§ 3. - Przepisy meldunkowe na terenie niektórych miejscowości województwa warszawskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.8.48

Akt utracił moc
Wersja od: 13 stycznia 1972 r.
§  3.
1.
Zameldowanie na pobyt stały w miejscowościach wymienionych w § 1 wymaga zezwolenia organu ewidencji i kontroli ruchu ludności prezydium miejskiej rady narodowej (rady narodowej osiedla) właściwej ze względu na miejsce zamierzonego pobytu.
2.
Udzielenie zezwolenia może nastąpić po:
1)
stwierdzeniu przez organ spraw lokalowych, właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu, że zameldowanie nie naruszy zasad określonych w § 2,
2)
stwierdzeniu przez organ do spraw zatrudnienia, właściwy ze względu na siedzibę zakładu pracy, potrzeby zatrudnienia na danym terenie osoby ubiegającej się o zameldowanie.
3.
Przepisu ust. 2 pkt 2 nie stosuje się do osób, które zostały skierowane do pracy na terenie m.st. Warszawy przez Wydział Zatrudnienia Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy.
4.
Zezwolenie na zameldowanie na pobyt stały może być udzielone osobom, których pobyt na terenie miast i osiedli wymienionych w § 1 jest konieczny ze względów społecznych lub gospodarczych, a w szczególności gdy chodzi o:
1)
zapewnienie kadr niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstw i instytucji państwowych, spółdzielczych oraz innych uspołecznionych zakładów pracy,
2)
osoby, których zatrudnienie jest niezbędne dla rozwoju życia kulturalnego i oświaty oraz podnoszenia zdrowotności na danym terenie,
3)
zapewnienie wykonania obowiązków rodzicielskich lub alimentacyjnych, wynikających z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.