Przekazanie sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych w sprawach karnych osób cywilnych, funkcjonariuszów organów bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.15.83

Akt utracił moc

Wersja od: 12 kwietnia 1955 r.

USTAWA

z dnia 5 kwietnia 1955 r.

o przekazaniu sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych w sprawach karnych osób cywilnych, funkcjonariuszów organów bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej.

Art.  1.

§ 1. Do właściwości sądów powszechnych przekazuje się podlegające dotychczas właściwości sądów wojskowych sprawy o przestępstwa popełnione przez osoby cywilne, a określone:

1) w rozdziale I dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa, z wyjątkiem spraw o przestępstwo określone w art. 7 tego dekretu.

2) w art. 85 - 88 Kodeksu Karnego Wojska Polskiego,

3) w art. 3 - 8 dekretu z dnia 26 października 1949 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.

§ 2. Do właściwości sądów powszechnych przekazuje się również sprawy o przestępstwa popełnione przez funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej, z wyjątkiem spraw o przestępstwo określone w art. 7 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa.

Art.  2.

§ 1. Sprawy osób cywilnych o przestępstwa określone w art. 1 § 1 rozpoznaje w pierwszej instancji sąd wojewódzki.

§ 2. W sprawach o przestępstwa popełnione przez osoby wymienione w art. 1 § 2 właściwość sądów powszechnych określa się według ogólnych zasad kodeksu postępowania karnego o właściwości sądu, z tym że w sprawach o przestępstwa określone w art. 1 § 1 właściwy jest w pierwszej instancji sąd wojewódzki.

Art.  3.

Do czasu wejścia w życie nowego kodeksu karnego sądy powszechne orzekać będą na podstawie art. 85 - 88 Kodeksu Karnego Wojska Polskiego, stosując przy tym przepisy części ogólnej kodeksu karnego.

Art.  4.

§ 1. Sprawy o przestępstwa przekazane z mocy przepisów niniejszej ustawy do właściwości sądów powszechnych, w których rozpoczęte przed sądem wojskowym postępowanie nie zostało przed dniem wejścia w życie ustawy zakończone wyrokiem pierwszej instancji, będą rozpoznawane przez sądy powszechne.

§ 2. Postępowanie przygotowawcze wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w sprawie o przestępstwa przekazane z mocy przepisów niniejszej ustawy do właściwości sądów powszechnych prokurator wojskowy przekazuje właściwemu prokuratorowi wojewódzkiemu.

Art.  5.

§ 1. W sprawach o przestępstwa przekazane z mocy przepisów niniejszej ustawy do właściwości sądów powszechnych, w których przed dniem wejścia w życie ustawy zapadły prawomocne wyroki sądów wojskowych, stosuje się przepisy kodeksu postępowania karnego w przedmiocie: wnoszenia i rozpoznawania rewizji nadzwyczajnej, wykonania wyroku, udzielenia odroczenia i przerwy wykonania kary, ułaskawienia, wznowienia postępowania oraz przywrócenia praw i zatarcia skazania.

Do wydania przewidzianych w tych przepisach orzeczeń sądu, z wyjątkiem orzeczeń, których wydanie należy do Sądu Najwyższego, właściwy jest sąd wojewódzki.

§ 2. W sprawach określonych w § 1 o warunkowym zwolnieniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności powyżej jednego roku oraz o odwołaniu warunkowego zwolnienia orzekają sądy powszechne.

Art.  6.

§ 1. Akta w sprawach o przestępstwa, które z mocy przepisów niniejszej ustawy należą do właściwości sądów powszechnych, a w których postępowanie zakończone zostało orzeczeniem prawomocnym przed dniem wejścia w życie ustawy, sądy wojskowe przekażą sądom wojewódzkim w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

§ 2. Akta w sprawach o przestępstwa, w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zapadł wyrok sądu wojskowego w pierwszej instancji, podlegają przekazaniu w terminie trzech miesięcy od dnia wydania prawomocnego orzeczenia.

§ 3. W okresie oznaczonym w §§ 1 i 2 sądy wojskowe właściwe są aż do chwili przekazania akt sądom wojewódzkim do wydawania orzeczeń przewidzianych w art. 5 § 1.

Art.  7.

Do osób wymienionych w art. 1 § 2 nie mają zastosowania - z wyjątkiem art. 85 - 88 - przepisy Kodeksu Karnego Wojska Polskiego.

Art.  8.

Uchyla się rozdział XVII kodeksu karnego z 1932 r.

Art.  9.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 1955 r.