Przepisy o ustanowieniu państwowego nadzoru mieszkaniowego.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.7.110

Akt utracił moc
Wersja od: 18 stycznia 1919 r.

PRZEPISY
o ustanowieniu państwowego nadzoru mieszkaniowego.

Celem wykonywania zarządeń państwowych w sprawie mieszkaniowej ustanawia się państwowy nadzór mieszkaniowy.

Wykonywanie państwowego nadzoru mieszkaniowego oddaje się Wydziałowi hygieny i Inspekcji mieszkań Ministerstwa Zdrowia Publicznego i jego organom.

Do zakresu działania Wydziału hygieny i Inspekcji mieszkań należy: rozpisywanie ankiet i opracowywanie statystyki mieszkaniowej, inicjatywa w dziedzinie prawa mieszkaniowego, opinjowanie o pracach i projektach urzędów państwowych i komunalnych w zakresie sprawy mieszkaniowej, sprawowanie nadzoru zwierzchniego nad działalnością komunalnych urzędów mieszkaniowych i wydawanie dla nich regulaminów i instrukcji, opracowywanie przepisów hygieny mieszkaniowej, popieranie inicjatywy i wyjednywanie zapomóg państwowych dla związków komunalnych na cele mieszkaniowe, udzielanie pomocy i opieki zrzeszeniom mieszkaniowym i związkom lokatorów i wykonywanie zarządzeń państwowych, zapobiegających brakowi i współdziałających powstawaniu małych, zdrowych i tanich mieszkań.

Organami Wydziału hygieny i Inspekcji mieszkań są:

a)
Rada Główna do spraw mieszkaniowych,
b)
okręgowi inspektorzy mieszkaniowi i ich pomocnicy,
c)
Rady okręgowe do spraw mieszkaniowych.

Rada Główna do spraw mieszkaniowych jest organem doradczym Wydziału hygieny i Inspekcji mieszkań.

Minister Zdrowia Publicznego wydaje regulamin, określający kompetencję Rady Głównej do spraw mieszkaniowych, i zatwierdza jej uchwały.

W skład Rady Głównej do spraw mieszkaniowych wchodzą:

1. Minister Zdrowia Publicznego, jako przewodniczący,

2. Naczelnik Wydziału hygieny i Inspekcji mieszkań, jako zastępca przewodniczącego,

3. referenci wydziału, z których jeden pełni obowiązki sekretarza Rady,

4. inspektor mieszkaniowy okręgu warszawskiego,

5. delegat Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej,

6. delegat sekcji budown. Ministerstwa Spraw Wewnętrznych,

7. delegat Ministerstwa Sprawiedliwości,

8. delegat Magistratu m. st. Warszawy,

9. delegaci stowarzyszeń lokatorów warszawskich,

10. delegat Rady związków zawodowych,

11. osoby, mianowane przez Ministra Zdrowia Publicznego.

Okręgowi inspektorzy mieszkaniowi komunikują zarządom komunalnym swoje wnioski w sprawach mieszkaniowych, wydają opinje o komunalnych projektach mieszkaniowych i o ustawach budowlanych miejscowych, sprawują nadzór i opiekę nad działalnością komunalnych urzędów mieszkaniowych, udzielają rad i wskazówek lekarzom powiatowym w sprawach budowlanych i mieszkaniowych.

Rada okręgowa do spraw mieszkaniowych jest organem doradczym okręgowego inspektora mieszkaniowego. Siedzibą Rady okręgowej jest miejsce urzędowania inspektora okręgowego.

W skład Rady okręgowej do spraw mieszkaniowych wchodzą:

1. okręgowy inspektor mieszkaniowy w charakterze przewodniczącego Rady okręgowej,

2. miejscowy inspektor pracy,

3. miejscowy budowniczy powiatowy,

4. miejscowy lekarz powiatowy,

5. delegaci miejscowych stowarzyszeń lokatorów,

6. delegaci miejscowego magistratu,

7. delegat miejscowy Rady związków zawodowych,

8. osoby, mianowane przez Ministra Zdrowia Publicznego z pośród obywateli, obeznanych z miejscowemi stosunkami mieszkaniowemi.

W stosunku do pewnych spraw, związanych z państwowym nadzorem mieszkaniowym, obowiązuje członków Rad bezwzględna tajemnica urzędowa w wypadkach, zastrzeżonych przez przewodniczącego.

Warszawa, dnia 11 stycznia 1919 r.