

6) Po rozpatrzeniu złożonych podań o udzielenie koncesji Ministerstwo Skarbu zawiadamia petentów o decyzji na piśmie bez podania motywów.

7) Petent po otrzymaniu zawiadomienia o przychylnem załatwieniu jego podania powinien złożyć w ciągu 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia kaucję na zabezpieczenie roszczeń Skarbu, mogących wyniknąć w związku z czynnościami petenta w charakterze agenta celnego. Wysokość kaucji wynosi:

a) dla agenta celnego, wykonywającego swe czynności przy jednym tylko urzędzie celnym - 4.500 zł,

b) dla agenta celnego, który oprócz głównej siedziby utrzymuje filje przy innych urzędach celnych - 1.200 zł za każdą filję,

c) kaucja dla agenta celnego, zatrudnionego przy jednym tylko urzędzie celnym o nieznacznym ruchu towarowym, może być zniżona, nie niżej jednak 500 zł.

8) W razie zrzeczenia się koncesji przez agenta celnego lub cofnięcia koncesji zwrot kaucji następuje nie wcześniej, jak po uregulowaniu wszystkich roszczeń Skarbu powstałych w związku z wykonywaniem przez koncesjonariusza czynności agenta celnego.

9) Po złożeniu kaucji w okresie oznaczonym w ust. 7 niniejszego paragrafu petent otrzymuje od Ministerstwa Skarbu koncesję uprawniającą go do załatwiania formalności celnych w urzędach celnych wymienionych w koncesji.

10) Agent celny powinien rozpocząć swoje czynności nie później jak w ciągu 90 dni od daty wydania koncesji. W razie nierozpoczęcia czynności w tym okresie, koncesja staje się nieważna; może być jednak wznowiona decyzją Ministerstwa Skarbu.

11) 24 Agent celny obowiązany jest do prowadzenia księgi zgłoszonych do odprawy celnej przesyłek, zawierających następujące dane: numer kolejny, kraj pochodzenia towaru, nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy towaru, nazwisko i miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do rozporządzania towarem w rozumieniu art. 37, nazwisko i miejsce zamieszkania odbiorcy towaru, znaki i numery przesyłki, ilość sztuk, nazwę towaru, wagę brutto towaru, rodzaj odprawy, numer i datę zgłoszenia celnego oraz numer i datę rachunku, wystawionego za załatwienie formalności celnych. Wszelkie wydatki, jakie przy odprawie celnej agent celny ponosi w zastępstwie mocodawcy z tytułu uiszczenia cła, opłat manipulacyjnych i innych pobieranych przez urząd celny należy ściśle podawać mocodawcy w rachunku i udowadniać wydatki dokumentami. Opłata pobierana przez agenta celnego za załatwienie formalności celnych w zastępstwie mocodawcy powinna być wykazana w rachunku w oddzielnej pozycji. Pobieranie dodatkowych opłat za załatwianie formalności celnych poza opłatą przewidzianą w art. 38 ust. 6 nie jest dozwolone. Odpisy wystawionych rachunków agent celny obowiązany jest przechowywać w ciągu 3 lat dla kontroli władz celnych.

12) Opłata pobierana przez agentów celnych za załatwienie formalności celnych nie może przekraczać norm ustalonych w taksie, zatwierdzonej przez Ministra Skarbu i ogłoszonej w Monitorze Polskim. Taksa powinna być wywieszona w biurze agenta celnego na miejscu widocznem.

13) Jeżeli agent celny zamierza poruczyć swoim pracownikom załatwianie w jego imieniu formalności celnych w urzędzie celnym, powinien złożyć podanie we właściwym urzędzie celnym z dołączeniem dowodów, że pracownik jest obywatelem polskim lub gdańskim, pełnoletnim i nieposzlakowanym i że odpowiada warunkom ustalonym w ust. 4 b) niniejszego paragrafu. Pozatem agent celny winien stwierdzić w podaniu, że pracownik pozostaje z agentem celnym w stałym stosunku służbowym.

14) W razie przychylnego załatwienia podania pracownik składa w urzędzie celnym uwierzytelniony akt pełnomocnictwa agenta celnego, poczem urząd celny wydaje pracownikowi pozwolenie na załatwianie formalności celnych. Pozwolenie takie wydaje się na okres trzech lat i może być przedłużane na skutek podania agenta celnego.

15) Udzielone pracownikowi agenta pozwolenie urząd celny może cofnąć według swego uznania, zawiadamiając o tem pisemnie pracownika i agenta celnego.

16) 25 Agent celny obowiązany jest zawiadamiać Ministerstwo Skarbu o wszelkich zmianach w rejestrze handlowym dotyczących jego przedsiębiorstwa. Zmiana osób wchodzących w skład spółek jawnej i komandytowej, zaś w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zmiana osób w zarządzie spółki, powodują wygaśnięcie koncesji, jeżeli zmiany te zostały dokonane bez uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Skarbu.

17) Spory wynikające przy stosowaniu w urzędach celnych postanowień niniejszego paragrafu rozstrzygają w pierwszej instancji urzędy celne, w drugiej zaś i ostatniej instancji - Ministerstwo Skarbu.

Sposób zgłoszenia celnego. Przedstawienie dokumentów.

§  36.

1) Zgłoszenie celne może nastąpić ustnie albo na piśmie.

2) 26 Dokumenty przewozowe oraz inne wymagane dla danej odprawy celnej, powinny być przedstawione przy zgłoszeniu do odprawy celnej. Urząd celny może zezwolić na późniejsze złożenie tych dokumentów, z wyjątkiem dokumentów przewozowych, nie później jednak jak przed wydaniem towaru do wolnego obrotu. Dokumenty wymagane do przeprowadzenia rewizji celnej powinny być przedstawione przed rozpoczęciem rewizji. Minister Skarbu może upoważnić urzędy celne do przyjmowania w wyjątkowych przypadkach i pod określonymi warunkami świadectw pochodzenia dla uzyskania zniżki konwencyjnej również po wydaniu towaru do wolnego obrotu.

3) Towary adresowane dla jednej i tej samej osoby, mogą być za zezwoleniem urzędu celnego zgłaszane do odprawy celnej na jednym formularzu zgłoszeniowym bez względu na ilość pozycyj rejestru.

4) Wymienione w jednym dokumencie przewozowym towary mogą być zgłoszone do odprawy przywozowej według kilku zgłoszeń i w różnych odstępach czasu, jednak w okresie ustalonym dla zgłoszenia. Złożenie kilku zgłoszeń na towary znajdujące się w jednej sztuce (colli) nie jest dozwolone. Na wyjątek może zezwolić urząd celny w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie.

Zgłoszenie ustne.

§ 37. Przy zgłoszeniu ustnem strona oświadcza, jakiego rodzaju odprawie celnej mają być poddane towary i udziela na żądanie urzędu celnego wyjaśnień o nadawcy, adresacie, pochodzeniu, przeznaczeniu, cenie towarów i innych szczegółach mających znaczenie dla odprawy celnej; poza tem strona powinna przedstawić dokumenty wymagane przy odprawie towarów.

Zgłoszenie na piśmie.

§  38.

1) Zgłoszenie na piśmie sporządza się w języku polskim na przepisanych formularzach, w trzech jednobrzmiących egzemplarzach zapomocą papieru barwiącego. W urzędach celnych na obszarze W. M. Gdańska formularze zgłoszeń mogą być wypełniane w języku polskim lub niemieckim.

2) Jeżeli dla zgłoszenia nie wystarcza jeden formularz, należy użyć więcej formularzy oznaczając ich ilość na pierwszym formularzu (na pierwszej stronie).

3) Pismo powinno być wykonane odręcznie ołówkiem chemicznym w sposób czytelny lub na maszynie. Napisane wyrazy i cyfry nie mogą być wycierane, wyskrobywane lub wywabiane. Poprawki powinny być uskutecznione przez przekreślenie pierwotnego tekstu i wpisanie nad nim nowego; pozatem powinny być stwierdzone wzmianką o dokonaniu poprawek, podpisaną przez osobę składającą zgłoszenie i poświadczoną przez urząd celny.

Sprostowanie zgłoszenia na piśmie.

§  39.

1) Po przyjęciu zgłoszenia na piśmie urząd może zezwolić na sprostowanie tegoż na podstawie umotywowanego pisemnego wniosku strony. Wniosek o sprostowanie zgłoszenia może być przyjęty tylko do czasu rozpoczęcia rewizji celnej.

2) Za rozpoczęcie rewizji celnej uważa się chwilę, w której urzędnik celny przystąpił do zewnętrznej rewizji przesyłki celem porównania jej z danemi zawartemi w zgłoszeniu (§ 41 ust. 4).

Nieprzyjęcie zgłoszenia.

§  40.

1) Zgłoszenia nie odpowiadające wymaganiom przepisów celnych, a w szczególności postanowieniom art. 36 ust. 2 i 4, i art. 37 oraz postanowieniom § 38, nie mogą być przez urząd celny przyjęte i powinny być zwrócone stronie za pokwitowaniem.

2) Na zgłoszeniu nieprzyjętem urząd celny oznacza pisemnie w krótkiej formie powód nieprzyjęcia.

3) Jeżeli urząd celny zwraca stronie zgłoszenie zapisane już do rejestru, należy zatrzymać trzeci egzemplarz zgłoszenia, na którem strona powinna pokwitować odbiór pierwszych dwóch egzemplarzy z dołączonemi dokumentami. Zatrzymany trzeci egzemplarz zgłoszenia urząd celny dołącza do właściwego rejestru.

4) Zwrot stronie nieprzyjętego zgłoszenia według postanowień niniejszego paragrafu nie wstrzymuje biegu okresu wyznaczonego do zgłoszenia towaru, przyczem zgłoszenie uważa się w danym przypadku za niedokonane.

Rewizja towarów.

§  41.

1) Po przyjęciu zgłoszenia urząd celny przystępuje do rewizji towaru, której celem jest stwierdzenie wszystkich danych potrzebnych do załatwienia żądanej odprawy, w szczególności zaś danych, które służą za podstawę wymiaru cła.

2) Rewizja towarów odbywa się w obecności strony. Jeżeli strona zrzekła się w zgłoszeniu prawa asystowania przy rewizji lub nie zrzekając się tych praw, nie zjawiła się w ciągu trzech dni od daty przydzielenia zgłoszenia do wspomnianej rewizji, to rewizja odbywa się bez jej udziału.

3) Rewizja jest zewnętrzna i wewnętrzna.

4) Rewizja zewnętrzna polega na zbadaniu stanu zamknięć urzędowych, na obliczeniu sztuk, na stwierdzeniu rodzaju, opakowań, ich znaków i numerów i na sprawdzeniu wagi brutto.

5) Rewizja wewnętrzna polega na stwierdzeniu ilości i rodzaju towarów. Celem sprawdzenia taryfowej jakości towarów urząd celny może pobierać próbki towarów.

6) Prawidłowość dokonanej rewizji może być sprawdzona przez ponowną rewizję. Sprawdzenia takiego mogą dokonywać: naczelnik urzędu celnego lub urzędnik upoważniony przez niego, urzędnicy wyznaczeni przez Dyrekcje Ceł lub Ministerstwo Skarbu.

7) Roboty fizyczne związane ze sprawdzaniem przez organa kontrolujące prawidłowości dokonanej rewizji wykonywa przedsiębiorstwo przewozowe lub składowe dla władzy celnej bezpłatnie.

Ustalenie wyniku rewizji celnej.

§  42.

1) Po ukończeniu rewizji celnej urzędnik rewidujący ustala pisemnie wynik rewizji, stwierdzając tekst podpisem i datą ustalenia wyniku rewizji.

2) Ustalenie pisemne wyniku rewizji powinno być dokonane w dniu przeprowadzenia rewizji. Do ustalenia pisemnego wyniku rewizji nie zalicza się samego wyliczenia należności celnych i innych.

3) Jeżeli z powodu jakichkolwiek trudności nie może być w dniu rozpoczęcia rewizji przeprowadzona rewizja wszystkich sztuk zgłoszonych na jednym dokumencie, ustala się pisemnie wynik rewizji tych sztuk, które zostały zrewidowane. Rozpoczęta rewizja danej sztuki powinna być ukończona w tym samym dniu. W tych przypadkach datą ustalenia wyniku rewizji (ust. 2) jest dzień ukończenia rewizji wszystkich sztuk.

4) W przypadkach, gdy ustalenie taryfowej jakości towaru wymaga dodatkowego badania, urzędnik rewidujący ustala w wyniku rewizji wagę lub ilość towaru, zaznaczając, że taryfowa jakość będzie ustalona po dodatkowem zbadaniu.

5) Ustalony tekst wyniku rewizji okazuje się stronie, która powinna oświadczyć, czy zgadza się z wynikiem rewizji i w pozytywnym przypadku zaznaczyć to pisemnie pod tekstem wyrazami: "zgadzam się", potwierdzonemi własnoręcznym podpisem i datą.

6) Jeżeli strona nie zgadza się z wynikiem rewizji, powinna to wyraźnie zaznaczyć pisemnie pod tekstem wyniku rewizji, podając motywy sprzeciwu aż do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez urząd celny, strona może składać dodatkowe wyjaśnienia w sprawie swego sprzeciwu.

7) Strona obowiązana jest zgłosić się bez wezwania w dniu sporządzenia wyniku rewizji do wyrażenia zgody na wynik rewizji lub zażalenia (ust. 5 i 6). Jeżeli strona nie zgłosiła się lub odmówiła podpisu, urzędnik sporządzający wynik rewizji oznacza to na zgłoszeniu.

8) W przypadkach, gdy na podstawie ponownej rewizji, dokonanej w myśl § 41 ust. 6 nastąpi zmiana pierwotnego wyniku rewizji, urząd celny oznajmia o tem stronie, przyczem mają analogiczne zastosowanie postanowienia ustępów 5 i 6 niniejszego paragrafu.

Wstępne badanie towarów przez stronę.

§  43.

1) Przed zgłoszeniem towaru do odprawy celnej przywozowej strona uprawniona do rozporządzania towarem (§ 34), może przeprowadzić wstępne zbadanie towaru,

2) Wstępnemu badaniu mogą być poddane tylko przesyłki towarowe, podlegające zgłoszeniu na piśmie.

3) Strona zamierzająca przeprowadzić wstępne badanie towaru, powinna powyższy zamiar zgłosić na piśmie urzędowi celnemu, oznaczając pozycję rejestru urzędu celnego, miejsce złożenia towaru, znaki i numery, rodzaj opakowania, ilość sztuk oraz nazwę towaru. Przy zgłoszeniu strona powinna wykazać się posiadaniem listu przewozowego wykupionego, konosamentu celnego lub wyciągu z konosamentu potwierdzonego przez urząd celny albo potwierdzenia zgłoszenia towaru na skład celny. Jeżeli publiczne przedsiębiorstwo przewozowe składa zgłoszenie o wstępną rewizję towaru przez nie przewożonego, nie wymaga się przedstawienia listu przewozowego.

4) Wstępna rewizja odbywa się pod kontrolą celną i dozorem pracownika magazynu celnego albo składu celnego. Pracownik magazynu celnego lub składu celnego ma prawo żądania od strony okazania mii przed rozpoczęciem badania dokumentów uprawniających stronę do rozporządzania towarem.

5. O dokonaniu wstępnego badania urzędnik celny czyni adnotację na wniosku strony. Adnotację powinni podpisać urzędnik celny, pracownik magazynu celnego lub składu celnego oraz strona. Wniosek ten należy następnie dołączyć do zgłoszenia strony o odprawę towaru.

6) Na żądanie strony należy wydać jej przy wstępnej rewizji próbkę towaru celem zbadania jego jakości. Pobranie próbek strona powinna pokwitować na wniosku, oznaczając rodzaj i ilość wziętych próbek.

7) Próbki towaru mogą być wydane stronie zasadniczo raz jeden. Urząd celny może zezwolić w przypadkach wyjątkowych na powtórne wzięcie próbek.

8) Próbki odpowiadające postanowieniom § 16 do p. 9 ust. II art. 22, wzięte pierwszy raz, są wolne od należności celnych. Próbki nieodpowiadające tym postanowieniom oraz próbki brane powtórnie podlegają opłacie celnej na ogólnej zasadzie, przyczem należności celne powinny być uiszczone przy wydaniu próbek na podstawie zgłoszenia ustnego.

9) Terminy, w jakich wstępne badanie towarów będzie dopuszczone w poszczególnych urzędach celnych, ogłoszone będą w Monitorze Polskim.

Osobne opłaty za niektóre czynności wykonywane przez funkcjonarjuszów celnych.

§  44.

1) 27 Do czynności wykonywanych przez funkcjonarjuszów celnych, za które strona obowiązana jest uiszczać osobne opłaty należą:

I. czynności związane z nadzorem:

a) nad składami celnemi, służącemi do przechowywania zagranicznych nieoclonych towarów,

b) nad towarami sprowadzonemi z zagranicy w obrocie uszlachetniającym czynnym i biernym,

c) nad towarami sprowadzonemi z zagranicy z zastosowaniem ulg celnych,

d) nad towarami zwolnionymi od cła pod określonymi warunkami;

II. czynności dokonywane poza godzinami urzędowemi lub poza obrębem miejsca urzędowego a dotyczące strzeżenia, konwojowania lub odprawy celnej.

2) Obręb miejsca urzędowego obejmuje teren przeznaczony do sprawowania zwykłych czynności urzędu celnego; opłaty za wykonywanie czynności poza obrębem miejsca urzędowego pobiera się bez względu na bliższą lub dalszą odległość miejsca czynności od obrębu miejsca urzędowego.

3) Zwalnia się od osobnych opłat:

a) podróżnych odprawianych przy przejeździe przez granicę celną poza godzinami urzędowemi,

b) przedsiębiorstwa przemysłowe, znajdujące się pod nadzorem urzędnika kontroli skarbowej przydzielonego w tym celu przez władze skarbowe, jeżeli zarząd celny powierzy kontroli skarbowej w stosunku do danego przedsiębiorstwa czynności przewidziane w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu,

c) w innych przypadkach za pozwoleniem Ministra Skarbu.

4) Zasady pobierania wymienionych w ustępie pierwszym opłat oraz wysokość ich, normują osobne rozporządzenia Ministra Skarbu.

Informacje w sprawie stosowania taryfy celnej.

§  45.

1) Jeżeli strona, która zamierza sprowadzić towar z zagranicy chce uzyskać informacje w sprawie stosowania taryfy celnej do danego towaru, powinna złożyć Ministerstwu Skarbu podanie na piśmie.

2) W podaniu należy szczegółowo określić: pochodzenie i przeznaczenie towaru jego skład, możliwie sposób fabrykacji oraz wogóle te wszystkie dane, które mogłyby mieć wpływ na taryfowe zakwalifikowanie towaru. Pozatem strona powinna dołączyć do podania trzy jednakowe próbki towaru. Jeżeli ma być przeprowadzona analiza, należy dołączyć o 1 próbkę więcej, a w przypadkach, gdy zajdzie potrzeba przesłania próbek urzędom celnym (ust. 9) należy dołączyć jeszcze po jednej próbce dla każdego urzędu celnego.

3) Gdy ze względu na charakter towaru nie można do podania dołączyć próbek, należy wtedy dołączyć odpowiednią ilość fotografij, rysunków, opisów towarów i t. p.

4) Próbki, fotografje, rysunki i t, p. powinny być przez petenta zaświadczone.

5) Petent powinien oświadczyć w podaniu, że zrzeka się próbek, fotografij, rysunków i t. p. przesłanych do Ministerstwa Skarbu celem uzyskania informacji taryfowej.

6) Na złożone podanie (ust. 1) petent otrzymuje odpowiedź z Ministerstwa Skarbu wraz z jedną próbką (fotografją, rysunkiem i t. p.).

7) Petent ponosi koszta, związane z przeprowadzeniem badania towaru oraz przesyłką próbek.

8) Informacja taryfowa udzielona petentowi przez Ministerstwo Skarbu według ustępu 6 jest ważna, z wyjątkiem przewidzianym w ust. 11, tylko w okresie trzech miesięcy od daty udzielenia i tylko w stosunku do towaru badanego według nadesłanych przy podaniu petenta próbek. Jeżeli petent zamierza wprowadzić do polskiego obszaru celnego towar celem oclenia na podstawie udzielonej informacji przez Ministerstwo Skarbu, powinien w podaniu swojem wskazać urzędy celne, do których mają nadejść towary.

9) Udzielona petentowi informacja obowiązuje w okresie jej ważności te urzędy celne, którym na prośbę petenta zostały przesłane odpisy informacji wraz z próbkami towaru. Jeżeli urząd celny nie będzie w możności przy rewizji stwierdzić niewątpliwie tożsamości próbek ze zgłoszonym do odprawy na podstawie wyjaśnienia towarem i wskutek tego będzie miał wątpliwości co do zastosowania taryfy celnej, powinien przesłać próbki do Ministerstwa Skarbu celem wydania orzeczenia na ogólnych zasadach.

10). W przypadkach, gdy po udzieleniu petentowi informacji w myśl postanowień niniejszego paragrafu, będą wydane wyjaśnienia do taryfy celnej na podstawie art. 13 ust. 4, różniące się od udzielonej informacji, petent może żądać w urzędzie celnym oznaczonym w ust. 9 oclenia mu towaru według posiadanej przez urząd informacji, jednak tylko w okresie ważności tej informacji. Z powyższej ulgi przy odprawie towarów nie mogą poza petentem korzytać inne osoby zgłaszające towary.

11) Udzielona petentowi informacja (ust. 6) traci swą moc automatycznie, jeżeli w okresie jej ważności nastąpi zmiana taryfy celnej dotycząca towaru objętego udzieloną informacją.

12) Nadsyłane w myśl niniejszego paragrafu z zagranicy pod adresem Ministerstwa Skarbu próbki towarów urzędy celne odprawiają ze zwolnieniem od należności celnych i innych oraz ograniczeń przywozowych.

²¹ § 33 ust. 8 dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²² § 34 ust. 3a) dodany przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²³ § 35 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²⁴ § 35 ust. 11 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²⁵ § 35 ust. 16 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²⁶ § 36 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 19 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²⁷ § 44 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.